Kusursuz Okul

49. Bölüm~'Düğüm'

- Esin, bugün evleniyor benim güzeller güzeli kızım!

Dedi annesi Esin'i aynı küçük çocuğu gibi severken. Esin bu annesinin sevme şefkatini sevmese de yine de sesini çıkarmıyordu. Aradan bir hafta geçmişti ve Esin bugün yani az sonra Barış ile nihah salonuna çıkıp evlenecekti. Sarp, Maraz, Egemen ve Barış'ın babası, Barış'ın damatlığı ile ilgilenirken. Ben, Çiğdem ve Esin'in annesi de Esin'in gelinliğinin son kontrollerini yapıyorduk.

- Anne tamam daha kaç kere kontrol edeceksin oluyor işte üzerime!

- Tamam güzel kızım son kez bakayım dedim.

Dedi annesi gözleri dolmuş bir şekilde.

- Anne, ağlamak yok dedim. Başka şehirde falan da taşınmıyoruz zaten burada olacağız.

- Olsun kızım anne yüreği işte.

Dedi annesi hüzünle, Esin annesini ağlarken görünce hemen o da ağlayarak ona sarıldı. Çiğdem ile birlikte onları bir köşede mutluluk gözyaşları ile izliyorduk.

- Esin tamam ağlama artık bak o kadar makyaj yaptım sana şimdi ağlarsan bozulacak!

Dedi Çiğdem gülerek. Esin başını salladı ve eline peçete alarak gözyaşlarını sildi.

- Damla sizleri seviyorum.

Dedi Esin bize doğru yaklaştı ve bize sıkıca sarıldı. Sanırım duygusallık ağır basmıştı. Birbirimize sarılmaya devam ederken tam o sırada kapı çaldı kapıyı hızlıca açmaya gittim ve gelen mükemmel yakışıklılığı ile karşımda olan Sarp'tı.

- Ama ben bu güzelliğin karşısında duramam.

Dediğinde gülerek başımı yere eğdim ve daha sonra söze girdim.

- Bende bu yakışıklılığın karşısında duramam.

Diye mırıldandığımda Sarp, yanağıma bir öpücük kondurup söze girdi.

- Çok güzel olmuşsun sevgilim. Ben, Esin hazır mı diye sormaya geldim. Barış hazır.

- Evet o da hazır biz odadan çıkacağız birazdan Barış ve Esin tek kalacak sonra nikah salonuna çıkacaklar.

- Tamamdır o zaman ben Barış'a haber vereyim de buraya gelsin.

Dediğinde başımı salladım ve kapıyı kapatarak içeri girdim.

- Esin biz çıkıyoruz, Semra teyze sende gel bizimle birazdan damat gelecek.

Dedim Esin'in annesinin elini tutarak.

- Tamam kızım bende geliyorum, nikah solundan görüşürüz canım kızım.

Dedi Esin'in annesi Esin'i öperek. Daha sonra üçümüz de odadan çıktık. Bizim çıkmamızın hemen ardından Barış girdi odaya. Ben ve Sarp onlar hazırlanana kadar dışarı çıkıp bir bankta oturduk.

- Barış'ın heyecanını görmen gerekiyordu.

Dedi Sarp elimi tutarak. Gülümseyerek ona yanıt verdim.

- Sende Esin'in duygusallığını görmen gerekiyordu.

Dediğimde ikimizde kahkahalara boğulduk.

- Kızımız doğduğunda bu duygu karışıklığını yaşamayı bırakmamız gerek.

Dedi bana doğru bakarak. Ardından yine kahkahalara boğulduk. Bu aralar bir olaya üzülüp bir olaya gülüyorduk. Duygu karmaşası işte.

- Sence kızımız ilk kime seslenir, anne mi der baba mı?