Zgy
Mine 39
ဘတ္ဟြၽန္းလက္ဖဝါးတစ္ဖက္ကို မလႊတ္တမ္းဆုပ္ကိုင္လို႔ ေလ်ွာက္လွမ္းလာတဲ့ လမ္းတစ္ဖက္တစ္ခ်က္ဆီမွာ အရိုးျပာအိုးေလးေတြ စီတန္းေနတယ္။ ရင္ေတြတဒိန္းဒိန္းေဆာင့္ခုန္လာတာကို ဘတ္ဟြၽန္းနဲ႔အတူ ခ်န္းေယာလ္လဲ ၾကားရႏိုင္ေလာက္တယ္။
ေျခစံုရပ္လိုက္တဲ့ ဖန္သားျပင္တစ္ခုေရ႔ွအေရာက္မွာ ဘတ္ဟြၽန္းက ခ်န္းေယာလ္မ်က္ႏွာဆီ အားကိုးတႀကီးေမာ့ၾကည့္လိုက္တယ္။ ခ်န္းေယာလ္မ်က္ႏွာထက္က အၿပံဳးေဖ်ာ့ေဖ်ာ့မွာ အားေပးႏွစ္သိမ့္ျခင္းေတြ အမ်ားႀကီးေပ်ာ္ဝင္ေနတယ္။
"အေဖဆို မင္းကိုအရမ္းသေဘာက်မယ္ထင္တယ္..."
ၿပံဳးၿပံဳးေလးဆိုလာတဲ့ ပါးၿခိဳင့္တစ္ဖက္ဟာ အရင္ကလိုအားနဲ႔အင္နဲ႔ ေတာက္ပေနဆဲပါပဲ။
ဓာတ္ပံုထဲက ၪီးေလးႀကီးဟာ ဘတ္ဟြၽန္းတို႔ကို ၿပံဳးျပေနတယ္။ မ်က္ဝန္းရဲ့ လွပမႈအတိမ္အနက္ေတြတူတဲ့ ထိုၪီးေလးႀကီးဟာ ခ်န္းေယာလ္လိုပဲ ႏူးညံ့ႏွလံုးသားတစ္စံုနဲ႔ ျဖစ္လိမ့္မယ္လို႔ ဘတ္ဟြၽန္းေကာက္ခ်က္ခ်လိုက္တယ္။
"အေဖ...
အေဖတစ္ခါေလာက္ ေတြ့ၾကည့္ခ်င္တယ္ဆိုတဲ့ ဘတ္ဟြၽန္းကိုေခၚလာၿပီ...
ကတိက အရမ္းႀကီးၾကာသြားၿပီဆိုေပမယ့္
ကြၽန္ေတာ္အခုေခၚလာခဲ့ပါၿပီ.."
"မဂၤလာပါ ၪီးေလးႀကီး
ဘတ္ဟြၽန္းပါခင္ဗ်..."
အသက္၃၀ အရြယ္အမ်ိဳးသားတစ္ေယာက္ဟာ ေယာကၡထီးေလာင္းေရ႔ွမွာ ေျခမကိုင္မိလက္မကိုင္မိ စိတ္လႈပ္ရွားေနပံုဟာ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးဖြယ္ရာအတိ။ ခ်န္းေယာလ္ဆီ အားကိုးတႀကီးၾကည့္လာတဲ့ မ်က္ဝန္းညိုေတြဟာ တိမ္းမူးစရာအတိ။
အေဖသာရိွေသးရင္ ၿပံဳးရင္းရယ္ရင္း ဘတ္ဟြၽန္းကို ခ်စ္မဝျဖစ္ေနေလာက္မွာ အေသအခ်ာပင္။
ပန္းေတြမရိွတဲ့ အရိုးျပာအိုးေလးေရ႔ွမွာ လက္စြပ္ေလးတစ္စံုရိွတယ္။ အေဖမေပးျဖစ္ခဲ့တဲ့ မဂၤလာၪီးလက္စြပ္ေလးျဖစ္တယ္။ အေဖသက္ေသမတည္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ခ်စ္ျခင္းရဲ့သက္ေသခံပစၥည္းေလးျဖစ္တယ္။
အေဖက ပန္းေတြမႀကိဳက္ဘူး။ အေဖက အေမ့ကိုပဲခ်စ္ခဲ့ပါတယ္ဆိုတဲ့စကားကို အေမလဲ တစ္ခါမွ မၾကားလိူက္ရသလို အေဖဟာ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္အထိ အေမ့ကို ဝန္ထုပ္ဝန္ပိုးမေပးခဲ့ဘူး။ ခ်စ္ျခင္းတစ္ရားဟာ တစ္ဖက္ထဲကပဲ အေလးသာတဲ့အခါ က်န္တစ္ဖက္ဟာဝန္ပိၾကရတာပဲ မဟုတ္လား။
YOU ARE READING
MINE(Completed)
Fanfiction**Mine** တစ်ယောက်က နာကျင်မှုကို စီးကရက်ငွေ့တွေလို ရှိုက်ထုတ်ပြစ်လိုက်တယ်🚬🚬 နောက်တစ်ယောက် ဘရန်ဒီတစ်ပုလင်းလို မြုချလိုက်တယ်🍾🍾 ဒါဆိုရင် အချစ်ဟာ ဘယ်လိုအရသာပါလဲ.....????
