KABANATA 11

841 13 4
                                    

Kabanata 11

Cathy Santos

Nang makita ko siyang nakaupo sa study table niya ay agad akong lumapit sa kanya. Nakatungo ako na lumapit sa kanya habang hawak ang tatlong tulips na bigay niya. Lumingon ito sa akin na parang nagtataka, kaya naman ay umupo ako sa tabi nito.

''Are you hungry?'' umiling ako sa tanong nito.

''Do you need anything?'' tanong nito habang may sinusulat sa table niya.

''Thank you,''

Napalingon ito sa akin at napatingin sa hawak kong bulaklak. ''You deserve those flowers baby,'' diretso lang itong nakatingin sa akin gamit ang seryosong ekspresyon.

Tahimik lang kaming dalawa hanggang sa naisip kong itanong sa kanya ang nasa isip ko kanina.

''Nakakasawa ba ang ugali ko?'' napakunot-noo siya sa tanong ko.

''No, why did you asked that kind of question?''

''I feel like I'm acting like a brat when it comes to you. You're so good to me while I'm worst. Hindi ko alam kung deserve ba kita. Pakiramdam ko kase nahihirapan ka na sa ugali ko,'' malungkot kong sabi.

''So what?'' napaangat ako ng tingin.

''I'm sorry kung mahirap ako intindihin, sa tingin ko kase ay nauubos ko na ang pasensya mo.''

''You shouldn't said that to me.'' He said while frowning.

''Bakit? Tama naman ako di'ba.''

''I won't get tired baby. When I started courting you, I asked myself if I am capable of taking care of you. At first, I'm so in denial. I don't want to admit to myself that you are the only lady that caught my attention. Before I make a decision, I think first about the possibilities that will happen if I did. Now, I understand why are you acting like that. So stop saying that you don't deserve me. I am not good as you thought, I can be worst than you know, baby.'' then he suddenly stand up and kneel.

He held my hands and look into my eyes straight. ''If you are worried that I will stop pursuing you because of your attitude, you don't have to worry about it. ''

''Kahit mahirapan ka pa?'' dagdag na tanong ko pa.

''Kahit hindi ko na kaya, pipilitin ko pa rin kayanin para sayo. I won't never get tired of you.''

''Sorry talaga, pipilitin ko na baguhin ang ugali ko para hindi ka mahirapan.'' mahinang sabi ko habang nanatili ang tingin sa kanya.

''You don't have to change baby, do what makes you comfortable and I will deal with it.''

Tumayo ako at iginaya rin siya patayo. Mahigpit ko siyang niyakap. Alam ko na ako ang unang nagka-gusto sa kanya, at hindi ko inaasahan na magiging ganito siya sa akin. Ang buong akala ko ay ako ang iintindi sa ugali niya dahil nga masungit siya at seryoso sa buhay, pero heto siya ngayon iniintindi ang ugali ko na hindi ko malaman kung bakit ganito pagdating sa kanya.

Mas lalo pa niyang pinatunayan na hindi lang basta o trip ang nararamdaman niya sa akin. Lahat ng pagdududa na iniisip ko noon ay naglaho agad. Wala akong pinagsisihan kung bakit siya ang nagustuhan ko. Mas matanda man siya sa akin ay pinaparamdam niya na magkapantay lang kami. Alam kong mas higit siya sa akin pero parang pinaparamdam naman niya sa akin na mas higit ako. Ang isang katulad niya ay hindi mahirap magustuhan at hinding-hindi rin siya mahirap mahalin.

Ngayon, alam ko sa sarili ko na hindi na lang ito simple na pagkagusto sa kanya. Alam kong ang dating mababaw na pagkagusto ay ngayon ay lumalalim na.

This day, I realized that I don't like him anymore, because I'm already in love with him now. I don't know if the feeling were mutual but I don't care anymore. As long as he like me, I will be contented. Being liked by the man like him was an achievement for me.

Behind Her Innocence [COMPLETED]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon