Unicode~
"သတိထားမှပေါ့"
ထိုင်နေရာမှ ထလာပြီး Taehyungခြေရင်းမှာ ဒူးထောက်လိုက်သည်။ ပြုတ်ကျနေသော စားပွဲခင်းစကို ကောက်ယူပြီး ခြေဖဝါးတစ်ဖက်က သွေးစများကို သုတ်ပေးနေလေရဲ့။
ချိုမြိန်လွန်းတဲ့ အပြုအမူတစ်ခုမှာ စိတ္တဇဆန်ဆန်အငွေ့အသက်တွေပါဝင်နေသည်ဆိုလျှင် ၎င်းဟာ ဤသို့သော အပြုအမူကို ဆိုလိုခြင်းဖြစ်လိမ့်မည်။
"မြင်းလောင်းတာ ရှုံးခဲ့တယ်ဆို"
သတင်းကလည်း မြန်လိုက်တာ။ အဲ့သည်လို အကုန်သိနေတာကပဲ သူ့ကို မွှန်းကြပ်စေတာ Jeon JungKookမသိဘူးလား။ သူ့ခြေဖဝါးကို အမြတ်တနိုးတစ်ကိုင်တွယ်ထားသော လက်ဆီက ရုန်းထွက်လိုက်သည်။
"ထပ်လောင်းချင်သေးလား။ ငွေဘယ်လောက်လိုလဲ"
"အလိုမလိုက်နဲ့။ အသုံးမဝင်ဘူး"
"ကိုယ်သိပါတယ်"
အသံကညှိုးငယ်စွာ။ သိပ်ဟန်ဆောင်ကောင်းတဲ့လူ။ သူ့ရှေ့က မိုးပြိုသလိုဖြစ်နေတဲ့ မျက်နှာအနေအထားက အချိန်မရွေး ပေါက်ကွဲနိုင်သည့် ဗုံးတစ်လုံးနှင့် အလားတူစွာ။
သည်လူရဲ့ အရာရာကို မနှစ်မြို့နိုင်သောကိုယ်.. သည်ထောင်မှာ သူဘယ်လောက်များ စံနိုင်ဦးမှာတဲ့လဲ။
"ညစာပြင်ပေးထားတယ်။ နေ့လည်က သေချာမစားသွားဘူးဆို"
"ခင်ဗျားရော.."
"မင်းတစ်ယောက်တည်းအတွက် ပြင်ခိုင်းထားတာပါ။ စိတ်ချလက်ချစားလိုက်"
သူအနားရှိနေလျှင် မသက်မသာဖြစ်နေသော Kim Taehyung. ဒါကို သူကျေနပ်အားရနေတာတော့မဟုတ်။ သူ့ဝမ်းဗိုက်ထဲမှာ နှစ်ရှည်လများထိုးစိုက်ဝင်ရောက်နေသော ဓါးဒဏ်ရာတစ်ခုအလား အနာမကျက်နိုင်စွာ နာကျင်လျက်ပါသည်။
မျက်နှာကြက်မှာ ချိတ်ဆွဲထားသော မီးပန်းကို မထွန်းထားသဖြင့် သူ့အခန်းက အမှောင်ကျလျက်ရှိသည်။ မိုးချုပ်လာလေလေ အခန်းက အမှောင်ကျလေလေ။
လှုပ်ကုလားထိုင်ပေါ်ထိုင်ရင်း ဆေးလိပ်ကို ရှိုက်ဖွာတော့ သူ့ကို ချော့သိပ်နေသည့်အလား။ သို့သည့်တိုင် သူအိပ်မပျော်နိုင်ပါ။ တငွေ့ငွေ့တောက်လောင်နေသော ရင်ထဲက အပူမီးဟာ ခန္ဓါကိုယ်အရေပြားထိ လှိုက်တက်လာသည်။
YOU ARE READING
𝒀𝐞𝐬 𝒕𝐨 𝑯𝐞𝐚𝐯𝐞𝐧
FanfictionCold war? Funny how it cannot be as cold as your feeling to me. Knowing that you're by my side, you're hella abstract after all. Countless times of being an escapee, you never feel sick of it. There's no way I can feel relieved whether you are with...
