(Part.14)

452 38 2

by Mahura_Kwann_Thite

by Mahura_Kwann_Thite

( There are some warnings in this scene, so skip if you don't like it.⚠ )

_____________________________

" ပြွတ်စ်~...ပြွတ်စ်~ ...ဟင်မ်း~"

အိပ်ယာပေါ်တွင်အဝတ်မဲ့ခန္ဓာနှစ်ခုကပူးကပ်လျက်။ နှုတ်ခမ်းချင်းနမ်းရှိုက်မှုကြောင့်ထွက်ပေါ်လာသည့်အသံများက အခန်းအတွင်းကျယ်လောင်စွာ။

" အင်မ်း______"

ထိန်းထားသည့်ကြားမှထွက်သွားတဲ့ညည်းသံသဲ့သဲ့။ လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ပါးစပ်ကိုအမြန်အုပ်လိုက်သည်။

အောက်ကိုလျှောဆင်း၍ ပေါင်နှစ်ဖက်ကိုပုခုံးပေါ်ထမ်းကာ တင်စိုင်များကြားမျက်နှာအပ်ထားသူကြောင့် ရှက်သော်လည်းတုန့်ပြန်နေမိသည်။

တစ်ခါမှမခံစားဖူးသည့်ထိုခံစားချက်က ရူးခါသွားအောင်ပြုစားနိုင်၏။

စိုရွှဲသောလျှာချွန်ချွန်က အတွင်းသားများကိုမွှေနှောက်လေ ပိုကော့တက်လာလေဖြစ်တဲ့ခါးကြောင့် မခံစားနိုင်စွာ လက်ခုံကိုသာကိုက်ထားရတော့သည်။

ရှည်လျားတဲ့လျှာရဲ့ ထိပ်သည် အကြိန့်ခဲငယ်ကိုထိမိချိန်မှာတော့ ခေါင်းအုံးကိုဖမ်းဆွဲလိုက်တဲ့လက်တွေက သွေးကြောများထင်းလို့နေသည်။

" အင့်~....."

မယိုးမယွခံစားချက်ကြောင့် သေးငယ်သည့်အသံကိုထုတ်လွှန့်မိသော် လျှာကိုအသွင်းအထုတ်လုပ်လာတဲ့အတွက် မျက်ရည်စအချို့ရစ်သည်လာသည်။

လိုချင်သည်၊ တက်မက်၏၊ သူသည်လည်းယောကျာ်းတစ်ယောက် ဖြစ်သော်ငြား အပြုစုတွေကြားသာယာနေပြီမို့ လိုအပ်နေသည်မှာအတိုင်းထက်လွန်။

ဒါပေမယ့် တောင်းဆိုရမှာလည်းသိပ်ရှက်သည်။

" ဖ ဖယ်....ဖယ် အဟင့်~"

" ပြွတ်စ်!"

မခံစားနိုင်တော့သည်မို့ခေါင်းကိုတွန်းဖယ်သော်လည်း အသံမည်တဲ့အထိဖောင်းကြွကြွအဆီဖူးလေးကိုဆွဲဆုပ်သည်။

ထိန်းမနိုင်တော့သည့်အဆုံး ကော့ထိုးပေးရင်းလွှတ်ချလိုက်တော့သည်။

အညစ်ကြေးတချို့က သူ့ရဲ့ ဆံစလေးများနှင့် ပါးပြင်ချောချောထက်၊ ထပ်ပြီး နှုတ်ခမ်းတစ်ဝိုက်မှာပေကျန်သွားလေသည်။