Son Yasemin Kokusu

Bölüm 2

Dertler Havuzuna Çare

"Başlamak için şartların mükemmel olmasını beklemeyin.Şartları mükemmelleştiren başlangıcın kendisidir."
          -AIan Cohen

Adımları onu bildiği yere götürüyordu.Başka bir yere gidemezdi zaten,buraya bağlıydı.Çok güçlü bir nefretle hemde..
Mezarlığın kapısına geldi,bir miktar bekledi.Ayakları yine geri geri gidiyordu ama direndi bu sefer kararlıydı.O kadar kararlıydı ki gıcırdayan kapıyı duymadı bile,onun için sürekli gıcırdayan kapı bile gıcırdamamıştı bugün.Kesinlikle içeri girsin istiyordu evren.Yavaş adımlarla ilerledi.Yağmur yağmaya devam ediyordu.Yağmurun toprağa bıraktığı iz,o garip ama bir yandan da rahatlatıcı koku her yanı sarmış olsa da rahatlayamadı genç kadın.Mümkün müydü?
Gözleri gitmek istediği mezarı ararken ayakları yolu zaten biliyordu.İçini tuhaf bir his kapladı,ne anlama geldiğini biliyordu ama umursamadı.

Bir çift mezara yaklaştığında uzun zamandır gelmediği bu yerin kirlendiğini yağmurunsa temizlemeye çalıştığını gördü.O mezarları temizleyen tek şey yağmur olacaktı.
Neyseki kaktüsler duruyordu.Her mezara çiçek mi ekilmeliydi canım? O da kaktüs ekmişti.Ne yapacaktı?Çiçek mi ekecekti?Çiçekten nefret ederdi,kaktüs güzeldi.Kaktüs severdi genç kadın.Beyaz mermerlere baktı.Buraya neden gelmişti?Vedalaşmak için mi?Zaten uzun zaman önce vedalaşmamışlar mıydı?

Bir an için yaptığı hareketi sorguladı.Ölülerle vedalaşmaya gelmişti,artık onu duyamayacak bi çift kemik yığının yanına gelmişti.

Soğuk mermerden yavaşça kalktı.Yağmur daha da hızlandı.İki dakika önce bu kadar hızlı yağmıyordu,bir anda bastırmıştı.Kısa kollu gri tişörtü üstüne yapışmış,içini belli ediyordu.Alnına yapışan saçlarını umursamadan yüksek sesli bir kahkaha attı genç kadın."Ne bu?Gökyüzü de mi bana ağlıyor?Yoksa bir işaret falan mı?" Gözlerini kapattı ve ellerini iki yanına açtı,yağmuru hissetmek istiyordu.Önceden yağmurda ıslanması yasaktı.

Uzun zamandır duymadığı o ses yankılandı etrafta.
"Hanımefendiler ıslanmaz!Şemsiye kullan!Zaten arabayla gidiyorsun!"
Aklına gelen şeyle gözlerini açtı."Lan!"dedi birden.Etrafına bakarak sesin sahibini aradı."Hakikaten deliriyor muyum acaba?"Aradığı sahibi bulamayınca rahatladı,önündeki mezar taşında ve üzerinde yazan isimlere baktı.

Hilal Karaca &Agâh Karaca

1970-2019 1969-2019
Ruhuna El Fatiha

"Uzun zamandır görüşemiyoruz madem,durun sizi gelişmelerden haberdar edeyim!Çok beğenip, paylaşamadığın köşkü sattım Hilal Hanım!Kefenin cebi yokmuş değil mi?" Sinirle güldü. "Ne oldu?Mücevherlerin seninle geldi mi cehenneme?Firdevs Yöreoğlu gibi 'bırak insanlar sadece mücevherlerimizi konuşsun!' demeyi biliyordun!Zebanilerin de diyor mu 'Ah ne güzel, zümrüt mü bu?' diye?Hepsini sattım!"Kahkaha attı,oldukça zevk alıyordu."Mücevherlerinin de hepsini sattım!"
Bağırıyordu.Bir çift mezara bağırıyordu..

"Agâh Bey?Nasıl rahat mı yeriniz?Rahat uyuyor musun?Saydın mı koyunları!Kaç koyun etti şimdi?Ben Söyleyeyim,8.84.422.884 koyun!Yaptığın boktan bağışlar var ya hani,şu göz boyamak için olanlardan!Gerçeğini yaptım ben onların!Hem de zevkle!Çok üzüldün değil mi paran gitti diye!Hepsini sattım!Bir bok kalmadı sizden geriye!Hepsi gitti!Oh,canıma değsin!" Aniden kesilen yağmurla durdu genç kadın.Kafasını kaldırdığında siyah şemsiyeyi gördü.
"Sen bir çift mezara mı bağırıyordun bana mı öyle geldi?Sadece izleyecektim ama baktım bağırmaya devam edecek gibisin,bari ıslanma.Su gibi olmuşsun zaten." Gördüğü yüzle dondu genç kadın.Kesin bir rüyadaydı,yine uyuyup kalmıştı ve rüya görüyordu.Aksi halde nasıl mezarlığa girecekti ki zaten?
O yüzden rüya olmalıydı.
Durdu,uğruna öleceği mavi gözler ona bakıyordu,hem de bir metre ötesinden.Ardına bakmadan kaçsa peşinden gelir miydi?
"İyi misin?" Kafasını sallamakla yetindiğinde yakışıklı tekrar konuştu."Tamam yaz geliyor ama bu yağmurlar hasta eder insanı,bir ceket alsaydın ya üstüne."
Rüya olmadığına kanaat getirdiğinde kendini toparladı genç kadın."Yağmuru severim."
Aynı şemsiyenin altında duruyorlardı.İçinden birkaç kez tekrar etti.Aynı şemsiyenin altında duruyorlardı.