UNTIL I FOUND HIM

𝐂𝐇𝐀𝐏𝐓𝐄𝐑 𝟑

"𝙆𝙐𝙉𝙂 𝙉𝘼𝙉𝘿𝙄𝙏𝙊 𝙆𝘼 𝙇𝘼𝙉𝙂 𝙎𝘼𝙉𝘼"

"Hala late nako! " di ako nagising dahil sa kakaiiyak ko kagabi .

Dali-dali akong umupo sa aking higaan at nakatulala habang iniisip ang aking Ina.

"Kung nandito lang sana si mama hindi sana di ako nalate,kung nandito si Mama may mag asikaso rin sakin, kung nandito si mama may magsasabi sakin na, nak gumising kana malalate kana,Kung nandito lang si mama di sana ako nag iisa".

Sambit ko sa'king sarili habang akap-akap ang paboritong dress ko na binigay sa'kin ni Ina nung akoy walang taon pa lamang kasabay nun ay ang pagbagsak ng mga namumuong luha sa aking mga mata at naging dahilan kung bakit nabasa ang dress na aking hawak-hawak.

"Clara bat di ka pumasok kahapon " pagtatanong ni Jenny,"okay kalang ba?'dagdag pa niya.

"Clara tulala ka na naman may problema ba?'kanyang pag tataka .

"Ay sorry ,nanjan kapala , ah ako ba? okey lang!"sambit ko .

Katulad ng sinumpa ko sa 'king sarili di ako nagtiwala sa mga lalaki ang alam ko lang ay lason sila sa 'king mga pangarap.

" Clara punta tayo sa dalampasigan ng dagat dito na malapit sa'tin, para makapagpahinga ka naman "pag-iimbita ni Jenny sa'kin.

" Uso pa pala ang pahinga', pagbibiro ko saknya .

"Ay sige ako nalang mag-isa!"

"Ito naman di mabiro!, tara na nga basta libre mo ha!"

"Okey fine, tara na para maubutan na'tin ang sunset"anya.

Pagdating namin sa dalampasigan may isang babaeng umiiyak na di'ko
alam ang dahilan kaya akin itong nilapitan at tinanong.

" Heloo, okay ka lang ba?, pagtatanong ko.

Bigla nalang siyang tumkabo at hinabol yung lalaking nasa unahan namin ngunit tinulak siya nito na naging dahilan pa na lalong mas nabadbadbaran ako sa mga lalaking tulad niya.

"Hoy, bastos ka rin no!, parehas-rehas talaga kayong mga lalaki!!saad ko sa kanya.

"Wag karito mangengealam!, wala ka ritong alam!!isang papalapit na kamao ang tangkang tatama sa mukha ko na biglang......