TUTUKLU

bölüm -3- uyanış

Kalbim gümbür gümbür atıyordu.Ne yapacağım hakkında hiçbir fikrim yoktu ölmem gerekmiyor muydu? Şuana odaklandım.iki tane yabancı beni pür dikkat izliyordu" hafızasını kaybetti Muhtemelen "dedi tanımadığım yabancı"imkansız eğer kaybettiyse onun için cehennemden beter olur batın" dudaklarımı ıslattım sanki saatlerce susuz kalmış Gibiydim.

"Ona su getir" dedi. sarışın mavi gözlere sahip bir kız."Ben neredeyim?" Dedim çatallı bir sesle bu ses bana ait bile değildi.Batın elinde tuttuğu bardağı bana verdi. Suyu Bir dikişte içtim"demiştim hafızasını kaybettiğini biliyordum" adını yeni öğrendiğim batın adlı çocuğa baktım. gözlerini kısmış Her hareketimi izliyordu.

Uzandığım yerden yavaşça kalktım beni izleyen dört çift gözü görmezden gelerek bakışlarımı odada gezdirdiğimde ahşap aynanın karşısına geçtim. Aklı karışmış ve ürkmüş bir kadınla Göz Göze Geldim. Bu bir rüya mıydı? Ya da ben sanrımı görüyordum?

Aynadaki kadın kesinlikle ben değildim kendine has bir aurası vardı. sınıftaki kızlarla bile kıyaslanamazdı.vahşi güzelliği olan bu kadın hayatımda hiç görmediğim kadar güzeldi. Gözlerimi aynadaki kadından alamıyordum. Siyahın en güzel tonundaki gözleri ve beline kadar uzanan gür saçları vardı.
Kırmızı dudaklar ve beyaz bir ten.

Vampir romanından adeta fırlamış gibiydi.parmaklarımı bana ait olmayan Yüzümde gezdirdim. Kesinlikle kusursuzdu.gözlerimi üstümde gezdirdiğimde, siyah tüm vücudumu kaplayan dar bir elbise vardı."kendinle olan hiçbir şeyi Hatırlamıyor gibisin" sesin olduğu tarafa döndüm bu Sarışın olan kızdı. Birkaç saniye boyunca sessiz kaldım"sen kimsin?"Diye sordum

Kız sarı saçlarını arkaya doğru savurarak yanıma yaklaştı mavi irislerini  daha yakından görüyordum"bir iki gün içinde Umarım hafızanı toplarsın kuzen" dedikten sonra batınla birlikte çıktılar.kuzenmi?
Belki ben şu an hala bir rüyadaydım.
Gerçek olması imkansızdı. Eğer Rüya değilse ben kimin bedenindeydim? ve burası neresiydi? Aklımdaki karmaşık soruları bir kenara bırakıp şuana odaklandım. Evin içini incelemeye başladım Burası bir Ahşap evdi.evi aramaya koyuldum fakat maviye ait hiçbir şey bulamadım. sağ koridorda ilerledim siyah bir ahşap kapı karşıladı beni. kapıya elimi uzattığımda kendiliğinden ,açılınca nefesimi Tuttum. bu oda girdiğim odalara hiç benzemiyordu.

Bu odada farklı bir hava vardı ya da ben mi öyle hissetmiştim? Gözlerimi bir süre duvarlarda asılı tablolarda gezdirdim. benliğim adeta en ufak ayrıntıyı sahiplenircesine yanıp tutuşuyordu. Gözlerimi uzunca süre yumup Kendime gelmeye çalıştım.

odanın içinde ağır ağır ilerledim kanadı kırılmış narin bir kuş gibi hissediyordum kendimi.

karşımda devasa bir kitaplık duruyordu. Etkilenmemek elde değildi kırmızı ışıklar saçan kitabın dikkatimi çekmesi uzun sürmedi. kitabı almak için elimi uzattığımda boynumda bir acı dalgası hissettim.elimi boynuma götürdüğümde varlığını bile fark etmediğim Gümüş bir kolyeyi tutuyordum.

Kolyenin ucundaki taş parlamaya başladı bir an bile duraksamadan taşın içini açtım. Gördüğüm şey karşısında donakalmıştım.

dudaklarım titriyordu Ellerim buz gibi olmuş tutunacak bir yer arıyordum. Hayatımda ilk defa ayakta durmak da bu kadar zorlandığımı hissediyordum. olamaz dedim fısıltıyla.bu gerçek olamazdı.

Safir taşın içinde kırmızı harflerle Tutuklu yazıyordu

Hayır olamazdı düşündüğüm şey olamazdı .

Sen bir kitabın içinde tutsaksın Ceren.

Ben bir kitabın içindeydim.

Ve bir kitabın içinde tutukluydum.

Evet bir bölüm sonu daha!

Beğendininmi?❤️

Eğer beğendiysen okumaya devam etmelisin;)

Yorum ve beğeni vermeyi sakın unutma!

Bunlar benim için önemli olduğunu biliyorsun🤷🏼‍♀️

Ve son olarak...

Okuma listene eklemeyi sakın unutma! bölümler kısa bir düzenlemede olduğu için bildirim alman zorlaşır...

Sağlıcakla kal 😌