Chapter 37

147 5 0
                                    

Chapter 37(IN YOUR ARMS)

Ms.M
Ito yata iyong medyo mahabang kwento. Kaya tingin ko di pa kalahati? 😃Salamat sa inyong lahat.


ThirdPersonPoV


"Mrs. Swartswelder? Are you listening?!."

Nagulat syang napatayo na lamang dahil sa gulat.
At napatingin sa paligid dahil nasa loob pala sya sa ng classroom nya.
Napatingin sya sa mga kaklase nya na napatingin sa kanya at nagbulung-bulungan at ang iba at bahagyang natawa dahil sa reaksyon nya.

"Ma'am?." taka nya pang tanong dahil nagulat sya at tinawag ang palaging tinatawag sa kanya.

Napatingin sa kanya ang guro na matalim dahil sa hindi yata sya nakikinig. Lumapit ito sa kanya bago sya nito tiningnan mula ulo hanggang paa.

Ito yata ang guro na masungit at parang laging galit kaya medyo nakaramdam sya ng kaba lalo na kung pagmasdan sya nito.

"Anong iniisip mo? Pwede mong ishare sa amin. Dahil nagtuturo ako pero hindi ka nakikinig!." sigaw nito sa kanya kaya napayuko na lamang sya ng bahagya dahil sa sigaw nito.

"Mrs. Swartswelder? Maganda ka at mukhang maganda ang apelyido mo. Siguro foreigner ba ang naging asawa mo? Pero sa oras ng klase ka makinig ka." madiin nitong sabi sa kanya bago pinag-ekis nito ang braso bago tiningnan sya nito mula ulo hanggang paa.

Hindi nya tuloy maiwasan mapahiya lalo na at banggitin nito ang apelyido nya. At tingin nya alam naman ng lahat ganoon ang tinatawag sa kanya.

Napatingin sya kay Brave na tahimik lamang. Ngunit ang ibang kaklase ay nanahimik sa kanya kanyang upuan.

"Wala akong estudyatanteng tanga at hindi nakikinig sa klase ko!sino ba ang magulang mo at gusto kong makausap!."hinawakan sya nito sa kanyang mukha at iniangat bago naningkit ang mga mata nito.

" I want to talk to your parents. Or whoever your spouse is? Because hindi ko papalagpasin ang iyong stupidity in my class!."masama itong tumingin sa kanya kaya napatahimik na lamang sya.

"Please ma'am wala ho iyong magulang ko. Pasenya na po talaga hindi ko sinasadya. Gagawin ko po ang lahat wag nyo lang pong ipatawag ang magulang ko. Pasenya na po talaga." hingi nya ng pasenya pero tinaasan lang sya nito ng kilay.

Maganda si Ma'am at hindi pa naman matanda ngunit matandang dalaga siguro ito kaya laging mainit ang ulo. Hindi nya alam kung bakit ngayon pa?
Mukhang naabutan nya ang pagiging masungit nito at dahil na rin sa hindi sya nakinig.

Masama sya nitong tiningnan bago itulak ng daliri nito ang kanyang noo kaya nagulat sya. Hindi nya alam kung bakit ito ganito?

"You stupid! Hindi ko kailangan ang pasenya mo. I want to talk to your parents! That's it! Mrs. Swartswelder! Hindi ko papalagpasin ito." sigaw nito sa kanya kaya napatahimik na lamang sya.
Lalo na ng umalis ito sa kanya harapan kaya napaupo na lamang syang nanghihina.

Hindi nya alam kung anong gagawin nya dahil gusto nitong ipatawag ang kanyang magulang pero malayo ito. Bakit ba kasi sya nag-iisip kung ano ano? Napagalitan tuloy sya dahil sa nangyayari.

Kung hindi lang sya nag-iisip kung ano ano. Hindi lang sa ito mangyayari. Hind nya alam kung anong gagawin nya.

Iniisip lang naman nya iyong nangyari noong nasa bahay na luma sila ni Hector.
Kahit umuulan nakipaghalikan sya sa taong iyon. Kahit malakas ang ulan nakipaghalikan sya na parang nasasarapan sya. Hindi nya alam kung bakit  bumibigay sya sa halik nito. Lalo na naalala nya ang klase ng halik nito. Kung hindi lang talaga sila inabot ng ulan baka kung anong gawin nito sa kanya.
Lalo na  kung paano hawakan nito at haplusin nito ang kanyang katawan at hindi nya alam kung anong pakiramdam. Lalo ng bumaba ang kamay nito patungo sa kanyang tinatago.
Kaya sya natauhan ng umabot ang ulan sa kanilang kinatatayuan.
Kaya kung anong hiya ang nararamdaman nya at hindi nya alam kung anong reaksyon nito dahil parang bitin na bitin pero nanahimik na lamang.

IN YOUR ARMS Where stories live. Discover now