Geceden Doğan Düşler #Wattys2015

Bölüm 3

MULTİMEDİA DA HUZUR VAR !

Her şey yoluna mı giriyor diyordum.Halt etmişim ! Asıl hayatım şimdi tepe taklak oluyordu.Ben yanlış duymamıştım değil mi ? Hamilesin demişti.Sanırım odada tek şaşkın olan bendim.Hafize Anne hiç şaşırmamıştı.Şaşkınlığımı üzerimden attığımda doktora döndüm.

'' Eminsiniz değil mi ? Yani ben böyle bir şeyi beklemiyordum.''

Doktor kararlılıkla başını salladı.

''Kadın doğum uzmanımız bir üst katta isterseniz bir kontrole girin.Hem sizde emin olmuş olursunuz.Genelde anne adaylarımız da ilk kez hamile kalanlar bu duruma inanmakta biraz güçlük çekerler.Muhtemelen gebeliğiniz daha çok yeni o yüzden farkına varmadınız.''

Başımı sallayıp ayağa kalktım.Odadan dışarı çıkıp çıkışa doğru yürüdüğümde kolumda bir el hissettim.Geri döndüğümde Hafize anne bana kızgın gözlerle bakıyordu.Harika ona ne açıklama yapacaktım şimdi.!

'' Bana bak küçük hanım doktor ne dediyse o ! Gidip o kontrole gireceksin sonra da bana her şeyi anlatacaksın anlaşıldı mı ? ''

Onu bana karşı ilk defa bu kadar otoriteli konuşurken görüyordum.Biraz tırsmadım değil.! Başımı sallayınca danışmaya gitti ve oradaki hemşireye bir şeyler dedi.Sonra bana dönüp konuşmaya başladı.

''Randevun 1 saat sonra,sanırım o zamana kadar bir yerde oturup konuşabiliriz.''

Çaresizce başımı sallayıp tekrar çıkışa yöneldim bu sefer yanımda Hafize Anne de vardı.Hastanenin biraz ilerisindeki kafeye yöneldik.Sanırım artık kaçışım yoktu.Bir masaya geçip çay istedik.Hafize Anne gözleri gözlerimde,konuşmam için beni bekliyordu.Derin bir nefes alıp anlatmaya başladım.Ne geçtiyse başımdan,neler yaşadıysam anlattım. En korktuğum şey gözlerinde bana acıyan bakışlar görmekti.Ama korktuğum gibi olmadı. O gözlerde anlayış vardı. Bir şeyler demesini bekliyordum.En sonunda anlattıklarımı sindirdiğinde derin bir nefes alıp konuşmaya başladı.

''Ne yapmayı düşünüyorsun güzel kızım. Doğuracak mısın bu çocuğu ? ''

Bilmiyordum. Ne yapmam gerektiğini bilmiyordum. Nasıl hissetmeliyim bilmiyordum.

''Bilmiyorum Hafize Anne.Ne yapacağım hakkında hiçbir fikrim yok. ''

''Sen ne karar verirsen ver ben arkandayım kızım. Ama şunu bil ki senin yaşadıklarının suçlusu karnındaki sabi değil. O da senin gibi bu hikayenin mağdurlarından. Karar vereceğin zaman bunu da düşün olur mu ? ''

Başımı salladım. Haklıydı. Bu bebekte en az benim kadar masumdu hatta benden daha fazla. Daha sonra Hafize Anne ayaklanınca soran gözlerle ona baktım.

''Ee randevun var ya kızım sen merak etmiyor musun ? Ben çok merak ediyorum.''

Ne yalan söyleyim ben de merak ediyordum. Başımı sallayıp bende ayaklandım. Hesabı ödeyip tekrar hastaneye yöneldik. Gittikçe heyecanlanmaya başlamıştım. Ellerim terliyordu. Hafize Anne bana doğru dönüp koluma girdi. Bu kadın bundan sonra benim tek dayanağımdı. Bu kadını kaybetmemek için elimden geleni yapacaktım. Birlikte 2. kata cıktığımızda oradaki bir hemşireye doktorun odasını sorduk. Hemşirenin tarif ettiği odayı bulduktan sonra kapısını tıklatıp içeri geçtik. Heyecanım gittikçe artıyordu. Odanın içinde bizi orta yaşlarda bir kadın karşıladı. Yaşına rağmen kendine gösterdiği özen belli oluyordu. Masasının karşısında ki koltuklara iliştik.Kadın gülen bir yüzle bana döndü.

''Ben hamileyim de kontrol için gelmiştim.''

''Anlıyorum.İlk hamileliğiniz mi ? Çok çekingen görünüyorsunuz da.''