Carl Grimes & Katelyn

~7~ чепi кагактег✿

Merhabaa, öncelikle kitabı bırakmadım devam ediyorum ama 2 gündür bölüm atmadım çünkü biliyorsunuz ülkemizde şuanda bir deprem sorunu var ve bir kaç akrabam deprem bölgesinde oturuyor, onlarla ilgilenirken gerçekten vaktim olmuyor zaten günümün yarısı okulda geçiyor bu yüzden aktif olamıyorum. Yinede vakit buldukça bölüm yazıp paylasicam

Sabah
Katelyn

Dün akşam yemek yerken konuştuğumuza göre bugün Alexandria'ya dönecektik, bu yüzden heyecanlı olsamda üzülüyordum çünkü artık birçok kişi aramızda değildi

Enid'e karşı her ne kadar sinirli olsamda sonuçta önceden bir arkadaşlığımız vardı, Ron için ona, Denise için Tara'ya Çok üzülüyordum, Olivia ilede iyi anlaşıyorduk, henüz tanışmamış olsamda Ron'un erkek kardeşide ölmüştü, bunun için yaşı küçüktü. Deanna'nin oğlu Spencer ile çok samimi olmasamda Deanna ve eşiyle iyi anlaşıyordum, eskisi gibi oraya dönsek bile hicbirsey eskisi gibi olmayacaktı. Kayıplarımız vardı.

Gölün karşısında oturup onları düşünürken Carl gelip yanıma oturdu

Carl "Selamm"

Kate "Selam"

Carl "Sorun ne? Dalgın gözüküyorsun"

Kate "Birşey yok, öylesine düşünüyordum"

Carl gülerek konuşmaya başladı

Carl "Peki, bugün Alexandria'ya dönüyoruz, bu konu hakkındaki düşünceleriniz nelerdir Bayan Grimes?"

Kate "Bilmiyorum Carl, hicbirsey eskisi gibi olmayacak, bir çok kaybımız var"

Carl "Evet, ölenler için bende üzülüyorum ama bardağa dolu tarafından baksak? Mesela Judith yürümeye başladı, sen ve ben sevgili olduk, Maggie bebeğini güvenli biryerde doğuracak, Carol'un kurabiyelerinden yiyebileceğiz"

Kate "Evet, birde o tarafı var"

Gülmeye başladık

Carl "Sanırım en çok Carol'un kurabiyelerini özledim"

Kate "Ve Michonne'un cikolatali pankeklerini"

Arkamızdan ayak sesleri duyduğumuzda başımızı çevirdik, gelen Judith'di, düşe kalka yanımıza gelmeye çalışıyordu, normalde olsa kalkıp onu kucağıma alırdım ama yürümeye alışması için kendinin gelmesini bekledim, yanımıza geldiğinde onu kucağıma oturttum ve gülerek konuşmaya başladım, oda gülüyordu

Kate "Ne güzel yürüyorsun öyle, bence sen bu işi çözdün"

Ellerimi birbirine vurarak onu alkışladığımda Carl'da bana katılmıştı, Judith gülüyor ve oda ellerini birbirine vuruyordu

Alexandria'ya geri döneceğimiz için çadırları ve eşyaları topluyorlardı, ben ve Carl erken kalkıp eşyalarımızı toplamıştık, onları bekliyorduk

Biz konuşurken yanımıza Enid geldi

Enid "Merhaba Carl"

Carl "Merhaba Enid"

Enid "Biraz konuşabilir miyiz?"

Carl "Tabi, dinliyorum"

Enid dik dik bana bakıp konuşmaya başladı

Enid "Yalnız"

Carl bana döndü, sorar gözlerle bakıyordu, ne yapacağına ben karar vermeyecektim bu yüzden 'Noldu' der gibi başımı salladım

Carl "Hemen dönerim"

Carl kalktı ve Enid ile birlikte ilerlemeye başladı, bir süre sonra gözden kalbolmuslardi