"ဟိုနား၊ဒီနား လမ်းလျှောက်မလို့ပါကွာ"
"ဪ ဟုတ်ကဲ့ အကို ခဏနေရင် မနက်စာ စားလို့ရမှာပါ ခင်ဗျာ"
"အေးကွာ အကို မှီအောင်ပြန်လာခဲ့မယ်"
"ဟုတ်ကဲ့ပါ"
တကယ်လည်း ကျတော် အဝေးကြီးတို့ ၊လူစည်ကားရာ အရပ်တို့ကို လျှောက်မလည်ပါဘူး။လူစည်စည်ကားကား ကို ကျတော်မကြိုက်ဘူး။ဘာကြောင့်မှ မဟုတ်ပါဘူး ကျတော်က သစ်ပင်တွေ အများကြီး ရှိတဲ့ ကြားက တိတ်ဆိတ်နေတဲ့ လမ်းမတွေ၊ခုံတန်းလျားလေးတွေ ရှိပေမယ့် ထိုင်သူ သိပ်မရှိတဲ့ ခုံလေးတွေ၊စုံစုံလင်လင် ခင်းကျင်းထားပေမယ့် လူသိပ်မစည်ကားတဲ့ စတိုးဆိုင်လေးတွေ၊အရသာ ကောင်းပေမယ့် လူမရှုပ်တဲ့ လက်ဖက်ရည်ဆိုင်လေးတွေ၊လူစည်ကားပေမယ့် သီးသန့်ခန်းရှိတဲ့ စားသောက်ဆိုင်တွေ အဲ့ဒီလို မျိုးကို
သိပ်သဘောကျတတ်သည်။
အတွေးတွေနှင့် လမ်းလျှောက်လာရင်းကနေ တဖက်လမ်းသွယ်လေးကို စိတ်ဝင်တစား လျှောက်လာခဲ့မိပြန်ပါပြီ။ဒီနေရာက ဆိတ်ငြိမ်နေသည်။သစ်ရွက်ခြောက်တချို့က လမ်းမပေါ်ကို ကြွေကျနေသည်။
သစ်ပင်အောက်မှာ ခုံတန်းလျားလေး တခုံရှိသည်။နောက်ခံမှာ ရှိနေသည့် တိုက်အိမ်လေးကပင် တိတ်ဆိတ်နေသည်။မျက်နှာချင်းဆိုင်မှာတော့ တောင်ကမူလေး တခု ရှိနေသည်။အဲ့ဒီတောင်ကမူပေါ်မှာ သိပ်လှသည့် နေကြာရိုင်းခင်းလေးကတောထလျှက် လှပထိန်တောက် စိုရွှမ်းနေသည်။
ဘာရယ်မဟုတ်ဘူး ဒီလို လမ်းသွယ်လှလှလေးတွေကို ကျတော် ကြိုက်သည်။လူသွား လူလာလည်း နည်းပါးသည်။ကျတော့်ကို စောင့်ကြည့်ကာ အကဲဖြတ်နေမည့် တစုံတဦးလည်း ရှိမနေချေ။
"အို.......လှ လိုက်တာ။သာယာလိုက်တာ"
ကြည့်ပါဦး ငှက်ကလေးတွေ၏ တျီတျီတျာတျာ အသံလေးတွေကိုပင်ကြားနေရသည်။
ခုံတန်းလျားလေးမှာ ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။မျက်နှာချင်းဆိုင်က တောင်ကမူလေးနှင့် နေကြာရိုင်းတွေကို ကြည့်လိုက် ၊သစ်ပင်ကြီးကို မော့ကြည့်လိုက်၊သစ်ရွက်ကြွေတွေကိုကြည့်လိုက်၊တဖက်လမ်းသွယ်လေးဆီက တမျှော်တခေါ် လမ်းမကြီးကို ငေးကြည့်လိုက်နှင့် ကျတော် တော်တော် ကြည်နူးမိသည်။
YOU ARE READING
တို့....အတူ (Complete)
Romanceသူ အထက်တန်းတုန်းက သူဘောလုံးကစားသည့် ပုံတွေကို ကျတော်ဆွဲဖြစ်ခဲ့သည်။ သူကျောင်းပြီးသွားတော့ သူစီးကရက်သောက်သည့် ပုံတွေကို ကျတော်ဆွဲဖြစ်ခဲ့ပြီ။ ဒါကိုတောင် ကျတော့်ကို သူ့အစ်ကို အရင်းလို့ ထင်နေရှာသေးသည့် ထိုကောင်လေးကို ကျတော်က အချိန်တိုင်း တမြတ်တနိုး ထိုင်...
part 01
Start from the beginning
