Armağan

12.bölüm

Not: Yeni kapağımızla ilk bölümümüz🤍
Thank youuuu LilithZaraVenus ❤️

***

O gün Selim bir şeyden kesinlikle emin olmuştu. Armağan, Batuhan'ın fikirlerine oldukça önem veriyor ve tepkilerine fazlasıyla dikkat ediyordu. Batuhan, kız için gerçekten değerli biriydi ve yılların getirisiyle birbirlerini herkesten iyi tanıyorlardı.

Kendisi şimdilik bunu çok fazla dışa vuramasa bile, Armağan Selim'in fazlasıyla ilgisini çekmekteydi. Tanıştıkları günden beri onu çok sempatik bulmuş, o günden beri de ona karşı olumlu duyguları katlanarak artmıştı. Kısacası Armağan, tanıdığından beri onun esas odak noktası haline gelmişti.

Selim, normalde girişken bir kişiliğe sahip olmasına rağmen, şu durumda hızlı adımlar atamıyor, bazı şeyleri zamana bırakmak zorunda kalıyordu. Buradaki en büyük etken de açık şekilde Batuhandı.

Batuhan'ın kendisine karşı olan tutumlu ve tedbirli yaklaşımından pek hoşlandığı söylenemezdi. Fakat kendisini onun yerine koyunca, o da çok sevdiği birine tanımadığı bir çocuğun yaklaşmasından rahatsız olur, tedbirli davranırdı diye düşünüyordu.

Batuhan onun hakkında ne kadar olumsuz düşünürse düşünsün, kesin olan bir şey vardı. Armağan'dan hoşlanıyorsa, ona ulaşmak için Selim'in kendisini Batuhana da sevdirmesi şarttı. Hem, belki bir gün onunla çok iyi arkadaş bile olabilirlerdi. Zevkleri ve düşünce şekilleri uyuyordu.

Ders sonu herkes dağılmadan önce Armağan'ın, elini omzuna koyarak aralarına dahil olması, deyim yerindeyse, Selim'in kalbine işlemiş, adeta bir çocuk gibi mutlu etmişti onu. Kızın sözcükler ve davranışlarıyla gösterdiği koşulsuz samimiyetine rağmen, şimdiye kadar ona karşı neredeyse hiç fiziksel temasta bulunduğu olmamıştı. Ancak, şimdi bu beklenmedik küçük hareketin Selim'in içindeki duygulara büyük ölçüde etki ettiği kesindi.

Selim de Armağan ve Ada gibi, gözlem yapmayı seven biriydi. Aklındaki bazı sorulara gözlemleriyle cevap bulmaya çalışıyor, ama bazı konularda asla tam emin olamıyordu. Armağan ve Batuhan ilişkisinin bulunduğu nokta da cevap bulamadığı sorulardan biriydi. Sadece arkadaşlıktan mı ibaretti? Yoksa dahası var mıydı?

İşin ötesinde gerçekten başka duygular varsa, ya bunu saklayarak belli etmemeyi çok iyi başarıyorlardı, ya da kendilerinin bile bu durumdan haberleri yoktu.

Armağan için Batuhan'ın yeri tam olarak neredeydi? O bakışları sadece dostuna duyduğu saf sevgi ve hayranlıktan mı ibaretti? Sadece bir arada geçen yıllar mıydı onları bu seviyeye taşıyan? Düşünmekle net bir cevap bulamayacağını biliyordu.

İnsanları bir matematik problemi olarak tanımlayacak olsaydı, Selim için buradaki iki bilinmeyen'den biri Armağan, diğeri de Batuhan olurdu, hiç kuşkusuz. Çözmeyi merakla bekliyordu, fakat sonda alacağı sonucu gerçekten görmek istiyor muydu? Bundan pek emin değildi. Belki biraz da endişeliydi. Fakat, eninde sonunda o sonuca ulaşacaktı ve bunun için yapabileceği tek şey yine sessizce gözlemlemek olacaktı.

Ertesi gün Armağan Batuhan'a ödül olarak çikolata getirdiğinde Selim onun şikayetçi tavırlarına ve Armağan'ın ikna girişimlerine gülümsedi. Batuhan bunu yeterli bir ödül olarak kabul etmiyor, Armağan ise çikolatanın faydalarından ve lezzetinden öve öve bahsediyordu.

Kız bir bütün çikolatayı Batuhan'a verdikten sonra çantasından yenisini çıkardı ve eşit ölçüde bölerek Ada ve Teoman'a, ardından gözüne çarpan birkaç sınıf arkadaşına daha verdi. Sona ikisi kalınca Batuhan'ın arkasında oturan Selim'e kaydı bakışları. Gülümseyerek ona doğru gelince çikolatayı böldü ve tekini ona uzattı.