EP - 39

4.7K 195 23
                                    

Zawgyi

လမ္းတစ္ေလွ်ာက္လံုးစိတ္နဲ႕ကိုယ္နဲ႕မကပ္သလိုျဖစ္ေနသည့္အျပင္ ေစ့စပ္ပြဲအတြက္ေပ်ာ္ရႊင္မွဳဆိုတာကလည္းမရွိ။ အစ္ကို႕အိမ္အေရွ႕သာေရာက္လာတယ္ ၊ သက္ျပင္းခ်ေနမိတာကလည္းဘယ္ႏွခါမွန္းေတာင္မသိေတာ့။
ဘာေၾကာင့္ဒီလိုမ်ိဳးစိတ္ေလးေနရတာပါလိမ့္……။


"ၾကိဳးငယ္……"


ကားရပ္လိုက္သည္ႏွင့္အိမ္ထဲကေနေျပးထြက္လာခဲ႕တဲ႕အစ္ကို။ ျပံဳးေနတဲ႕အစ္ကိုကပါးခ်ိဳင့္ေလးေတြနဲ႕မို႕အေတာ္ေလးၾကည့္ေကာင္းေနသည္။ shirtအျဖဴကိုပုဆိုးနက္ျပာေရာင္အစင္းေလးနဲ႕တြဲဖက္ဝတ္ထားတဲ႕အစ္ကိုကတည္ၾကည္ေနကာၾကည့္ေကာင္းလြန္းေနသည္။ ဆံပင္ကေတာ့ထံုးစံအတိုင္းေဘးခြဲေလးကိုအနည္းငယ္ခပ္အုပ္အုပ္ေလးက်ေနတာေၾကာင့္ လူငယ္ဆန္မွဳကလည္းအစ္ကို႕မ်က္ႏွာေပၚမွာျမင္ေတြ႕ေနရေသးသည္။


"အစ္ကိုကဘာျဖစ္လို႕အရမ္းေခ်ာေနရတာလဲ……"


ကားေပၚကဆင္းလာျပီးလက္ႏွစ္ဖက္ကိုေနာက္ပစ္ကာစူပုတ္ပုတ္နဲ႕ေမးလိုက္မိေတာ့ အစ္ကိုကသေဘာက်စြာရယ္တယ္။ ေနာက္မွဆံပင္ေလးကိုလာထိုးဖြေပးတဲ႕လက္တစ္ဖက္။


"စိတ္ေပ်ာ္ေတာ့ကိုယ္နုတဲ႕……ကိုယ္ကအရမ္းေပ်ာ္ေနတာကို ၾကိဳးငယ္ရဲ႕……"


"ဘာျဖစ္လို႕ေပ်ာ္ေနတာလဲ……"


"ေဟာဗ်ာ……ေဟာဒီ႕ကကိုယ္အရမ္းခ်စ္ရတဲ႕ၾကိဳးငယ္ေလးနဲ႕အတူတူေနနိုင္ေတာ့မွာေလဗ်…မေပ်ာ္ဘဲေနပါ့မလား……"


"ဟီး……"


"ေဟာ…ကေလးေပါက္စေလး……ကဲ လာ…အိမ္ထဲဝင္ၾကမယ္……"


လက္ကိုဆုပ္ကိုင္ကာအိမ္ထဲသို႕ဦးတည္ေနတဲ႕အစ္ကို႕ေျခလွမ္းေတြကရုတ္တရက္ဝင္လာတဲ႕ဖုန္းသံေၾကာင့္ရပ္တန္႕သြားသည္။


"Hello……"


"………"


"ေၾသာ္……အင္း…ဒါဆိုလည္းငါသြားလိုက္မယ္……"


ေျပာဆိုျပီးဖုန္းခ်လိုက္ေတာ့ ျပံဳးကာေငးၾကည့္ေနတဲ႕အစ္ကို႕ေၾကာင့္နည္းနည္းေတာ့အားနာသြားမိတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေလမသြားလို႕မွမျဖစ္တာ……။


ဘယ်သူကကျွန်တော့်ရဲ့နှင်းဆီနီWhere stories live. Discover now