7.Bölüm

9.5K 350 230
                                    

Bölüm şarkısı:Tarkan-dudu
(En sevdiğimm)

Medya:Uygar KURTULUŞ

🍀HİÇ BIRAKIR MIYDIM SENİ?,HERŞEY DEN HABERİM OLSA?🍀

*Yazarın*
Anlatımıyla

Çok kez kalbine sığdırmıştı sabretmeyi...

Babası sandığı adam onu hiç görmemişti,görmek istememişti.

Oysa Doğa sadece sevilmek istemişti,Oysa Bu o adam için çok zor birşeydi.

Ama o da sevgi görmemişti...Ahmet Öz.

Peki bırakır mıydı Özgür'e
karşı olan tek zaferini?

♡♡

Özgür kızını bulmak için gecesini gündüzüne
katmıştı.Ahmet'in evini
bulmuştu.Her adama inanacak değildi.Çok deneyimi vardı Özgür'ün.

Yeri geldiğinde zalim,zamanı geldiğinde merhametli adamdı.

Uygar'da öyleydi.Bir farkla kanına işlediği merhametti.Ne olursa olsun dönemezdi huyundan.

Ahmet ise hiçbir şeyden
habersiz,olmayacak planları ile meşguldü.

Doğa ise düşünüyordu.Gerçek ailesi kimdi?,Ali olan amcası,abileri olduğunu da söylerken duymuştu.

Tesadüfen

Gerçekten tesadüf diye bir şey var mıydı?

Doğa,kendi kendine ödevlerini bitirmeyi çabalarken bir yandan da
söyleniyordu.Bunlar keşke sadece söylenmeler
olsa.

Bir yandan celladı ise yavaş yavaş odasına geliyordu.Doğa,hiçbir şey den habersiz elinde kalem kimya sorusu ile bakışıyordu.

Ahmet,odaya girmeden önce sırıttı.Azaptan az öncesiydi bu hali.

Odanın kapısı sertçe açıldı.Doğa'nın alışık olduğu halleriydi.

Kalem tuttuğu eli titriyordu.Kalbi hızlı bir şekilde atmaya başlamıştı

Ahmet ise rahattı.Kızı döverken kimse onu durduramayacaktı.

Ya da o öyle sanıyordu.

Ahmet konuştu"Demek Doğa Hanım da burada,
Ne zamandır görüşemiyorduk ha?"

Sustu Doğa.Ne derse desin o dayağı yiyecekti.
İster Ahmet'in canı istesin,ister istemesin.

Yavaş yavaş yürüdü Ahmet.Kolundan tuttuğu gibi yere fırlattı.

Sanki Doğa'nın her gözlerine baktığında Özgür'ün gözlerini görüyordu.Nefreti daha da katlanıyordu.

Saçlarını tuttu.Çekti,sonra tekrar konuştu.Ama bu söylediklerini ilk defa söylüyordu"Bana bak iğrenç şey,senden iğreniyorum.Aynı baban gibisin,huyların herşeyin
oysa ben seni kendime benzetecektim.Zalim,pisliğin teki olacaktın.Ama merak etme küçük kızım,
ha isteyerek ha zorla"pis
gülüşünü göstererek.

Doğa,kendine atılan tokat
ile yüzü yana doğru düştü.Ağlamayacaktı,kendine söz vermişti ama elinde değildi.Keşke elinde olsaydı.

Ahmet suratını sertçe tutup tekrar vurdu.Sonra tekrar.

Kolundan sertçe tutup salona doğru götürecekti.
Merdivenlerim başında durdu Ahmet.Bunu yapacak mıydı gerçekten?

Doğa ise neredeyse baygındı.Ahmet'in ne yapacağından habersiz gözlerini yavaşça açtı.

KİM BİLİR? || Tamamlandı Where stories live. Discover now