ලන්ඩන් නගරයේ තවත් එක් කලබලකාරී උදෑසනක පුළුල් මාවත් දිගේ ඉදිරියට ඇදෙමින් තිබුණ සුදු පැහැති සුඛෝපභෝගී නවීන පන්නයේ මෝටර් රථය තට්ටු සියයක පමණ උස ගොඩනැඟිල්ලක් ඉදිරියෙ නතර වෙද්දි මෝටර් රථයෙන් කිසිවෙක් හෝ ඉවතට පැමිණීමට පෙරම ඒ වටා සෑහෙන පිරිසක් එකතු වුණා....
මයික්රොෆෝන,කැමරා රැගත් මාධ්යවේදීන් සිය ගණනක් මෝටර් රථය වට කරමින් කෑ ගසද්දී ආයතනයේ ආරක්ෂක අංශ ඉතාම අපහසුවෙන් නමුත් ඉඩකඩ සකස් කරගනිමින් පැමිණි අමුත්තාට මෝටර් රථයෙන් බැසීමට ඉඩකඩ සලසා දුන්නා....පිටතට පැමිණි තරුණයා තමන් වටා තිබෙන හැම කැමරාවකට ම සුහද ව හිනාවෙමින් අත වැනුවෙ තමන්ගෙ එක හිනාවක් පවා තමනෙ රසික රසිකාවියන්ට මොන තරම් වටිනවද කියන කාරණය හොඳට ම දන්න නිසා....නළලට වැටිලා තියෙන දුඹුරු පාට අකීකරු කොණ්ඩෙ අතකින් පිටිපස්සට කරන ගමන් ම තමන්ට අත වනමින් කෑ ගහන තරුණියකට ඇහැක් ඉඟිමරපු තරුණයා නැවත වරක් අත වනලා ගොඩනැඟිල්ල තුළට ඇවිදගෙන ගියේ රැස් වී සිටි පිරිස ඔහුගෙ කඩවසම් බව, අසාමාන්ය සුන්දරත්වය අගය කරද්දී.....
තමන්ගෙ පෞද්ගලික ආරක්ෂකයන් සමඟ ඇවිදගෙන ආව තරුණයා මඟ පෙන්වමින් ආව තරුණිය සමඟ කාර්යාල කාමරයට ඇතුළු වෙද්දී ආරක්ෂකයින් දෙදෙනා දොරෙන් පිටත රැඳුණා....
"ම්ම්.....හරියට ම වෙලාවට ආවා එහෙනම් ඔබතුමා...."
වාඩිවෙලා හිටිය තමන්ට වඩා වැඩිමල් පුද්ගලයා තමන්ට ගරු කරලා කතා කරද්දී අපහසුවක් දැනුණ නිසා තරුණයා කතා කළා...
" එහෙම අවශ්යතාවයක් නැහැ මිස්ට විල්සන්....මිස්ට පාර්ක් කියලා කියන්න... මං හිතන්නෙ මම ඔබතුමාට වඩා වයසෙන් වගේ ම අත්දැකීම් අතිනුත් ඉතාම ලාබාලයි...."
තරුණයා කියද්දී මැදිවිය පසු කරමින් සිටි පුද්ගලයා සිනාසෙමින් තරුණයාට ඇඟෙව්වෙ වාඩිවෙන්න කියලා...."ඉතින්...මිස්ට පාර්ක් දන්නවා අපේ විලාසිතා ලෝකයේ හැම රටකම වාගේ ඉහළම මට්ටමේ තියෙනවා.....අපි මිස්ට පාර්ක්ව මේ වතාවෙ මේන් මොඩ්ල් විදිහට තේරුවේ මිස්ට පාර්ක්ට තියෙන ජනප්රියත්වය නිසා කියල කීවොත් මං හරි..... මං අද එන්න කීවෙ මාස හයකට ගිවිසුම අත්සන් කරන්න බලාපොරොත්තුවෙන් මිස්ට පාර්ක්..."
YOU ARE READING
The Misplaced Teddy || TK
FanfictionFrom the day you disappeared from my life....I lost myself my love