KİM BİLİR? || Tamamlandı

8.Bölüm

Medya:Doğa KURTULUŞ

🍀KİM BİLİR?🍀

"Bu bölüm hala kalbimizde olan anılara,sevdiklerimize ve KAYBETTİKLERİMİZE
gelsin..."

*Yazarın*
Anlatımıyla

Kim ne derse desin
Sen yaşamayı öğren
Öğren ki yaşatmayı öğret

Ahmet silahını Özgür'e doğru çevirmişti bi sefer.
Doğa ise yüzünü kaldırarak baktı.Babasına

Öfkeden gözleri kıpkırmızı bir hal almıştı.Özgür,Elinde tuttuğu silahı profesyönel bir şekilde tutuyordu.Özgür konuştu
"Gerçekten beni vurduktan sonra,yaşayacağını mı sanıyorsun?"Dedi rahatça.

Ahmet belli etmesede korktuğu çok belliydi.Siyah gözleri koyulaşmıştı.

Doğa kaşlarını çattı.Birbirlerini vurucaklardı.Ahmet vurulursa umrunda olmazdı ama Gerçek babasını da merak ediyordu.Bu ikili birbirlerine silah çekmiş,
tetikler çekilmişti.

Doğa sessiz bir şekilde inleyerek Ahmet'in ardında kalan kapıya baktı.İki adam vardı.Biri dikkatlice kapıyı açmış Doğa'ya bakmaya başlamıştı.Özlemle,sevgiye

Kapıyı açtıktan sonra göz kırpmıştı.Doğa anlamasa da kendine benzeyen bu adamı merak etmiyor değildi.

Dikkatlice silahı Ahmet'in bacağına doğru nişan aldı.Özgür olayı anlamıştı ki sırıttı.Ahmet konuştu bu sefer"Öleceğin için mi böylesin Özgür?Gülümse,son gülümsemen olacak.Neredeyse 1 hafta önce kızının gözleri önünde öleceğine yemin etmiştim.Planım işliyor."

O an bir ses duyuldu.Kalın ve sert bir sesdi bu."Eğer sen bu durumu yaşamayacaksan
e tabi yaşanır bu.Ama bir farkla Doğa senin kızın değil."

Silahın ucundaki susturucu koca sesi gizlemişti.Önceden Uygar, Doğa'ya 'gözlerini kapat'talimatı vermişti.Doğa önceden gözlerini kapatmıştı.

Ahmet ise ayağına gelen kurşun ile yere yığılıp bağırıp çağırıyordu.Özgür onu umursamadan hemen kızının yanına koştu.
Doğa'nın önüne düşen saç larını nazikçe geriye attı.
Özgür'ün Gözleri dolmuştu.Onca yıldan sonra

"Geldim güzelim,geldim.
Çıkaracağım seni buradan.Herşey için çok özür dilerim,çok özür dilerim."demişti Özgür.
Baygın gözleri ile bakıyordu Doğa babasına.Tebessüm etmişti.Özgür yanağını öpüp saçlarını koklamıştı.Tekrar konuşmuştu"Herşeyi telafi edeceğim kızım.Bunca yıl bunlara katlanmak zorunda değildin.Hepsi benim yüzümden,Affet beni."

Affet beni

Affet beni

Doğa kaşlarını çatmıştı.Onun bir suçu yoktu oysaki.Neden kendini suçluyordu böyle?Doğa bu sefer öbür tarafa baktı.Uygar,Ahmet'in üzerine çıkmış,öldüresiye
şekilde yumrukluyordu.
Merhamet herkesde vardı
ama göstermesi kişiden kişiye değişirdi.

Özgür dikkatlice kızını kucağına aldı.Doğa,başını
Özgür'ün boynuna yasladı.O kadar halsizdi ki etrafı algılayacak halde bile değildi.Özgür birşeyler fısıldıyor ama Doğa tam anlamıyordu.

Uygar ise baygın halde olan Ahmet'in üzerinden kalkıp ellerine baktı.Elleri daha önemliydi nede olsa.

Uygar etrafındaki korumalara baktı.General
yanına adımlayınca konuşmaya başladı"Bu iti alın,götürün.Herşeyi yapın ama öldürmeyin.Haa birde bunun karısı ve kızıda vardı.Onlarıda bulun,onlarda işin içinde."General Uygar'ı onaylayarak geri yerine dönecekti ki aklına gelen soru ile durdu.Uygar bunu fark etmişti ki konuşmaya başladı"Ne oldu General,birşey mi oldu?"dedi kaşlarını çatarak.Bir yandanda elindeki kanları temizliyordu Uygar.