Ένοχο μου παρελθόν 1 (Β5)

Κεφάλαιο 1

Αθήνα Αττική, 2019
Μητροπολιτικός Ναός Αθηνών

Πολλές φορές, οι άνθρωποι δεν λένε την αλήθεια μεταξύ τους, γιατί μπορεί να πονέσουν ο ένας τον άλλον, ενδεχομένως και να στεναχωρηθούν.

Όλα ξεκινούν από κάτι μικρό, ένα τόσο δα ψέμα το οποίο τείνουν κάποια στιγμή να το ξεχνούν και να χάνεται μέσα στο βωμό του κρυφτού που παίζουν με τον εαυτό τους. Και κάπως έτσι, αρχίζει το άγχος και η πίεση. Κάπου εκεί, οι άνθρωποι παρασύρονται και για να καλύψουν το ένα ψέμα, λένε ένα άλλο, και ένα ακόμα, και ένα ακόμα, μέχρι που 'χάνουν την μπάλα'

Νομίζουν πως κρύβοντας το παρελθόν, θα γλιτώσουν από τις ανορθόδοξες πράξεις τους. Κάτι τέτοιο ποτέ δεν ίσχυε, γιατί η αλήθεια όσο και αν την χώνεις βαθιά, άλλο τόσο εκείνη λάμπει και όταν έρθει η ώρα, θα βγει για να σου δείξει πόσο λάθος έκανες που την έκρυψες.

____________
Βαστά την ανθοδέσμη στα διό του χέρια και με αργά βήματα περπατά προς τα σκαλιά. Κοιτάζει απέναντι τον δρόμο περιμένοντας να έρθει το μαύρο μεγάλο τζιπ, να βγει από μέσα εκείνη και να συναντηθούν στα σκαλιά της εκκλησίας. Ο κολλητός του, οι γονείς του, τα αδέρφια του, είναι στο πλευρό του.

Ξαφνικά, χειροκροτήματα γεμίζουν τον χώρο και ο άνδρας αντιλαμβάνεται ότι η νύφη έφτασε στο Ναό. Το νυφικό της καλύπτει το μεγαλύτερο μέρος του σώματος της, περπατά αργά έχοντας από τα δεξιά τον πατέρα της και δεξιά την μάνα της ενώ η αδερφή της είναι λίγο παραδίπλα καμαρώνοντας την.

Φτάνει ακριβώς μπροστά του και το χαμόγελο της λάμπει. Ο άνδρας της δίνει την ανθοδέσμη και αγκαλιάζει το πρόσωπο της. «Είσαι η πιο όμορφη νύφη» Ψελλίζει εκείνος μαγεμένος.

Η γυναίκα χαμογελάει πλατύτερα. «Και εσύ ο πιο όμορφος άνδρας, είμαι πολύ τυχερή που σε έχω δίπλα μου»

Ο άνδρας κουνάει το κεφάλι του αρνητικά. «Εγώ είμαι ο τυχερός, ο πιο τυχερός άνδρας του κόσμου»

__________________
Μέσα στον κόσμο, μια άλλη γυναίκα κοιτάζει το ζευγάρι με ενοχή. Πριν από λίγες μέρες έπαιξε το τελευταίο της χαρτί προσπαθώντας να τυλίξει στο πάθος της εκείνον, αλλά δεν τα κατάφερε. Και τι δεν θα έδινε για να αλλάξει το ένοχο παρελθόν της.

Μα τώρα, είναι πολύ αργά...

**************************************

Αθήνα Αττική 2019
Μάρτιος, ξενοδοχείο 'Oneiro'

Οι φωνές τους μοιάζουν με μαχαίρια που την καρφώνουν στην καρδιά ξανά και ξανά. Δάκρυα τρέχουν από τα μάτια της και η ανάσα της φράζεται στο λαιμό. Κάνει διό βήματα μπροστά και στέκεται μπροστά από την πόρτα του μπάνιου. Με λίγο θάρρος, την σπρώχνει, αλλά αυτό που αντικρίζουν τα μάτια της, είναι ότι χειρότερο μπορούσε να της συμβεί.