Niezbyt uprzejmy opiekun z przetłuszczonymi włosami. Zapracowana i nieco roztrzepana matka.
Nieobecność nieznanego z imienia ojca.
Nieustanne próby uniknięcia szkolnych konfliktów i kłopotów. (zwykle kończące się fiaskiem).
I widmo zbliżającego po...
Oops! Această imagine nu respectă Ghidul de Conținut. Pentru a continua publicarea, te rugăm să înlături imaginea sau să încarci o altă imagine.
SELINA WESTCHNĘŁA i sięgnęła do kieszeni, wyciągając listę podręczników, które miała zakupić. Miała się ze swoją matką za jakieś półtorej godziny spotkać w księgarni Esy i Floresy, ponieważ kobieta zobaczyła swoje koleżanki. Z tego powodu zatrzymała się na tak zwane, wspólne plotkowanie, w którym to Selina zdecydowanie nie chciała zbytnio uczestniczyć. Postanowiła, więc zrobić sobie spacer i może jakieś małe zakupy.
Uczniowie drugiego roku powinni mieć:
Standardową księgę zaklęć. (2 stopień) Mirandy Goshawk. Jak pozbyć się upiora Gilderoya? Lockharta. Jak zaprzyjaźnić się z ghulami? G. Lockharta. Wakacje z wiedźmami. Gilderoya Lockharta. Wędrówki z trollami. Gilderoya Lockharta. Podróże z wampirami. Gilderoya Lockharta. Włóczęgi z wilkołakami. Gilderoya Lockharta. Rok z yeti. Gilderoya Lockharta.
Przeczytała to wszystko, zastanawiając się, czy ich nowy nauczyciel Obrony Przed Czarną Magią to jakiś ukryty fan, albo fanka Gilderoya Lockharta. Miała nadzieję, że nie, ponieważ podejrzewała, że zrobiłby się z tego niezły bigos. Jej matka szalała na jego punkcie i aż się odechciewało wszystkiego. Wolała unikać wysłuchiwania poematów na jego temat.
Selina miała ma sobie sukienkę o kolorze zgniłej zieleni, a jej włosy były kręcone. Prawie dorównywały kosmykom dziewczynki, którą Selina właśnie dostrzegła niedaleko.
— Hermiona? Hermiona!
— Selina! Zastanawiałam się właśnie, czy dobrze cię rozpoznałam... — wyznała, przyglądając się jej — ...zmieniłaś fryzurę?
— Mama eksperymentowała z zaklęciami stylizującymi... — odpowiedziała.
Mama Seliny, Estelle Russell miała do dyspozycji niewiele czasu, by spędzać go z domu razem ze swoją jedyną córką. Jednak kiedy już znajdowała do tego okazję, starała się nie odpuścić nawet sekundy.
W tym czasie wspólnie robiły różne rzeczy, szukając własnej pasji, próbując nowych zaklęć, czy jeżdżąc na różne wycieczki. Selina lubiła te momenty, chociaż trudno było zobaczyć, jak się do tego faktu przed kimkolwiek, czy też samą sobą przyznaje.
— Hermiona? I... Russell? — głos Rona Weasleya zwrócił uwagę Seliny, która odwróciła twarz w jego stronę.
Rudy chłopiec, najmłodszy z męskiej części swego rodzeństwa nadal wykazywał względem niej nieufności. Zapewne, z powodu tego, że należała do Slytherinu, a wiadomo, że zasady było się względem uczniów domu węża uprzedzonym. Oczywiście nie każdy takiej zasady przestrzegał.
