Contract with the Young Master ( CVS #1 ) Completed ✓

CHAPTER 39

Muntik na akong ma-out of balance sa narinig. Ramdam ko ang pag-init ng magkabila kong pisnge. Mabilis na nabitawan ko ang salamin at mabilis na tumakbo pabalik sa itaas.

What a nice morning, eh?!

Bago pa ako tuluyang makaakyat narinig ko pa ang malakas na tawa ng dalawa, maging ang pagsaway ni Travis sa mga ito.

Kahit na medyo hindi nice ang pag-welcome ko sa kanila, kahit papaano, napangiti pa rin ako.

Dahil alam kong nagbalik na sila.

NAALIMPUNGATAN ako nang maramdaman ang lamig ng hangin sa aking katawan.

Nagmulat ako ng mga mata at nakita kong bukas ang bintana ng aking kwarto. Nililipad ng may hindi kalakasang hangin ang pulang kurtina nito.

Inayos ko muna ang suot kong roba bago bumangon. Para sana isarang muli ang bintana na ang alam ko ay nilock ko kanina bago ako matulog.

Paano ito nabuksan kung ganoon?

Nang masiguradong lock na ang bintana, bumalik na ulit ako sa kama. Napatingin ako sa bedside table kung nasaan ang maliit kong orasan.

"Alas-onse pa lang?"

Gabi pa pala? Akala ko madaling araw na eh.

Kapag ganitong katutulog ko pa lang tapos nagising na lang bigla, hirap na akong makatulog ulit.

Nakatitig lamang ako sa kisame ng kwarto. Gusto kong lumabas pero natatakot ako. Sanay naman na ako dito sa mansion, pero kapag nag-iisa na ako, hindi ko mapigilang hindi kilabutan.

Lalo na kapag naaalala ko ang ilang imahe na palaging dumadalaw sa aking panaginip.

Imahe ng isang lalaki.

Hindi ko maaninaw ang itsura nito pero pakiramdam ko kilala ko ang taong ito. Ngunit isang bagay lamang ang ikinakatakot ko.

Hindi ito isang normal na tao.

Bampira.

Iyon ang tamang itawag sa lalaking palagi kong nakikita sa aking panaginip.

Gintong kulay ng mga mata na nagiging pula.

Matutulis na pangil.

Hindi ko alam kung totoo o guni-guni ko lang iyon dahil hindi naman totoo ang mga bampira sa panahon ngayon. Sa mga movies at books lamang nabubuhay ang mga ganitong uri ng nilalang at hindi sa totoong buhay.

Pero bakit feeling ko totoo ito?!

Napailing ako bago bumangon. Kailangan kong uminom ng tubig para mahimasmasan.

Sa tuwing naaalala ko ang bagay na iyon, nahihirapan akong matulog sa gabi. Hindi ko naman masabi kay Sir Travis at sa dalawa n'yang pinsan dahil alam kong pagtatawanan lamang ako ng mga ito.

Sa loob ng ilang buwang pananatili ko dito sa Cordova's Mansion, nakikilala ko na ang ugali ng tatlong lalaking iyon. Nasasanay na rin naman ako.

Pero minsan, feeling ko may itinatago silang sekreto.

Iyong mga kakaibang kilos nila na hindi pang normal na tao, iyong kakaiba nilang behavior, panlasa sa pagkain at iba pa ay nagbibigay ng kuryusidad sa akin.

Naghihintay na lang ako ng tamang oras para tuklasin ang kakaibang misteryo sa lugar na ito.

Pagbaba ko sa first floor ay dumiretso agad ako sa kusina. Kumuha ako ng malamig na tubig sa ref at sinalin iyon sa isang baso saka dire-diretsong ininom.