"တကယ်လောဘတက်ကြည့်လို့ ဖြစ်ရဲ့လား။ ကိုယ်မင်းကို မနာကျင်စေချင်ဘူးနော်.."
Taehyung ပါးပြင်နှစ်ဖက် ပူရှိန်းသွားရသည်။ ရှက်ပါတယ်ဆိုမှ ဘာတွေမေးနေလဲမသိ။ သူပြန်ဖြေရမှာတကယ်ကို ရှက်လို့နေပါသည်။
ခွင့်ပြုပေးချင်ပါလျက် လွယ်လွယ်ခွင့်ပြုလိုက်လို့ သူ့ကို အထင်သေးသွားမှာလည်း သိပ်စိုးရိမ်လို့နေပါသည်။ သူဟူ သိပ်လွယ်ပါတယ်လို့ Jeon JungKookက တလွဲကောက်ချက်ချလိုက်မလေလား။
အဲ့လိုတော့ မဖြစ်ချေ။ သူက Jeon JungKookဖြစ်နေလို့သာ သူ့ကိုယ်သူဆက်သချင်ရုံပါ။
"ဟင်.. တစ်ခုခုပြန်ဖြေဦးလေ"
ဆရာမဆီကစာမေးခံရမည်စိုး၍ ခေါင်းငုံ့ထားတတ်သော ကျောင်းသားတစ်ယောက်ကဲ့သို့ပင်။ အခုလည်း ဖြေရမည်ကို ရှက်လွန်း၍ မွေ့ရာအောက်ထဲ ခေါင်းနှစ်ဝင်မတတ် ငုံ့ထားတော့သည်။
ဟန်လည်မများချင်သလို လွယ်လွန်းသူလည်း မဖြစ်ချင်။ သူမသိမသာလေး လက်ခံလို့ရမည့်နည်းလမ်းတွေ မရှိတော့ဘူးလား။
"အသည်းက ရှက်နေတာကိုး။ ကိုယ်မလောပါဘူး.. အသည်းအဆင်သင့်ဖြစ်ပြီဆိုမှ ဆက်သွားကြတာပေါ့"
အဲ့လိုပြောလာတော့ သူ့မှာ အားမနာဘဲ မနေနိုင်တော့။ ကိုယ့်ဘက်က ပေးလိုက်ချင်ရက်နဲ့ ခေါင်းလေးတောင်မညိတ်နိုင်တာ။ ရှက်နေတာလား၊ ဒါမှမဟုတ် ဘာကို ကြောက်နေရပြန်တာလဲ။
"ကျွန်တော်တောင်းပန်ပါတယ်"
"ဘာတောင်းပန်စရာ အမှားလုပ်ထားလို့လဲ"
"ဒီအတိုင်း.. အဖြေတစ်ခုဖြေနိုင်ဖို့ အမြဲအချိန်ယူမိနေလို့။ ကျွန်တော့်ကို ဟန်ပန်များလွန်းတယ်လို့လည်း မထင်လိုက်ပါနဲ့ဦးနော်"
"ဪ.. ဘာများလဲလို့။ ကိုယ်မင်းကို ဘယ်တုန်းက ဝေဖန်ခဲ့ဖူးလို့လဲ။ သေချာစဥ်းစားပါဦးကွာ"
သူအတည်ပေါက်ကြီး စဥ်းစားနေမိသည်။ သူ့ကိုပြစ်တင်ဝေဖန်ဖူးခြင်း လုံးလုံးလျားလျားမရှိသော Jeon JungKookအကြောင်းကိုသာ တွေးမိပါရဲ့လေ။ ကိုယ့်ကို ယောင်လို့ပင် အပြစ်မတင်ဘူးသော၊ မကောင်းစိတ်နှင့် မကြည့်တတ်သော.. သည်လူက ကိုယ့်အတွက်တော့ အာဂစံပြပါပဲ။
YOU ARE READING
𝒀𝐞𝐬 𝒕𝐨 𝑯𝐞𝐚𝐯𝐞𝐧
FanfictionCold war? Funny how it cannot be as cold as your feeling to me. Knowing that you're by my side, you're hella abstract after all. Countless times of being an escapee, you never feel sick of it. There's no way I can feel relieved whether you are with...
Part 33
Start from the beginning
