4.1

5.1K 230 95
                                    


"Erkek arkadaş?"

Şirince gülümsemeye çalışarak babama baktım. Dilimin ucuna gelen hiçbir kelime dışarı çıkmıyordu.

Annem sevinçle hareketlendi oturduğu yerde. "Kim? Ne zaman tanıştınız? Nerde tanıştınız?"

"Bu kadar sevinilecek bir haber miydi bu?" dedi babam kaşları hala çatıkken. "Kimmiş bu beyefendi?"

"Şey, babacım..." Yapabilirsin, söyleyebilirsin.

Ablam söylemem için bana kaş göz yaparken, annem de merakla bekliyordu. Gözlerimi yumdum.

"Kerem. Kerem Aktürkoğlu."

Babam şaşkınlıkla yerinde doğruldu. "Kim dedin?"

Gözlerimi halıya diktim. "Kerem, baba. Var ya hani..."

"Galatasaray'ın forveti? Milli takımda oynayan çocuk? 7 numara?"

Babam şaşkınlıkla hızlıca konuştuğunda, dudağımı ısırarak kafamı salladım ve onu onayladım.

"Ay benim damadım futbolcu mu?" diye sevinçle şakıdı annem. "Ay, Mehmet," dedi babama dönüp. "Başarılı mı bu çocuk?"

"Çok başarılı," diye atladım.

Babam bana kötü kötü bakarken, "Genç yetenek," dedi anneme bakıp. "Ama o ayrı bu ayrı. İyi futbolcu, milli takımımıza çok katkısı oldu eyvallah da, benim kızımın sevgilisi olabilecek kapasitede mi acaba?"

"O nasıl laf, Mehmet?" Annem sinirle babama baktığında, babam yüz ifadesini yumuşattı.

O sırada ablam girdi söze: "Benim danışanım ayrıca. Çok iyi biri gerçekten."

"Ne?" dedi babam. "Öyle mi tanıştınız?" Bana bakarak sormuştu bunu.

"Yok. Şey..." Yine şirince gülümsedim. "O da burda oturuyor."

"Ay çağır gelsin."

"Ne çağırması, Meryem?" Babam şaşkınlıkla anneme bakıyordu.

Tabi babamın durumu kabullenmesi için annemin bir bakışı yetmişti.

"Tamam, çağır bari." Babama gülümsedim. Hanımcılık kazanacaktı sahiden.

Heyecanla ayaklandım. Telefonumu titreyen ellerimle tuttuğumda, mesaj atamayacak olduğumun farkında vardım ve direkt aradım.

"Ahsen? N'oldu?" diye açtı telefonu, benim şaşkın sevgilim.

Gülümsedim. "Babam gelsin dedi. Bize gel."

"Ne?" Derin bir nefes aldı. "Şimdi mi?"

"Evet hadi."

Bir nefes daha aldı. "Ben hiç hazır değilim anasını satayım ya."

"Ya, gel," dedim ve biraz rahatlaması için, "Hem annem gayet sevindi, o idare eder ortamı," diye konuştum.

"Geliyorum, güzelim," dedi ve telefonu kapattı. Gerginliğini telefonun ucundan hissetmiştim.

Tedirgin bakışlarımla odaya geri döndüğümde, "Geliyor," dedim sadece.

Annem keyifle kahvesini yudumlamaya devam ederken, babam huysuz bir şekilde çikolatasını yiyordu.

Çok geçmeden zil çaldığında, "Geldi," diyerek heyecanla ayaklandım. Babam bana kötü kötü baktığında, yine gülümsedim ve kapıya hızlı adımlarla yürüdüm.

"Hoş geldin," dedim sevinçle.

Gülümsedi. "Umarım hoş bulurum. Ya da bulunurum mu demeliyim?"

Gözlerimi devirdim. Onu içeri buyur ettiğimde, ard arda salona girdik.

Annem direkt ayaklandı. "Hoş geldin, oğlum. Pek de yakışıklıymışsın."

Öyledir annem öyledir.

Kerem gülümsedi. "Teşekkür ederim efendim. Siz de hoş geldiniz."

Kerem babama doğru yönelince, annem babama baktı ve babam da ayaklandı. "Hoş geldin, Kerem."

"Hoş buldum, efendim."

"Gel, otur şöyle," diyerek tekli koltuklardan birini gösterdim. Kerem oraya oturduğunda, babam dikkatle Kerem'e baktı: "Demek kızımla sevgilisiniz?"

Kerem bir an ellerini nereye koyacağını bilemedi. Kafasını salladı onaylar biçimde ve konuştu: "Evet, efendim. Çok uzun bir süre olmadı ama kızınızı gerçekten seviyorum."

Annem gülümsedi. Zaten ablamla başımızın etini yiyordu birini bulalım diye. Kerem'i de gayet beğenmişti, fark etmiştim.

Babam... Bilmiyordum. Güven konusunu aşarsa o da Kerem'i sevecekti bana kalırsa.

"Vay be. Televizyondan izlediğim adam karşımda şu an. Hem de kızımın sevgilisi olarak," dedi babam. Gerçekten şaşkındı.

Kerem gülümsedi.

Babam devam etti konuşmaya: "Galatasaray maçlarını çok takip etmem ama milli maçları kaçırmam. İyi oynuyorsun, evlat. Hak ettiğin yerlere gelirsin inşallah. Bu genç yaşında çok yeteneklisin."

Kerem yeniden gülümsedi. Utanıyordu! Yanaklarını sıkmak istiyordum!

"Çok teşekkür ederim, efendim."

Annem araya girdi: "Mehmet amca diyebilirsin, oğlum. Bana da Meryem teyze de. Efendim nedir yahu?"

Babam gözlerini devirdi fakat annem umursamadı. Kerem'e meraklı bakışlarıyla birkaç soru yöneltti. Futbolu takip etmese de, babamın sözlerinden sonra Kerem'e olan beğenisi artmıştı.

Babam Kerem'i oturduğu koltuğun dibindeki ikili koltuğa çağırınca, Kerem tedirgince ayaklandı ve babamın işaret ettiği yere oturdu. Aralarında yabancı ligleri de barındıran koyu bir sohbet başladığında, şaşkınlıkla onlara bakıyorduk.

Annem ayaklanıp mutfağa ilerleyince, ablamla ben de peşi sıra ayaklandık.

Ablam, "Babam daha uzatır sanmıştım," dedi şaşırarak.

Annem güldü. "Aman kızlar, babanızı tanımıyor musunuz? Pamuk gibidir. Siz mutluysanız sorun çıkarmaz."

Gülümsedik. Babamı çok seviyordum.

"E çocuğa bir şey ikram edelim," dedi annem dolapları karıştırmaya başlarken. Sonra aklına gelmiş gibi masadaki poşete yöneldi. "Heh, tatlı almıştık. Onu yeriz. Çay da koyalım."

Şu an resmen erkek arkadaşımı ailemle tanıştırıyordum! Babamla içerde sohbet ediyorlardı!

"Kız, Ahsen," dedi annem bana muzipçe bakarak. "Nasıl tanıştınız?"

Ben ona yazdım gizli numaradan, diyemedim tabi. Aynı sitede oturduğumuzu falan anlatıp araya kaynattım konuyu. Bu sırada da ablam bana pis pis sırıtıyordu.

Çayları halledip içeri geçtiğimizde, "Zahmet etmeseydiniz," dedi Kerem mahcupça. 

Ablam cevapladı: "Duymamış olayım, ne zahmeti, enişteciğim?"

Yanaklarım kızarırken ablama baktım. Bilerek yapıyordu.

Babam öksürerek odağı üzerine aldı.

"Kerem, seni futbolcu olarak bilir tanırım. Özünde nasıl birisin bilmem. Ama kızım seni sevmişse, seçmişse, kararına karışamam. O mutlu olsun yeter benim için. Sana kanım ısındı. Ama dediğim gibi, kızım mutlu olduğu müddetçe ilişkinize karışmam ama onu üzersen, futbolcu oluşun inan umrumda olmaz."

Babam bize baktı. O sırada ben gözleri dolu dolu babamı izliyordum tabi. Gülümsedi babam.

"Onlar benim bu dünyadaki en değerli varlıklarım."

Gözümde bekleyen yaş düştü. Ablam da gözleri dolu dolu gülümsediğinde, Kerem ile göz göze geldik.

Bakışlarımızdan birbirimize doğru akan şefkati görüyordum.

*

;(((

Yazamıyorum arkadaşlaar ödev vize derken şaştım kaldım

Okuduğunuz için çook teşekküür ederiim💖

carpe portus|textingWhere stories live. Discover now