Eğer onu ve kendimi tarif etmemi isteselerdi zıtlık derdim.
O; büyülü bir denizin en dibindeki mercanlara ulaşırken ben, kumlar tenime tutunur diye kıyıda beklerdim.
O; gece kulüplerinin neon ışıkları arasında dans ederken ben, elimde defterimle gez...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Keyifli Okumalar🖤 4.DUYGUSAL TÜRBÜLANSLAR VARDIR
Altı...
Genelde yazıyla yazmayı severdim, çünkü kağıdı ters tutarsam tek sayıya dönüşürdü.
Dokuz, altının izdüşümüydü. Aynı, hayat gibi.
Gösterdiğim her faaliyetin altı ve dokuz gibi ters düşecek görüntüsünü, kalbimdeki ışıkları karartarak yok ederdim. Mutlak suretle kontrolün elimde olmasını ister, kontrolüm dışında gelişenlere tahammül edemezdim.
Ancak hayat, benim sıkı sıkıya kilitlediğim kapılarıma çilingir görevi görürdü.
Sanırım anahtarımı hep evde unuttuğum içindi.
Devrim'le o gece geçirdiğimiz yemek, benim adıma gayet güzel geçmişti, Devrim ne düşünüyordu bilmiyorum ama yemek bitimde yine aynı şekilde taşıyıp beni kapının önüne götürmesini beklerken galoş getirmelerini rica etmesine bir tık alınmıştım.
Kucakta taşınmaya bu kadar meraklı olduğumu da bilmiyordum.
Sonunda Nebahat Teyzeden onay çıkmış, kendi evime dönmüş, beyaz sabun kokusu evi dolduracak kadar banyoyu ovalamış, amber kokulu deterjanlarla çamaşırlarımı yıkamış, uzun ve rahatlatıcı bir duş alıp kendime gelmiştim.
Kadehi diğer bardakların yanına bırakırken içimi kaplayan huzur, temiz nevresim serili yatağa uzanmak gibi hissettirmişti; iyi ki Nebahat Teyzeyi dinlemiştim ve diğerini kırmamıştım.
Çünkü bir kısır döngünün içine girip Devrim'in aldığı kadehle yine tek sayıya ulaşacaktım ve çift sayı olması için uğraşacaktım.
Hazırladığım sade Türk kahvesini keyifle yudumlarken anahtarın deliğe takıldığını ve sessiz olduğunu düşünerek çevrildiğini duyuyordum. Muhtemelen Gaye ve Seren gelmişti dayanamayıp.
Varlıklarından bihaber gibi davranıp kahvemin ve kitabımın tadını çıkartmaya devam ettiğimde salona girdiler ve her zaman ki gibi, koltuğa atladılar.
