Μια μυστηριώδης χριστουγεννιάτικη ιστορία

Κεφάλαιο 1 (α μέρος)

Χριστούγεννα 2011,

Το δέντρο ήταν έτοιμο, το μόνο που του έλειπε ήταν ο φωτισμός του. Κυριαρχούσε το χρώμα του ασημιού και του χρυσοκόκκινου στις μεταλλικές μπάλες και στα υπόλοιπα στολίδια. Κανονικά η Μάνια έπρεπε να αισθάνεται ικανοποιημένη και περήφανη, ο στολισμός αποτελούσε δυνατό της επίτευγμα και πως να μην ήταν; Η διακόσμηση ήταν το αγαπημένο της γνωστικό αντικείμενο ασχολίας, γι αυτό και ένας λόγος που επέλεξε στις εξετάσεις να δηλώσει και να περάσει στη σχολή διακόσμησης. Τώρα παρατηρούσε το δέντρο το γεμάτο από τη γιορτινή και τέλεια απεικόνιση της χριστουγεννιάτικης διάθεσης και χαράς...

Η καρδιά της όμως...δεν ήταν στολισμένη απ εφόδια αγάπης και ευσπλαχνίας. Ήταν άδεια.  Πιθανόν επειδή δεν έπαιρνε συχνά την αγάπη από τη 'πηγή΄ του πυρήνα της οικογένειας. Κουράστηκε να δουλεύει αδιάκοπα σαν σκυλί ή σαν δουλικό απ τότε που απολύθηκε ο πατριός της λόγω 'ψυχολογικών' προβλημάτων. 

Οι αιτίες της προβληματικής οικογένειας εντοπίζονταν σε δύο πρόσωπα: την αδερφή της που δεν ήταν η πραγματική εξ αίματος επειδή ήταν κόρη του πατριού της και τον ίδιο τον πατριό της ο οποίος τα έφτιαξε με την μητέρα της καλόκαρδης Μάνιας. Η ιστορία αγάπης τους ξεκίνησε όμορφα και γαλήνια όπως τα περισσότερα ξεκινήματα στις αρχές μιας τυπικής σχέσης. Η γυναίκα απογοητευμένη δεν χρειάστηκε παρά έναν χρόνο όταν ανακάλυψε το πραγματικό ποιόν του άντρα εκείνου: ιδιότροπος, αδιάφορος, αναίσθητος, μαλθακός και εγωιστής. Σαν να μην έφτανε αυτό, η κόρη του Χαρίκλεια εγωπαθής, πονηρή και φιλοχρήματη έκλεψε ένα μερίδιο της περιουσίας της οικογένειας της Μάνιας(επειδή η μητέρα της Μάνιας Πηνελόπη θεωρούνταν αδύναμη μετά τον θάνατο του άντρα της και των περισσότερων συγγενών της, έχασε το δικαίωμα της διαχείρισης του μεριδίου της περιουσίας ) και έγινε η νέα κυρία του σπιτιού.

Από τότε  φρόντιζε να μειώνει και να υποτιμά με άσχημο τρόπο την 'αδερφή' της...με ότι αυτό συνεπάγεται από άποψη εργασιών που της φόρτωνε επίτηδες και όχι μόνο τις εσωτερικές αλλά και τις εξωτερικές οι οποίες περιλάμβαναν τη κηπευτική και τη φροντίδα των ζώων της μικρής φάρμας στην πίσω αυλή του σπιτιού. Με τον τρόπο της, έδιωξε την Πηνελόπη η οποία πολύ στεναχωρημένη προτίμησε να φύγει προσωρινά σε μια άλλη πόλη και να μαζέψει λεφτά με την υπόσχεση να επικοινωνεί τακτικά με την κόρη της και να καταφέρει σύντομα να την πάρει από εκείνο το σπίτι. Καλύτερα να έφευγε από το να ζούσε σε ένα άθλιο, απαράδεκτο περιβάλλον κολάσεως και τοξικότητας. Η Μάνια όμως ζοριζόταν μέχρι να επανασυνδεθεί με την μαμά της, οι υποχρεώσεις την τσάκιζαν επίπονα...

Μέχρι που μια μέρα κατεβαίνοντας τις σκάλες του πάνω ορόφου, πήγε στο σαλόνι για να μιλήσει στην 'αδελφή' της και αυτή τη φορά θα της εκφραζόταν πολύ ειλικρινά και ξεκάθαρα για το θέμα που την απασχολούσε...

« Βάλτο καλά στο μυαλό σου. Δεν θα κάνω δουλειές του σπιτιού σαν τη Σταχτοπούτα, φτάνει! Προσπάθησε να βοηθήσεις και εσύ λίγο, υπάρχουν τόσες υποχρεώσεις σε ένα μεγάλο σπίτι όπως το δικό μας » .

Η Χαρίκλεια όμως αντί να παραδεχτεί πως έχει δίκιο το καλόκαρδο και βασανισμένο πλάσμα απέναντι της και να υποσχεθεί πως θα φιλοτιμηθεί να βάλει ένα χεράκι, το πήρε κατάκαρδα και θίχτηκε. « Γιατί και πως τολμάς να μου μιλάς με αυτό τον κακό τρόπο; Με κάνεις να νιώθω άσχημα » της δήλωσε παραπονεμένα.

« Χαρίκλεια, άκου. Συγνώμη αν σου έδωσα αυτή την εντύπωση αλλά σε βεβαιώνω πως δεν μίλησα κακότροπα. Με ευθύτητα και αμεσότητα σου καθιστώ σαφές πως δεν γίνεται να δουλεύω εγώ και να βοηθώ στο νοικοκυριό. Νοικοκυρά εγώ η ίδια έγινα βασικά μιας και δεν υπάρχει μητέρα στο σπίτι μας. Σε παρακαλώ πρόσφερε και εσύ την δική σου χείρα βοηθείας διαφορετικά θα κλατάρω ή θα καταρρεύσω. Δεν θα μπορέσω ούτε στη δουλειά να πηγαίνω με τέτοιο καθεστώς πίεσης και εξαθλιωμένου σώματος που έχω φτιάξει. Η πλάτη μου και τα πόδια μου πονάνε τακτικά. Νιώθω πως εγώ αποκλειστικά δουλεύω για να προσφέρω τα απαραίτητα στο σπίτι, ενώ εσύ είσαι η κακομαθημένη, ανεύθυνη που επιθυμεί να διασκεδάζει και να ξοδεύει για τα αγαπημένα της υλικά και μέρη διασκέδασης ».

Πως σας φάνηκε; Τι αίσθηση σας προκαλεί η νέα μου ιστορία;