This Is Him Trying ||Irondad AU||

17 • O Zaman Sen Kapat Evlat (V)

"İşlemler bitti Bay Stark. Görebilirsiniz kendisini."

Tony hızlıca kendini odaya attı. Geriye kalanların hepsi de deli gibi Peter'ı görmek istese de sanırım beklemeleri gerekiyordu artık. Çünkü şu an Tony'nin görmek istediği tek şey kanlı canlı, bilinci açık oğluydu. Boş gözlerle tavana bakan Peter'ı görünce hemen ona sarıldı. Peter ise neye uğradığına şaşırmış bir halde hareket edemiyordu.

"Özür dilerim, özür dilerim, özür dilerim... Gerçekten özür dilerim Peter. Ahmaklık ettim, ciddiyim. Gerçekten çok üzgünüm. Çok çok üzgünüm. Seni üzdüğüm için çok üzgünüm, oğlum."

Peter'ın hareketsizliğini fark eden Tony korkuyla sarılmayı bıraktı. Gözyaşları çoktan yanağını boyluyordu. Peter yüzüne bakamıyor, yeri inceliyordu. Çok durgun, donuktu. Gözleri anlamsızca, boş boş bakıyordu.

"Bana kızgın mısın?"

Kendini sakinleştirip o da yere bakmaya başladı. Artık Peter'a sarılmıyor veya dokunmuyordu. Peter dizlerini kendine doğru çekti ve kollarıyla sardı.

"Sanmıyorum."

Sesi çok çatallı, garip çıkmıştı.

"Bak Peter,"

Tony derin bir nefes aldı. Tam içine, Pete'in gözlerinin içine baktı. Kendinden çok emindi ve karşısındakine güven veriyordu.

"olanlar hakkında hiçbir şey konuşmak istemiyorum. Konuşmak istediğim tek şey, sensin. Nasıl olduğun ve ne kadar güzel bir kahraman olduğun."

Tony başından beri elinde tuttuğu için eciş bücüş olmuş olan şeyi sonunda düzleştirdi. Bu Peter'ın kostümüydü. Yırtık pırtık, dikişleri sökülmüş, boyası akmış, birkaç ağ deseni yerinden çıkmış, ucu yanmış, kanlı kostümü...

Oysaki Peter çoktan kararını vermişti.

"Ben kahraman değilim. En azından bundan sonra değilim."

"Ne demek kahraman değilim?"

"Değilim işte. Başından beri hayatımı mahveden şey buydu. Önce aileme, sonra okul hayatıma, daha sonra da aşk hayatıma... her şeyin içine etti. Hayatımı mahvetti, yerle bir etti. Anlasana! Örümcek Adam olduğumdan beri hiçbir şey yolunda değil. Her gün halkı kurtarmak için kendi hayatımı sayısız kez tehlikeye atmama rağmen kimse benden yana değil ve iftiralar gazetelerde kol geziyor. Gerçi benim halkı kurtarma düşüncem de yalanın tekiymiş, boşversene. Herkese zarar veriyorum. May Hala'ya, Ben Amca'ya, Gwen'e... herkese, kendime, size bile! Şu aptal kostümü giyip holta atacağım diye bütün arkadaşlarıma yalan söylemek zorundayım ve onları her geçen gün daha çok kaybediyorum. Peki ne uğruna? NE UĞRUNA!?"

"Pete, izin ver-"

"Sakın."

Peter son derece kendinden emin bakışlarla Tony'e bakıyordu. Peter bunları o kadar ifadesizce söylemişti ki, gözleri bile dolmamıştı. Kabullenmişti. O gerçekten de haberlerde anlatılan New York'a bir tehditti. Öyle keskin bakıyordu ki, Tony bir anda gözleriyle kendisini keseceğini sanmıştı.

"Sakın bana kararımı değiştirmemi söyleme, sakın."

Tony yengilgiyi -ilk defa- kabullenmiş, elinde kostümle yalpalayarak odadan çıkmıştı. Peter'ın dediğini herkes duymuş olacak ki herkes Tony'e üzgün ve hüzünlü bakıyordu. Buna yaklaşık yarım saat önce sicim teorisi, çok boyutlu gerçeklik ve madde yer değiştirmesi... artık her ne ise, onların doğru olmasına inanamadığını söyleyen Peter (2) de dahildi.

Diğer evrendeki kendisinin de tüm hayatının mahvolduğunu öğrenince kendi evreniyle kıyaslamıştı. Aklına kötü anıları dolmuştu yine. Bu evrendeki hali de tüm bu kötü olaylar silsilesinin Örümcek Adam olması yüzünden olduğunu kabullenmişti. Şimdi de bunun pişmanlığını yaşıyordu. Acaba hiçbir evrende mutlu değil miydi Örümcek Adam olmaktan?

"Aynı ben he."