𝒀𝐞𝐬 𝒕𝐨 𝑯𝐞𝐚𝐯𝐞𝐧

YOU ARE READING

Fanfiction

Cold war? Funny how it cannot be as cold as your feeling to me. Knowing that you're by my side, you're hella abstract after all. Countless times of being an escapee, you never feel sick of it. There's no way I can feel relieved whether you are with...

#1970s #angst #coldwar #drama #jungkook #kookv #onesidedlove #sacrifice #taehyung #taekook

Part 7

Start from the beginning

by AureumV

"သတိထားပါဦး သူဌေးမင်း။ ကျွန်တော် ဆေးယူပေးမယ်"

ရောင်စုံဆေးလုံးတွေက အမြင်လှသလောက် အရသာခါးသည်။ ရေနဲ့မျှောချလိုက်ပြီးနောက် အသက်ရှူမမှန်မှန်အောင် ထိန်းညှိနေရလျက်။
ထိုအချိန်မှ သူ့စိတ်က ငြိမ်သက်စပြုလာ၏။

"မင်းသွားတော့.. ငါနောက်တစ်ကြိမ် သတ်ချင်စိတ်မပေါက်လာခင်"

Antonက ဖနောင့်နှင့်တင်ပါးတစ်သားတည်းကျအောင် ပြေးတော့သည်။ နောက်တစ်ခါများ သည်အိမ်ကို တစ်ယောက်တည်းယောင်လို့ပင် ခြေဦးလှည့်မှာ မဟုတ်တော့။
ပထမတစ်ခါမှာ ကံကောင်းလို့ အသက်ဘေးက လွတ်တယ်ဆိုသော်လည်း နောက်တစ်ခါမှာတော့ လွတ်ချင်မှ လွတ်တော့မည်။

သူဌေးမင်းJeonက ပုံမှန်လူနဲ့ နည်းနည်းမှမတူတာပဲ။

သူသောက်နေတဲ့ ဆေးတွေကရော.. ဘာတွေလဲ။

"အဆင်ပြေရဲ့လား သူဌေးမင်း"

"ပြေတယ်။ ငါ့ကို ရေနောက်တစ်ခွက်လောက်ယူလာပေး Audie"

Audieက သက်တော်စောင့်များ အနက်မှ သူ့အနား အနေအများဆုံး သက်တော်စောင့်။ သေနတ်လက်ဖြောင့်သမားတစ်ဦးဖြစ်ပြီး ကိုယ်ခံပညာအဆင့်မြင့်လွန်းလို့ ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နှင့် အနီးကပ်သက်တော်စောင့်ဖြစ်လာခြင်း။
Audieက Taehyungထက်တောင် တစ်နှစ်ကျော်ခန့် ငယ်သေးသည်။

"သူဌေးမင်း အဲ့သည်ဆေးတွေ ဆက်တိုက်သောက်နေရတာ ကောင်းတဲ့အခြေအနေမဟုတ်ဘူးလို့ ဆရာဝန်က ပြောတယ်"

"ငါသိသားပဲ"

"ဆေးတွေက ဘေးထွက်ဆိုးကျိုးများလွန်းပြီး ဆေးမတိုးတာမျိုးဖြစ်တတ်တယ်တဲ့"

"ငါသိတယ်လို့ ပြောပြီးပြီလေ"

Audieစိတ်ပူတာကို နားလည်ပေမဲ့ သူဘာတတ်နိုင်မှာလဲ။ သည်ဆေးတွေမှ မသောက်ရင် အရူးလုံးလုံးဖြစ်သွားနိုင်တာကို သည်အတိုင်းထိုင်စောင့်နေရမှာလား။
နဂိုကတောင် Taehyungလေးက သူ့ကို မုန်းနေရှာတာ။ သူသာ ရူးသွားရင် သူ့ဆီပြန်လာတော့မှာ မဟုတ်ဘူးလေ။