ŞEYTANIN ÇIRAĞI

78. Bölüm: "Seni sevmiyor oluşum kötü değil."

*

Araba, yolun ortasında tekerlekleri ağlatarak durdu. Yanıma döndüm. "Ne demek şimdi bunlar?" diye sordum. "Farkında mısın bilmiyorum ama orada küçük düşen sadece ben değildim, resmen yerin dibine soktu bizi."

"Abartma ya."

"Abartma mı? Abartma mı? Aksine ben şu an çok sakinim."

"Sadece kendini düşünüyorsun.

"Ben mi? Nasıl bana bunu söyleyebiliyorsun ya?"

"Gayette söylüyorum işte." dedi umursamaz bir ifadeyle. "Hah!" dedim. "Şimdi böyle olduk demek."

"Çoktan olmalıydık belki de." dedi. Gözlerimi kıstım.

"Ata'nın elini öpmek istiyorsan buyur git, hiç durma. Ama ben senin arkandan gelmeyeceğim, tamam mı?"

"Sana öyle bir şey mi dedim geri zekalı! Yaptığı şeyi fırsata çevirebilirdik gayet ama sen ve senin o gereksiz gururun yüzünden yine şirkete habersiz dönüyoruz. Bu kaçıncı oldu acaba? Bize sürekli tahammül etmeyecekler."

"Bize değil, sana demek istedin herhalde." dedim imayla. "Hani ben kolayca iş bulurmuşum ya, hani aptal gururum yüzünden biz işten çıktıktan sonra ben kendi yoluma sen kendi yoluna gideceksin ya..." ofladı. "Ben böyle mi dedim şimdi?"

Omuz silktim. "Dedin."

"Aptalsın."

"Sende geri zekalısın." diye karşılık verince birkaç dakika boş boş birbirimizin suratına baktık. En sonunda sanki anlaşmışız gibi kahkaha atmaya başlayınca Mira, gülüşlerinin arasından "Bu ne ya?" diye isyan etti. "Romantik komedi dizisi mi çekiyoruz?"

Gülmekten yanağıma düşen gözyaşımı elimin tersiyle kuruladım. "Bak...burası." derin bir nefes aldım. "Bak burası tam kaza yapacağımız yerdi." Mira başını salladı. "Sonra sen benim üstüme falan kapanacaksın değil mi?"

"Hıı evet." dedim. "Sonra ben yoğun bakıma giriyorum sana da hiçbir şey olmuyor." devam ettirdi. "Ben odanın başında beklerken ailen geliyor ve diyor ki kızımı bu hale sen getirdin..." tekrardan kahkaha attım. Belki de bu kadar gülünecek bir şey yoktu ama sinirlerim bozulmuştu artık.

"Çıldıracağım." en sonunda kendimize geldik. "Ama bir şey deyim mi? Rahatladım." başımı salladım. "Bende." dedim. "Çok iyi geldi." arabayı yeniden çalıştırdıktan sonra yola koyuldum. "O aptal yüzünden kavga etmeyeceğiz." dedi Mira.

"Evet." dedim. "Sen benim en yakın arkadaşımsın, sürekli işimi baltalamak isteyen biri yüzünden seninle tartışmayacağım." dediğimde gülen yüzü düşer gibi oldu. Kaşlarımı kaldırdım havaya, "Ne oldu?" dedim. "Yoksa sen benim gibi düşünmüyor musun?" alayla güldüm.

"Saçmalama." dedi zar zor gülüp. "Sende benim en yakın arkadaşımsın." sırıttım. Evinin önüne geldiğimizde koltuğundan ayrılıp sıkıca sarıldı bana. Şaşkınlıkla donakaldığımda sarılmama izin vermeden geri çekildi. "Yarın işte görüşürüz." dedi hızlıca arabadan indi. Eve gidişini izlerken "Garip." diye mırıldandım.

Daha sonra aşırı yorgun olduğum için evime gittim. Kapıdan içeri girer girmez eşyalarımı duvara fırlatıp siyah tişörtümün içinden sütyenimi çıkardım. Anlık bir rahatlamayla beraber esneyerek salona gittim ve ışığı açtım. Bir anda karşılaştığım karartıyla çığlık atarak geri adımladım.

Akın tekli koltuğumda, bir ayak bileği diğerinin dizinde olacak şekilde yaylana yaylana oturuyordu. "Sen nasıl girdin buraya?" dedim şok içinde. "Kapıdan." dedi sakince. "Şaka yapıyorsun?" alayla sırıttım.