Eğer onu ve kendimi tarif etmemi isteselerdi zıtlık derdim.
O; büyülü bir denizin en dibindeki mercanlara ulaşırken ben, kumlar tenime tutunur diye kıyıda beklerdim.
O; gece kulüplerinin neon ışıkları arasında dans ederken ben, elimde defterimle gez...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Keyifli Okumalar🖤 7.KORKU SAÇAN PORSELEN BEBEK
Devrim: Meraktan çatladın dimi
Ceylan: Anlamadım?
Devrim: Sorunun cevabını alamadın ya onu diyorum
Ceylan: Çocuk gibisin!
Devrim'den gecenin köründe mesaj gelmesiyle uykuya tutunmaya çalışan bedenim ayıldığında sırtımı yatak başlığına dayamış, yazdığı saçmalıkları okuyordum.
Ve haklıydı, meraktan çıldırıyordum.
Devrim: Büyümek pek güzel değil porselen bebek
Son yazdığı mesaja dalgın gözlerle bakarken porselen bebeklerin bazıları için görsel şölen, bazıları için korku saçtığını biliyordum.
Devrim, bunu hangi seçeneği baz alarak yazmıştı bilmiyorum ancak ben, görsel şölen olamayacak kadar korkunçtum.
Ceylan: Gerçekten bir cevabın var mı?
Devrim: Evet Devrim: Benim her zaman bir cevabım vardır Ceylan
Ceylan: Hangi anlarda ciddi olduğunu çözemiyorum
Devrim: Akışına bırak
Son yazdığını cevapsız bırakıp telefonu kenara bıraktığımda ellerimle yüzümü sıvazladım.
Kalp denilen organın, bu kadar aptal oluşu ve beyin kadar güçlü bir organı yeniyor oluşu hayatın adil olmayan tarafının ispatıydı.
Kalbim, Devrim'e yeniliyor muydu emin değildim ancak bir şey vardı, hissediyordum. Onun yanındaki hislerimin bir adı vardı.
Aşk bu kadar çabuk gerçekleşmezdi, bunu biliyordum. Benim hislerim, yalnızca mutluluktu. Birinin yanında rahat olmayalı, mutlu olmayalı sanki asırlar geçmiş gibiydi.
