Αγαπάω έναν βρικόλακα

Κεφάλαιο 2ο

Έχουν περάσει δυο εβδομάδες από τότε που ήρθαμε στο Σάλεμ. Είχαμε, πλέον, αρχίσει όλοι να συνηθίζουμε στην νέα ζωή και μέχρι και η Κάντις σταμάτησε να γκρινιάζει και αποφάσισε να συμβιβαστεί. Βέβαια και πάλι δεν είναι όλα ρόδινα και ωραία. Οι καβγάδες δεν έχουν σταματήσει αλλά έχουν μειωθεί κατα πολύ. Τα πρωινά συνήθως πήγαινα στο βουνό για περπάτημα με τον πατέρα μου για να δοκιμάσουμε τις αντοχές μας. Όταν έβλεπε ότι ζοριζόμουν με την αναπνοή μου γυρνούσαμε αμέσως. Πάντα κουβαλούσα μία συσκευή εισπνοών όπως έκανα και στην παλιά μου ζωή. Είχα μεγάλη βελτίωση, όμως δεν έπρεπε να ξεχνάω ότι το πρόβλημα ήταν ακόμη εδώ και μάλλον ποτέ δεν θα έφευγε.

Κατα την διάρκεια αυτών των δυο εβδομάδων, δεν πέρασε λεπτό που να μην σκέφτομαι αυτά τα σκοτεινά μάτια. Κάθε βράδυ μου στοίχιωναν τα όνειρα και την μέρα δεν έλεγαν να βγουν από το μυαλό μου. Κάθε φορά που έβγαινα από το σπίτι, είτε για μία βόλτα στην γειτονία είτε για να βοηθήσω τον μπαμπά μου με τον κήπο είτε κατέβαινα στο κέντρο με την μητέρα μου έψαχνα γύρω μου για μία συγκεκριμένη, ψηλή, ανδρική φιγούρα. Μέχρι και στους πρωινούς περιπάτους στο βουνό κοιτούσα γύρω μου και πίσω από τα δέντρα μήπως τον δω. Όμως δεν ήταν πουθενά...

Χθες ολοκληρώθηκε το δωμάτιο μου. Και επισήμως η σοφίτα ήταν δίκη μου. Είχε γίνει καλύτερο το δωμάτιο απ' ότι το περίμενα και έμεινα πολύ ευχαριστημένη. Πρέπει να παραδεχτώ πως δεν ήταν καθόλου εύκολο να το φτιάξω και η βοήθεια του πατέρα μου ήταν αναγκαία. Όμως όσο και να παιδευτήκαμε άξιζε τον κόπο. Τελικά χώρεσε και ένας καναπές διαμορφώνοντας ένα cozy σαλονάκι σε συνδιασμο με την πολυθρονα που είχα φέρει απο το Μπέβερλι Χιλς και ένα vintage ξύλινο τραπεζάκι που βρήκα με την μητέρα μου σε ένα μικρο μαγαζί στο κέντρο. Το σαλονάκι είχε τοποθετηθει στη γωνία δεξιά απο την σκαλα. Λίγο πιο δίπλα απο το σαλονάκι είχα βάλει μία βιβλιοθήκη με λογοτεχνικά βιβλια, κορναρισμένες φωτογραφίες και διάφορα προσωπικά αντικείμενα, και αναμεσα απο το σαλονακι και την βιβλιοθηκη στη γωνια τη θέση του βρήκε το πικάπ με μία ξύλινη θήκη για τους δίσκους. Απέναντι απο το σαλονάκι αποφάσισα να βάλω το κρεβάτι μου κολλημένο στον τοίχο, στο οποίο είχα τοποθετήσει μέγαλα διακοσμητικά μαξιλάρια και απο πάνω τους στον τοίχο είχα κρεμάσει λαμπάκια. Στον τοίχο δίπλα απο το κρεβάτι είχα κολλήσει φωτογραφίες, κάποιες με τους φίλους μου και άλλες γεμάτες αναμνήσεις όπως αυτή απο το παλιό μας σπιτι. Το δωμάτιο είχε δύο παράθυρα, ένα στο ταβάνι πάνω από το κρεβάτι και ένα ακόμη δίπλα από το κρεβατι στον τοίχο με τα λαμπάκια στο οποίο είχα κρεμάσει άσπρες λεπτες κουρτίνες. Αριστερά από το παράθυρο, στη γωνία, ήταν η θέση του ξύλινου γραφείου και δίπλα από αυτό η δεύτερη βιβλιοθήκη η οποία θα γέμιζε με σχολικα βιβλία και βοηθήματα. Τέλος, δίπλα απο αυτη τη βιβλιοθήκη, ήταν το μικρο δωματιάκι που είχε γίνει μία όμορφη γκαρνταρόμπα. Μπορεί να ήταν τον μικροτερο δωμάτιο, αλλα χρειαζόταν την περισσοτερη δουλεια απ' όλα.