සන්තානේ - දෙහදක් 2

87 - අවසාන කොටස

"කිව්වෙ නම් කොහොමද?හපන්න ඉවසන්නම් කියලා..දැන් ඉතින් නාහෙන් අඬනවා.."

"හපපන් කිව්වට මස් කෑලි කඩලා ගන්න කීවද?"

"හරි හරි ඉතින් සොලී..පොඩ්ඩක් කන්ට්‍රෝල් නැති වුනා"

පොඩි එකියක පරිද්දෙන් නැවත ඔහුගේ පිටට බරව අහිංසා ඒ සවන පාමුලක් සිප ගත්තේ ඔහු කිතියන් පසෙකට වෙද්දී.

"මේ..ඒක නෙමේ.අපේ පොඩි අයියා චානුත් එක්ක වලියක් දාගත්තද?මං දැක්කා දෙන්නා අර එළියේ ජම්බු ගහ පැත්තට යනවා..චානු අපේ අයියගේ කන මිරිකලා පිටට පාරක් දුන්නා..ඒ වෙලාවේ ඔයාගේ නෑදෑයෝ වගයක් ළඟ උන්නු නිසා කේළම ඊට වඩා එහාට බලාගන්න බැරි වුනා"

අහිංසා අහද්දි සාරංග හිනා වුනේ තරමක් හයියෙන්.ඔහු සිනාසෙන විදියට අනිවාර්‍යෙන් මේ ගින්නට සාරංගත් සම්බන්ධයි කියලා අහිංසාට හිතුනා.

"ඔයා මොනා හරි කුපාඩි වැඩක් කළා නේද ආ?"

අහිංසා ඇහුවේ ඔහුගේ බාහුවට පාරක් ගහලා.

"පොඩි රිටර්න් එකක් දුන්නා.අහගන්නකෝ වෙච්ච දේ"

සාරංග සියල්ලම අහිංසා සමඟ කිව්වේ අහිංසා විමතියත් සිනහවත් මැද එයට සවන් දෙද්දී.

"ඔයා නම් පුදුම යාලුවෙක් තමා..දැන් චානු පොඩි අයියගෙ ඔලුව කනවා ඇති.."

"ඔය පොඩ්ඩක් ඊරිසියාවට කන මිරිකුවට චානු දන්නවා කේශ්ගේ හිත පුරාම ඉන්නේ ඒකි විතරයි කියලා..ඕනේ නම් රණ්ඩු විසඳගෙන දෙන්නා පොඩ්ඩක් රොමෑන්ටික් වෙයි..හැබැයි අවංකවම නතාශා ගැන පොඩි දුකක් දැනුනා..මොනා උනත් පව්.."

"හ්ම්ම්..පව්.හැබැයි එයා මගෙ නෑනා නොවුනු එක ගැන මට සතුටුයි"

අහිංසා කිව්වේ අවංකවමයි.

"නාන් එන්නම්.නිදිමතයි දැන් නම්.ඔයාගෙත් ඇස් රතු වෙලා.හෙට උදේ නැඟිටගෙන දඟලන්න ඕනේ නෑ හොඳද?නැඟිටුනු වෙලාවට මොනා හරි හදන් කමු.අම්මලත් උදේම නැඟිටින එකක් නෑ"

අහිංසාට මද සිනහවක් පෑ සාරංග නාන කාමරයට වැදුනේ යාමට පෙර අහිංසාගේ කම්මුල මතට සිපුමක් දී.ඔහු නැවත එද්දී පොරවනයට ගුලි වී ඇය සිටියේ සැප නින්දක.ඇගේ උවන දෙසම බලාගෙන විදුලි පහන් විසන්ධි කළ සාරංග සයනයට නැඟ ඇයව පපුවට තුරුලු කරගත්තේ අපමණ සැනසීමක් හිතට දැනෙද්දී.