BANK Oneshots

Single - Robbie

Pov: Robbie

Milo drukt op de blauwe knop die zich in het midden van de tafel bevindt. Hij draait zich om naar het scherm achter hem, om de vraag op te kunnen lezen. 'Mis je het single leven?' Het blijft 2 tellen stil waarna Koen het initiatief neemt en vraagt; 'Zal ik maar eerst dan?' Raoul geeft hem een knikje waarna Koen begint te praten. 'Nee, ik mis het niet hoor, maar-' Ik kijk richting Matthy die tegenover mij aan tafel zit. Zijn ogen vinden heel even die van mij, maar hij dwaalt al snel af, terug naar Koen, die ondertussen verder is gegaan met zijn verhaal.

Matthy, Koen en Raoul zijn in gesprek met elkaar. Waarover weet ik niet. Waarom ik niet met ze mee praat, weet ik ook niet. Ik draai me een kwartslag van hun weg. Gekleurde, flitsende lichten dansen over de muren van de club. Met mijn ogen dwaal ik over de mensenmassa. Waar is Milo eigenlijk? Op het moment dat ik het me afvraag, zie ik hem. De lange, blonde jongen staat een aantal meter bij mij vandaan met iemand te zoenen. Hoe krijgt hij dat toch altijd weer voor elkaar? denk ik bij mezelf. Ik voel een por tegen mijn arm van Raoul, in een poging mijn aandacht te trekken. Ik draai me naar hem toe en kijk hem vragend aan. 'Rob, haal jij nog vier biertjes?' Ik knik naar hem. Er ontstaat een glimlach op zijn gezicht. 'Thanks maatje.' 'No problem,' antwoord ik hem, waarna ik me omdraai en me een weg naar de bar probeer te banen.

De barman knikt naar mij, als teken dat ik mijn bestelling door mag geven. 'Vier biertjes alsjeblieft,' zeg ik, terwijl ik vier vingers in de lucht steek, voor het geval hij me niet zou horen door de luide muziek. Hij knikt en draait zich om, om met mijn bestelling aan de slag te gaan. Ik draai me een kwartslag op mijn barkruk om richting de menigte te kijken. Op hetzelfde moment gaat er een meisje op de kruk naast mij zitten. Ze kijkt me aan. 'Ben je alleen hier?' vraagt ze me. 'Nee. Mijn vrienden staan daar,' zeg ik, terwijl ik in de richting van Matthy, Koen en Raoul knik. 'Ik werd eropuit gestuurd om bier te halen.' Ze kijkt me begrijpend aan. 'Jij?' vraag ik. 'Hetzelfde,' antwoord ze. 'Jij ook uit Brabant?' vraag ik na een accent gehoord te hebben. Ze begint te lachen. 'Ja, klopt. Valt het zo erg op dan?' 'Nee, niet per sè. Ik hoorde het alleen toevallig,' zeg ik, nu ook lachend.

De vier biertjes die ik heb besteld, zijn ondertussen naast me neergezet. Ik klem er eentje tussen mijn tanden terwijl ik de andere drie vastpak. Ik sta op van mijn kruk en begin mij tussen de mensen door naar Matthy, Koen en Raoul te begeven. Een aantal ellebogen in mijn rug en een paar druppen bier over de rand van de bekers later, sta ik weer bij de jongens die gelijk de bekers van mij aanpakken. 'Dank je maatje,' zeggen Matthy en Koen tegen mij. Van Raoul krijg ik een dankbare glimlach. Hij beweegt zijn hoofd naar mijn oor toe om zo makkelijker boven de muziek uit te komen. 'Ik zag je net aan de bar met iemand kletsen. Moet je niet naar haar toe?' vraagt hij mij. 'k weenie,' antwoord ik hem. 'Milo is wat dat betreft veel beter met dit soort dingen dan ik.' 'Ga maar. Ze leek me wel jouw type.' 'Maar Roel, je weet over mijn twijfels,' zeg ik. 'Ja, maar er is maar één manier om erachter te komen waar je je goed bij voelt...' hij kijkt mij hoopvol aan. '...En dat is proberen,' maak ik zijn zin af. 'Oké dan papa, omdat het van jou moet,' zeg ik half lachend. 'Goed zo mijn jongen! Ik ben trots op je,' antwoord hij ook lachend. Hij legt een hand op mijn schouder en geeft me een knipoog. Ik glimlach waarna ik me omdraai en weer richting de bar loop.

'Hey! Daar was je!' zegt ze vrolijk als ik weer voor haar neus sta. 'Eeh, ja. Ik moest even wat biertjes naar mijn vrienden brengen,' stotter ik onzeker. Ze tilt haar hand op en laat deze in de lucht hangen, in de hoop dat ik deze vastpak. Ik twijfel even, maar dan denk ik weer aan de woorden van Raoul "Er is maar een manier om erachter te komen waar jij je goed bij voelt, en dat is proberen". Ik slik een keer en pak dan haar hand vast. Ze staat op van haar kruk en neemt me aan mijn arm mee de dansvloer op. Na een aantal nummers merk ik dat ze dichter tegen mij aan komt dansen. Normaal gesproken zou ik er ongemakkelijk van worden, maar het alcohol in mijn bloed zorgt ervoor dat ik losser word en na enige tijd betrap ik mezelf op het feit dat mijn handen op haar heupen liggen. De hare liggen beide op mijn schouders. Haar gezicht komt dichterbij en ik voel haar warme adem op mijn lippen. Ik ruik de geur van alcohol, wat ook niet zo gek is, aangezien zij ook al lang al niet nuchter meer is. Dan voel ik haar lippen op de mijne. Ik ga mee in de zoen en beide sluiten we onze ogen. Als ze na een paar tellen wegtrekt, kijken we elkaar recht in elkaars ogen aan. Ze kijkt me uitdagend aan terwijl ze haar mond richting mijn oor brengt. 'Zullen we dit thuis voortzetten?' zegt ze sensueel tegen mij. Ik kijk haar aan en slik een keer. Ik knik. Ze glimlacht tevreden en pakt me weer bij mijn arm, waarna ze ons tussen de menigte manoeuvreert, op weg naar de uitgang van de club. Ik kijk nog een keer achterom richting Raoul, Matthy en Koen. Raoul deed op dat moment exact hetzelfde waardoor we even oogcontact maken. Hij glimlacht en steekt een duim naar me op. Ik glimlach terug waarna ik me weer omdraai en me op het meisje richt die me ondertussen al naar de uitgang van de club heeft geleid.

'En jij Roelie, mis jij het single leven?' vraagt Koen hem. 'Nee hoor, absoluut niet. Ik ben hartstikke gelukkig zo. Dus Lieke, ik weet dat je kijkt, ik houd van jou,' antwoord Raoul, terwijl hij tijdens de laatste zin in de camera kijkt en met zijn handen een hartje maakt. 'Ja, ja, ja, stop maar met dat kleffe gedoe. Het is wel weer genoeg voor vandaag!' roept Koen meteen. We beginnen allemaal te lachen. 'En Milo?' vraagt Koen, terwijl hij Milo's kant op kijkt. 'Nee, ik mis het ook niet hoor, al waren sommige one night stands wel erg lekker,' antwoord hij met een ondeugende glimlach. Weer beginnen we te lachen. 'Nee, nee, nee Char! Maak je maar geen zorgen hoor!' roept hij tussen het lachen door. 'En jij Robbie?' vraagt Raoul als we allemaal uitgelachen zijn. Milo, Koen en Raoul richten alle drie hun blik op mij. Matthys ogen vinden even die van mij, maar dwalen dan weer af naar zijn handen die op de tafel rusten.

De regen tikt op het schuine dakraam, de wind waait hard om het huis en in de verte kun je de donder horen rollen. Alhoewel het midden in de winter is, heb ik het alles behalve koud. Dat komt door de jongen die tegen mij aan ligt, of beter gezegd; op mij. Zijn hoofd rust op mijn borst, terwijl zijn benen tussen de mijne liggen. Zijn armen liggen ontspannen langs zijn lichaam en zijn ogen zijn gesloten. Ik druk zachtjes mijn neus in zijn haar, waardoor ik zijn shampoo ruik. Het ruikt zo lekker, naar hem. Voorzichtig til ik mijn linkerarm op en leg mijn hand in zijn haar, waarna ik mijn vingers door zijn blonde lokken haal. Hij tilt zijn hoofd op van mijn borst en kijkt mij aan. Ik kijk terug in zijn prachtige, zeeblauwe ogen. Er ontstaat een glimlachje op zijn gezicht, waar ik meteen een kusje op druk. Zijn zachte lippen op de mijne laten mij weer beseffen dat dit de juiste keuze is. Dat dit is wat ik wil. Dat ik dit met hem wil. Dat hij is wat ik wil.

Met mijn linkerhand ga ik nog steeds door zijn haar, terwijl ik mijn rechterhand nu naar zijn onderrug verplaats. Voorzichtig pak ik hem bij zijn middel vast en draai ik ons een kwartslag om. We liggen nu beide op onze zij, elkaar in elkaars ogen aankijkend. Zijn linkerarm legt hij onder mijn hoofd, terwijl hij zijn rechterarm achter mijn rug legt, waarna hij mij stevig tegen zich aan drukt. Zijn hand belandt in mijn haar, waar hij zachtjes cirkelende bewegingen begint te maken. Mijn linkerarm leg ik achter zijn rug, om te voorkomen dat hij ook maar een centimeter bij mij vandaan kan gaan. Met mijn rechterduim veeg ik zachtjes langs zijn mondhoek. Hij drukt zijn lippen op die van mij en het wordt al snel een passievolle zoen. Ik glimlach tegen zijn lippen aan. God, wat houd ik toch van deze jongen. Ik voel dat hij toestemming vraagt. Deze toestemming krijgt hij van mij. Mijn rechterhand leg ik nu volledig op zijn wang. Dan trekt hij opeens terug. Hij kijk mij recht in mijn ogen aan. 'Ik houd van je Robbie,' zegt hij zachtjes. Ik glimlach. 'Ik houd ook van jou Matthyas,' fluister ik terug, waarna ik zijn lippen weer op de mijne voel.

'Robbie?' hoor ik Raoul zeggen. 'Huh?' antwoord ik wazig. 'Of je het single leven mist.' Ik voel het bloed naar mijn wangen stromen. 'Nee, absoluut niet. Ik ben hartstikke gelukkig zo.' Milo, Koen en Raoul, tevreden met dit antwoord, richten hun aandacht nu weer op Matthy, die als enige van ons vijf nog niet op de vraag heeft geantwoord. 'Nee, ik mis het ook absoluut niet. Ik ben nu gelukkiger dan ooit,' zegt hij zonder twijfel. Milo, Koen en Raoul knikken kort, waarna Milo op de knop drukt voor de volgende vraag die Koen opleest. Mijn ogen ontmoeten die van Matthy even. Hij glimlacht lief naar me. Van Raoul krijg ik een "zie je wel" knipoog toe geworpen. Ik glimlach. Uiteindelijk is hij degene geweest die mij die avond in de club heeft overgehaald om met haar mee te gaan. Die avond met haar heeft mij laten beseffen dat een vrouw niet is waar ik me het gelukkigst bij voel. Want het gelukkigst ben ik met hem.