PAMUK PRENS-BXB

1.BÖLÜM

 Gözyaşlarım benden bağımsız akarken kolumdan tutan gardiyan ile durduğumda burnumu çektim. nefret ediyordum bu kadar duygusal olmaktan.

çelik kapıp açarak beni içeri ittiğinde her yer karanlıktı. çantamı yanıma fırlatarak sabahtan beri ağladığım için benden nefret eden gardiyan kapıyı sert bir şekilde kapatırken  gözyaşlarımı sildiğimde hala gözyaşlarım akarken her yer karanlıktı. ben karanlıktan çok korkardım. yavaşça en köşedeki duvara yaslanarak oturduğumda bacaklarımı kendime çekerek kollarımı etrafına sararak sessizce ağlarken "kim o ses çıkaran "diye sert bir erkek sesi ranzaların arasından duyduğumda dudaklarımı birbirine bastırdım. buradan çok korkuyordum. 

ranzalardan birinde uzun boylu kalıplı bir adam bana doğru yaklaştığında gözlerimi kapatarak ellerim ile ağzımı kapatarak sessiz olmaya çalıştım fakat hıçkırıklarım buna izin vermiyordu.

bana yaklaşan adam ile dayak yiyeceğimi anladığımda gözlerimi kapattım. zaten hep birileri tarafından dayak yiyordum.

"gözlerini aç "dedi aynı erkek sesi yakınımdaydı. gözlerimi yavaşça açtığımda bana bakan yeşil gözlü adam ile geriye doğru sıçradığımda sırtım acımıştı.

"senin gibi bir çocuğun burada ne işi var "dediğinde dolmuş gözlerim ile bana bakan adama bakıyordum.

"b-ben.."dedim kekeleyerek sıkıntı ile burnunu sıkarak elindeki tesbihini avuçlayarak "şimdi sessiz ol kes ağlamayı çocuk yat şu döşekte sabah anlarız her şeyi "dedi bana son kez bakarak ranzasına geçtiğinde sessizce başımı omuzuma koyduğumda bir süre sonra uyuya kalmıştım.

*

*

sabah birinin beni dürtmesi ile gözlerimi açtığımda bana bakan bir sürü adamı gördüğümde korkarak onlara baktığımda "kim bu bebe ya "dedi içlerinden sakalları uzun yaşlı adam.

"oğlum şunun suratına baksana daha bebek lan bu "dedi beyaz kel olan adam bana gülümseyerek bakıyordu.

"kimsin sen bebe gel buraya "dedi kel adam yavaşça ayağa kalktığımda "şimdi anlarız "dedi sakalı adam kapıya giderek kapıdaki gardian ile konuştuktan sonra kel adamın yanına gelerek "kaç yaşındasın çocuk "dediğinde "18 "dediğimde kel adam ve bir kaç kişi güldü.

"ulan daha bu bebe ya ne suç işlemiş olabilirsin ki "dedi"yoksa şeker yediğin için mi seni buraya attılar "dedi gülerek.

"ben çocuk değilim "dediğimde "şu sıfata baksana musa lan çok tatlı" bana doğru yaklaştığında geri adım attığımda "rahat bırakın çocuğu "dedi tandık ses. gözlerimi oraya çevirdiğimde ilerdeki ranzada uzanmış dün akşam yanıma gelen adamdı.

etrafımdaki adamlar dağıldığında gözlerimi ürkek bir şekilde bana bakan adama çevirdim.

yeşil gözleri öyle derin ve güzeldi ki ona bakmaktan kendimi alamıyordum. "adın ne senin "dedi yanıma gelen turuncu sakalı bir adam. yaşı genç gösteriyordu.

"kayra "dediğimde gülümsedi."bende akif gel sana yatağını göstereyim "dedi akif abi ile birlikte bana alttaki yeşil gözlü adamın karşısındaki yatağı verdiğinde kısa bir sohbet ederken bana buranın işleyişini anlattıktan sonra "senin gibi bir çocuk neden buraya düşer ki "dediğinde yutkundum. istemsizce gözlerim doldu.

"iftira attılar "dediğimde başını salladı. burada yaşı diğererine göre yakın olan akifti. 30 yaşındaydı.

sabah benimle dalga geçen kel adamın adı ramazandı. sakalı abinin adı da musaydı.

"peki yeşil gözlünün adı ne "dediğimde güldü."yeşil gözlü mü ?"dediğinde başımı sallayarak gözlerimi arkama çevirerek yaşlı bir adam ile konuşan yeşil gözlü adama çevirdim. elindeki tesbihi sallarken karşısındaki yaşlı amcayı dinliyordu.

çok yakışıklı ve karizmatik duruyordu. "ha sen servet abiden bahsediyorsun. servet abi buranın ağır abisidir. saygı gösterilen bir abidir "dediğinde başımı sallayarak önüme döndüm.

****************************************************************************

İLK BÖLÜM HAKKINDA NE DÜŞÜNÜYORSUNUZ. KAYRAYI SEVDİNİZ Mİ DİĞER NAMI İLE PAMUK PRENS ÇOK EĞLENECEZ YA KJKJKJK YORUMLARINIZI ALAYIM BAKİM.