azalea

5 1 0
                                    

bir şeyler vardı
gülerken kanayan yasemenler
türlü kapalı ruhlarla açelyalar
bulunamayan gizemin doruklarında
bana ölüm soğukluğunu anlattılar

anlamsızdı, hiçliğin betimlenemez uçarılığı
öyle iştahlı, heyecanlıydılar
her bir damla, kat be kat üşütüyordu onları
zehirden bahsedemedim
ölümden açılan sohbetler, soldurdu

döndüğümde en son can veren açelyalardı

eylül 16 / 2018

LitostWhere stories live. Discover now