sessiz çığlıklar duyuyorum
sessiz ama kulağımı çınlatıyor
genzimde bir acı hissediyorum
bazen nefes almama engel oluyor
gözlerim kararıyor
dengem bozuluyor
yavaş yavaş ölüyorum sanki
sakince, sinsice, acıta acıta
her geçen dakika aleyhime
sükûnetle ilerliyor
ezip geçenler var
varlığım onlara zulüm
dağılıyorum gitgide parça parça
aklımı kaybediyorum
/ 2017 /
YOU ARE READING
Litost
PoetryÖlüler ele geçirilmiş cahillerdir, cesetler çiğnenmek için ortaya serilmişlerdir, biz arada kaynayan sefilleriz.
