•|Aile-Abi kurgusu|•
Bir baba daha ne kadar acı çekebilir?
Bir kız daha ne kadar susabilirdi?
Bir abi,kardeşine en son ne zaman sarılabilirdi?
Her seven, sevdiğinin kalbine girebilecek miydi?
Bir acı insanın yüreğini daha ne kadar kahredebilirdi?
He...
*Hayat Ne olursa olsun bizi yan yana getirdi Meryem,Şuan kollarımda yüreğimdeki sevdamdasın*
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Özgür ve Meryem (Tam aklımdaki gibiler)
Yazardan;
Uygar öylece baktı Gurur'a.Kazanmak ve kaybetmek arasında kalmış bu gence acımazdı.Elbette acımazdı ama kardeşi hissettiği Gurur'a da asla kıyamazdı.Bilinmezlik aklında adeta dolaşırken sıktığı ellerini gevşetti. Gözlerinden geçen hisleri Gurur'a göstermek istedi fakat Gurur ona bakmıyordu.Gurur,başını eğmiş ellerini sıkıca sıkmıştı.Kendini çok sıkıyor,Uygar'ın söyleyeceği tek lafı bekliyor.Belkide kaderini bekliyordu... Gurur için Uygar ne derse oydu.Tabi bir şey dışında,sevdiğini yüreğinden çıkarmamak dışında.
Aradan neredeyse sadece bir dakika geçmişti.Uygar'ın söyleyeceği ise açıktı.İzin verecekti.Uygar konuşmaya başladı "Demek... Doğa'yı seviyorsun.Hemde kaç yıl,ben bile bilmiyormuşum meğer.Hayat ne kadar değişik... hem senin aradığın o kız hemde bizim aradığımız kız Doğa demek.İnanamıyorum,biz buna kader mi diyoruz? Yoksa Tesadüf mü?"
Gurur dolu gözlerini Uygar'a çevirip baktı,sonra tekrar başını cama döndürdü.Uçak kalkana kadar burada kalacaklardı,biliyordu. Uygar konuşmasına devam etti "Ve seni sonrada olsa tanıdı demek... Ama sen onun hislerini bilemiyorsun." Gurur başını olumlu salladı.Bilemiyordu ama bilmek istiyordu. Uygar tekrar devam etti "Sen bilki kardeşim,ben hep senin yanındayım.Bu aşka karşı çıkmam,yanında dahi dururum.Senin bize karşı yaptıklarını fedakarlıklardan sonra bu bir hiç bile,Ama bir şartım var" Gurur hafif gülümseyen yüzünü merak aldı,hızla başını Uygar'a çevirdi.Uygar derin bir nefes aldı,aldığı karar ikisininde iyiliği içindi.Ne olursa olsun...
"Eğer Doğa'nın,kardeşimin hislerini bilmiyorsan bu işi zamana bırakalım" Gurur kaşlarını çattı,Ne demekti bu? Devam etti Uygar "Eğer kardeşiminde hisleri senin hislerin ile çakışıyorsa,beklemen lazım,öğrenmen lazım. Taaki Doğa kendi ayakları ile bana gelip,cesaret edip bana hislerini açıklayana kadar.Belki günler geçecek,aylar geçecek hatta yıllar geçecek belkide seni unutacak ama bekleyeceksin. Aşk ki;beklemektir, Sevdiğini içinde yeşertmektir.Asla unutmamaktır,her an aklında olmasıdır. Dediğim gibi,o zamana kadar Doğa ile konuşmayacaksın."
Gurur gözlerini yumdu,inanması lazımdı. Sahi... Denemekten zarar gelmezdi ya.Sadece başını olumlu salladı,Uygar ise elini Gurur'un omzuna koyup destek olmak ister gibi sıktı.
Meryem ve Özgür ise arabadaydı.Onlarda uçağın kalkmasına yakın çıkacaklardı.Araba durduğunda şoför bir isteklerinin olup olmadığı sorup çıkmıştı.Meryem başını kaldırıp Özgür'e baktı.Ellerini yanaklarına koyup okşadı,konuşmaya başladı "Özgür,çocuklarımızın hepsi iyi değil mi?" Bir an aklına gelmiştik heyecan ile tekrar konuştu "Doğa!?, Doğa onu buldunuz değil mi?"
