Son Yasemin Kokusu

Bölüm 8

Pahalı Zehirin Panzehiri

"Bir leke, silmeyegör,
Leke kalır, sen çıkarsın."
                          -Özdemir Asaf

"Yasemin?Sen de mi buradaydın,ne yapıyorsun?"
Eli ayağı boşaldı genç kızın."Aslında adım Yasmin Levent Bey."
Sesini bile duymak istemiyordu,duyduğu iğrenç ses içindeki nefret duygusunu körükledi.Gözleri karşısındaki adamın yakasına taktığı ince bir dal yasemin çiçeğine takıldı.Çiçeklerden ve kokularından nefret ediyordu,özellikle de yaseminlerden..
"Sinan'ı bekliyorum,gelir şimdi." Yanlarından ayrılmak üzere olan evin çalışanı Ahu Hanım'ı görünce içinden Tanrı'ya tekrar tekrar yalvardı,'lütfen gitme,lütfen' Ahu Hanım'ın çıkmasıyla yaklaştı,koluna elini koyarak konuştu.Baş parmağıyla yavaşça kolunu okşuyordu. "Bey?Darılıyorum ama." Kolunu çekmeye çalıştı ama bırakmıyordu.
Dudaklarını dişledi genç kız,tane tane anlattı.

"Çek elini." bir işe yaramadığında tekrar etti."Çek elini dedim!"
Kolunu kendine doğru hızlıca çekti ve kurtuldu elinden.Hızla odadan çıkacağı sırada en lazım olduğu anda gelmeyen Sinan gelmişti.

Bazı hatıralar derin oyuklar açar içimizde,bizde oyuklarımızı hayallerle doldururuz.Oyuklar yeterince derin değilse sorun yok ama derinse..
Hatıralardan akan yavaşça oyuklara dolmaya başlar ve hayaller akıp gider elimizden..
Hayalleri ve özgürlüğü alınmış her insanın intikam hikayesi olması gibi ilerlemezdi,mutlaka eksik parçalar kalırdı,kaderin koparıp attığı sayfalar..
Anılar, hatıralar birbirine karışıyor zamanı kestirmek imkansızlaşıyordu.

"Elbisen çok güzelmiş"

"Oynamak ister misin?"

"Kimsenin haberi olmayacak"

"Şşşt,sakin ol.. "

Adeta bir tünele girmiş,her adımında farklı bir delikten geçmişe bakıyormuş gibiydi.Karanlık arttıkça kaybolmuşluk hisside artıyordu.

Musluğu kapattığında arkasındaki bedeni hissetti.Ağzına götürdüğü su bardağını taşıdığı eli havada kaldı,bacağının üstünde hissettiği elle dikleşti."Hoşuna gitmediğini söyleyemezsin."
Kurtulmaya çalıştı lakin karnının üzerinde duran el buna engeldi.
"Bağırırım,yemin ederim bağırırım." Bazı şeyleri geç anlamıştı,çok geç.
"Söyle bana güzel kokulum bahçede,barbekünün yanındalar ama bağırsan duymazlar,bu kadar yakındalar ama gelmezler,gelirler mi sen söyle?"

Gelmezler..

"De ki 'gelirler' benden başka kim var yanında?Benden başka kimin var Yasemin?" Elinde tuttuğu bardağı tüm kuvvetiyle bacağındaki elin üstüne vurdu.Bir şeylere aklı yetiyordu artık,eskisi gibi değildi..
Can acısıyla elini çektiğinde beyaz döşemeye kanlar damlıyordu. Koşarak uzaklaştı,yukarı odasına çıkıyordu.Merdivenleri tırmanırken duyduğu sesleri aklının bir köşesine not etti."Levent!Bu ne hal iyi misin?Ne oldu burada?"

"Bir şey yok,birden patlayıverdi bardak,çatlaktı herhalde."

"Sen dur hallederler şimdi,gel eline bakalım.Handan görürse panik yapar."