UNTIL I FOUND HIM

𝐂𝐇𝐀𝐏𝐓𝐄𝐑 𝟏𝟎

"3𝙍𝘿 𝘼𝙉𝙄𝙑𝙀𝙍𝙎𝘼𝙍𝙔"

"T-ristan!, T-tristan!! BAKITTT!!!!!bigla nalang akong nagising sa aking kinahihigaan na umiiyak na di'ko alam ang dahilan o kaya dahil sa subrang pagod ko ay nangayri ito ngunit HINDE!HINDE!ano ito?.

"Panaginip lang pala 'yon? Pero b-bakit ako nagkakaganito?!!" ani ko sa'king sarili habang naka-upo at tila nalilito.

Tinawagan ko'non si Tristan dahil di na'ko kompartable at di mapakali yung mga oras na'yon at di naman niya ako binigo at siya'y dumating.

"Mahal bakit  napatawag ka?" anya.

"Tristan!!may tinatago kaba sa'kin? pagdidiin ko.

"Meron!!"anya na nagpabilis ng tibok ng aking puso.

"Haysss Mahal naman,nakalimutan muna bang 3rd anniversary na na'tin ngayon? balak sana kita i-surprise kaso nagduda kayata sa'kin?" pagpapaliwanag niya.

"Baka nga! Paumanhin dahil andami ko nang iniisip ngayong araw" ani ko.

"Lika nga dito" anya.

Sabay niya akong niyakap at hinalikan ang aking noo.

"Magiging okay rin ang lahat mahal, tandaan mo'yan" anya.

"Magbihis kana at lalabas tayo dahil
matagal na rin tayong nawalan ng time sa isa't isa, maari ba mahal? pag-aanya niya.

"Sige mahal at ako'y magbibihis na hintayin mo nalang ako sa kotse"saad ko sakanya na may kunting pagtataka sabay punas sa mga matang may namumuong luha.

Pumunta kami sa dalampasigan kung saan una kaming nagkilala at igunita ang aming ikatlong anibersaryo.

"Alam mo mahal , dito tayo nagkakilala sa dalampasigan na ito" paglalambing niya.

"Apat na taon na ang nakakalipas noong makilala kita" dagdag pa niya.

"Oo nga mahal !! tara at magsapin tayo malapit sa dalampasigan" ani ko.

Sinulit namin ang araw na'yon na tila wala kaming iniiisip at day-off muna sa mga problema.

"Mahal sabay nating panoorin ang Sunset kasi sabi nila ang Sunset na raw ang pinaka magandang pagtatapos sa lahat dahil sumisimbolo ito ng natapos mo ang buong araw na nakakapagod" anya.

"Masarap talaga pagmasdan ang sunset lalo na pagkasama mo ang pinakamamamhal mong tao sa buong mundo at ikaw 'yon Tristan" paglalambing ko sakanya.

Pumunta siya saking likuran at isusuot ang isang necklace na may picture naming dalawa at sabay yakap sa'kin.

Pinakinggan namin nung takipsilim na iyon ang favorite naming kanta na "UNTIL I FOUND YOU - STEPHEN SANCHEZ.

At sabi nga run sa kanta, " I would never fall in love until I found you "

Ng gabing 'yon ay kumain kami sa isang exclusive restaurant para ipagdiwang ang aming ikatlong anibersaryo.

"Mahal ang ganda naman dito" ani ko.

"Kasing ganda mo mahal" pagbibiro niya.

"BOLERO!, pero salamat dahil nariyan ka" ani ko.

"Dito natin igunita ang pinakamahalaga araw natin mahala"anya kasabay nito ay ginawa niya akong prinsesa noong gabing 'iyon.

"Mahal pupunta muna ko sa Cr , hintayin mo'ko at ihahatid kita sa bahay pagkatapos" anya.

"Ah sige mahal, hihintayin kita! saad ko.

May biglang tumawag sa kanyang cellphone na ikinagulat ko, tatanungin ko na sana siya kung ano iyon ngunit pinili ko munang isekreto kung ano man yung nalaman ko.

Dumating siya at inihatid niya ako sa'king bahay di pa rin mawala sa 'king isipan kung ano man yung nakita ko.

Nang makarating kami sa bahay ay nagpaalam na'ko sakanya .

" Mahal ingat ka "saad ko.

"Sige mahal tatawag ako pag nakarating na'ko sa bahay"anya.

Pagpasok ko sa bahay ay di'ko pa rin matago kung ano yung nakita ko kanina at humiga nalang ako sa'king higaan.

"SANA MAGTULOY-TULOY NA'TO" ani ko sa'king sarili.