The Mysteries of Agent Scythe

Kabanata 17: Conceding Defeat

[Zin's POV]

I never ate this fast before. 'Yung mga girls ay ilang ulit nang mabilaukan sa bilis nilang kumain. Everyone in the cafeteria find our attitudes weird. Para kaming mga dambuhala na halos isang buwan nang hindi nakakakain.

Binilisan na namin ang paglalakad matapos naming kumain. We're not worried of getting appendicitis since we got used to train right after eating.

Hingal na hingal kaming pumasok ng training hall at nandoon na si Agent Scythe. Kampanteng nakaupo habang pinaglalaruan ang isang baseball bat.

"You made it." Panimula niya bago tumayo at binalik ang baseball bat sa mesa na kung saan nakahilera ang iba't ibang armas.

"Let's start." Sabi niya habang matuwid na nakatayo. Nagkatinginan kami, confused on what we need to do.

"Attack me, you clueless squad!" Bigla niyang sigaw kaya umatake kami nang walang paghahanda.

Diretso lang ang pagtakbo namin papunta sa kanya at hindi ko alam kung ano na ang susunod na nangyari. I found myself lying on the white cold floor. Unti-unti akong bumangon at nakita na nakahiga rin ang mga kasamahan ko.

Panay daing nila at mura dahil sa kanilang pagkatumba. Ramdam ko rin ang pananakit ng likod ko at hindi ko labis matandaan kung paano ako bumagsak.

Hinanap ng mga tingin ko si Agent Undead at nakita siyang nakatayo sa entrance at inaantok na nakatingin sa amin.

"If I was an Elvesmith, none of you would have survive. Try again." Malamig niyang utos. Nagkatinginan kami ng mga kasamahan ko. This time, we need to put our focus in her attacks.

We showed our fighting stance, walang umatake. Lahat kami ay titig na titig sa kanya, alerto sa kanyang bawat galaw. Naging tahimik ang buong training hall, kahit ang paghinga namin ay limitado lang.

Hindi rin siya gumalaw mula sa kanyang kinatatayuan. Isa-isa niya kaming tinitigan at bigla akong kinilabutan nung umangat ang sulok ng kanyang labi. She's planning something, I know she is... hindi ko lang alam kung ano.

Tumingin ako kay Lindir at bahagya itong tumango na parang naiintindihan niya na ang kailangan niyang gawin.

Patakbo itong lumusob kay Agent Scythe. Inangat nito ang kanyang kamay para patamaan ng suntok pero mabilis iyung hinuli ni Agent Scythe bago umikot at sinipa ang likuran ng tuhod ni Lindir.

Bahagyang nagulat man ay tahimik na sumugod ang dalawang babae upang kunin ang pagkakataon na nakatalikod pa siya.

Vyre jumped and extended her legs mid-air to kick Agent Scythe on the hip but Agent noticed it. Dinipensahan niya ang balakang gamit ang kanyang braso bago mabilis itong hinarap at hinila ang paa ni Vyre. Malakas itong napadaing nung maitulak siya ni Agent at bumangga ang likod nito sa pader.

Esthis gritted her teeth before throwing one heavy punch at Agent. Lahat kami ay napaawang ang labi at nanghina nung masangga iyun ni Agent Scythe. Kita ko ang hirap sa mukha ni Esthis habang tinutulak ang kamay ni Agent na nakasangga sa kamao niya.

Esthis is strong. She's extraordinarily strong, stronger than us. It'll take a whole squad to beat her in a hand fight. Her strength is miraculous and seeing Agent Scythe resist her punch like it's nothing looks surreal.

Namumula na ang buong mukha ni Esthis at parang konti na lang ay bibigay na siya. Wala sa amin ang gumalaw, we were too stunned to move.

We could see that Agent Scythe is just preventing Esthis to punch her, she's not fighting back!

Tinaas ni Esthis ang kabilang kamao nung manghina ang kaliwa pero mabilis iyun na naiwasan ni Agent Scythe bago nito binalibag si Esthis.

"Agh! Shit!" Malutong na mura nito at kita ang sakit sa kanyang mukha nung tumama ang likod sa sahig.

Napatitig ako kay Agent Scythe. Sumugod na ang mga natitirang kasamahan ko pero ako... hindi ako makagalaw. Nananatili ang titig ko sa kanya at parang pansamantala akong nabingi. Everything was in a blur except her. I could feel my chest throbbing nervously. I never met someone whose moves are unpredictable as hers.

She's built differently... something about her is alluring which makes her dangerous.

"Are you done with your strategic thoughts, Cadet Areston?" Napabalik ako sa huwisyo nung banggitin niya ako. Inilipat ko ang mga tingin ko sa aking mga kasamahan at napalunok ako nung makita silang nakahandusay.

Matuwid akong tumayo bago dahan-dahang naglakad papunta sa kanya. Tanging pagtibok lang ng puso ko ang nararamdaman ko hanggang sa tumigil ako sa paglalakad at diretso na aabutin ang kanyang mukha pero mabilis niya iyun hinampas.

We exchange punches and kicks. Her moves are fast that I couldn't keep up, halos hindi ko na maisip kung ilang beses na niya akong tinamaan pero mabilis akong nakakabalik sa posisyon para atakehin siya muli.

I switched my feet's position. My left foot is now in front, I ducked when she was about to throw me a punch. I saw her abdomen as a target. I lift my right hand to give her a frightening push to blow her off. I could feel everything is going slowly, I could sense victory as I saw how close my palm is from her abdomen.

What is happening? How the hell did this happen?

Hindi maipinta ang itsura ko nung naramdaman ko ang paghawak niya sa pulupulsuhan ko para pigilan ako sa pagtulak sa kanya. Walang gumalaw sa amin kaya ngayon ko lang naramdaman ang pagod at napahingal ako. I moved a lot that I couldn't even count how many moves I made but things happen in just a few seconds.

Tumangla ako sa kanya nang nakakunot ang noo at tamad niya lang akong tinitigan pabalik.

"Conceding defeat, are we?"

Tumayo ako at hinarap siya.  Unti-unti ay ngumisi ako bago biglang yumuko.

Biglang bumungad si Rud na hawak-hawak ang AL-X nito mula sa aking likuran. "It's illegal to hurt a Cadet with an AL-X, but no one said anything about assassins." I could see from Agent Scythe's expression that she did not expect our move.

Rud swung his sword from above, carrying all his weight with it, and was about to cut Agent Scythe vertically in half but Rud was stunned when he suddenly couldn't move his AL-X