Αθήνα Αττική 2017
Λαογραφικός Όμιλος «Μαδάρες»
Ο Κωνσταντίνος Δασκαλάκης, ώρα μια το μεσημέρι, ημέρα Πέμπτη, περνά τις πόρτες του ομίλου του. Την ίδια ώρα, στο γραφείο του Ιωσήφ μαζεύονται και η Μαρίνα με τον Αλέξανδρο κρατώντας ένα φάκελο στα χέρια.
Ο Ιωσήφ ανοίγει τον υπολογιστή μπαίνοντας στην ηλεκτρονική αλληλογραφία, ώστε να κάνει λήψη το αρχείο υπολογιστικών φίλων που του έστειλε ο οικονομικός σύμβουλος του ομίλου. Η ιδέα που έχει σκεφτεί για την επερχόμενη παράσταση στο Ηρώδειο μοιάζει εκπληκτική στο νου του. Την έχει κάνει εικόνα, καιρό τώρα αλλά περίμενε να ολοκληρωθεί σαν ιδέα προτού την προτείνει στον πατέρα του.
Πάνω στην ώρα, ο Κωνσταντίνος χτυπά την πόρτα. «Έλα πατέρα, μπες» Του λέει πίνοντας λίγο καφέ από την κούπα του.
«Καλησπέρα παιδιά μου» Λέει πηγαίνει στην κόρη του αφήνοντας της ένα φιλί στο κεφάλι. «Ίντα κάμετε;» Τους ρωτάει.
«Καλά πατέρα. Λοιπόν στα αδέρφια μου έχω μιλήσει ήδη, οπότε μένεις μόνο εσύ να ακούσεις την ιδέα μου»¨
Ο Κωνσταντίνος κάθεται στην ελεύθερη καρέκλα. «Για τον Σεπτέμβριο μιλείς;» Τον ρωτάει. Ο Ιωσήφ γνέφει θετικά. «Θα κάνουμε την καθιερωμένη μας παράσταση, με τσι φορεσιές και ένα μεγάλο συγκρότημα από μουσικούς όλης της Κρήτης. Ίντα άλλο σκέφτηκες δηλαδή;»
Ο Ιωσήφ κάθεται πιο αναπαυτικά στην καρέκλα του.
«Σκέφτηκα να κάνουμε μια παράσταση στην οποία πρωταγωνιστές θα είμαστε εμείς αλλά όχι μόνο. Τι θα έλεγες για μια συνεργασία με τον παραδοσιακό σύλλογο Ποντίων Αττικής 'Τραπεζούντα';» Τον ρωτάει χτυπώντας ρυθμικά τα δάχτυλα του στην ξύλινη επιφάνεια του γραφείου.
Ο Κωνσταντίνος κάνει πίσω την πλάτη του και μπαίνει σε μια διαδικασία σκέψης, ενώ την ίδια στιγμή ο μεγάλος του γιος συνεχίζει την προσπάθεια να τον πείσει για αυτήν την συνεργασία. «Ο Πόντος είναι μάχιμη περιοχή και έχει μια έντονη και βαθιά ιστορία με την γενοκτονία και τον ξεριζωμό από την πατρίδα τους. Οι χοροί τους έχουν συναίσθημα, παλμό και αυτό σε συνδυασμό με τους κρητικούς θα είναι μια έκρηξη παράδοσης. Δεν είναι τυχαίο που μας λένε αδέρφια σαν λαούς και ας μην μοιάζουμε σε πολλά»
«Και πως θα γίνει; Πως το σκέφτεσαι;» Τον ρωτάει ο Κωνσταντίνος.
Τον λόγο παίρνει η Μαρίνα.
«Ο Ιωσήφ σκέφτηκε να διαιρέσουμε το θέατρο σε διό μεριές. Από την δεξιά να έχουμε τους μουσικούς της Κρήτης και από τα αριστερά του Πόντου και πότε να βγαίνει ο ένας, πότε άλλος αφού φυσικά πρώτα θα υπάρχει ένα δρώμενο, ένα τραγούδι για να προετοιμάσουν το κοινό»
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
Ένοχο μου παρελθόν 1 (Β5)
Romance_____________________________ Αθήνα Αττική, Ηρώδειο 2010. Ο Λαογραφικός όμιλος "Μαδάρες" κάνει την πρώτη του παράσταση στο Ηρώδειο Θεατρο της Αθήνας. Εκείνη η νύχτα μοιάζει να είναι η καλύτερη για τον Κωνσταντίνο Δασκαλάκη, αλλά για έναν άλλον άνδρα...
