Μελανός Κύκλος

9

Σεούλ, 21 Μαΐου 2019
19:27

Το βλέμμα μου χάνεται έξω από το παράθυρο του νοσοκομείου.

Νυχτώνει...

Είμαι μόνη στο νοσοκομείο. Ο Σε Τζουν επέστρεψε στο σπίτι, επιλέγοντας να μου φέρει μερικά ρούχα και εγώ... Νιώθω πραγματικά κενή...

Δεν έχω ψυχή. Δεν έχω κανένα συναίσθημα να με γεμίζει. Γιατί χτυπά ακόμη η καρδιά μου;

Ο γιατρός μου ανακοίνωσε πριν περίπου μία ώρα ότι μου πήραν το παιδί. 

Χάθηκε... Έτσι απλά...

Εξαφανίστηκε...

Με άφησε μόνη...

Νιώθω ένοχη. Δεν έπρεπε να επιστρέψω πίσω. Έπρεπε να μιλήσω! Έπρεπε να παραδεχτώ στον Τζι Χο την αλήθεια... Έπρεπε να του το πω. Τώρα θα ζούσε... Το μωρό μου... Θα ήταν ζωντανό...

Δίχως σκέψη βρίσκομαι να τραβώ την τσάντα μου από το κομοδίνο και να καλώ τον αριθμό του φωτογράφου Σονγκ. Χρειάζομαι βοήθεια...

«Εμπρός;! Γιε Να;» Ακούω την μπερδεμένη φωνή του.

«Φωτογράφε Σονγκ...» Ψελλίζω έτοιμη να βάλω τα κλάματα για ακόμη μια φορά. Πίστευα ότι είχα την δύναμη να μιλήσω, μα τελικά, η φωνή μου σβήνει μέσα στον πόνο...

«Γιε Να, τι συμβαίνει; Γιατί κλαις;» Ρωτάει σοκαρισμένος, μα δεν βρίσκω τις λέξεις για να του απαντήσω. Οι λυγμοί μου δυναμώνουν.

«Κλαίει;!» Η φωνή του Τζι Χο ακούγεται από το βάθος.

«Δεν... Δεν καταλαβαίνω τι συμβαίνει.» Ακούω τον φωτογράφο να λέει, μα η φωνή του απομακρύνεται από το ακουστικό απότομα.

«Που είσαι;» Ο Τζι Χο σχεδόν φωνάζει απαιτώντας να μαθεί το που βρίσκομαι και εγώ ρουφάω την μύτη μου πνίγοντας έναν ακόμα λυγμό.

«Στο νοσοκομείο...» Απαντώ αδύναμα «Το... Το...» Προσπαθώ να του εξηγήσω. Να του μιλήσω για το μωρό μου, μα η σκέψη με αναστατώνει ακόμη περισσότερο προκαλώντας ένα νέο κύμα δακρύων...

«Έρχομαι!» Λέει μόνο και μου το κλείνει βιαστικά. 

Αφήνω τα χέρια μου να πέσουν, κοιτάζοντας με κενό βλέμμα την οθόνη του κινητού μου. Στ' αλήθεια, έρχεται; Είναι πραγματικά ικανός να με σώσει; Κάποια τελείως άγνωστη σαν εμένα; Και αν... Αν έρθει αντιμέτωπος με τον Σε Τζουν; Εάν τον βλάψει; Όχι... Δεν πρέπει να έρθει...