''အချစ်ဟုခေါ်သည်''

Part-5

''မေမေ့ သမီးလေးက လိမ္မာလိုက်တာကွယ်''

''မေမေ့ သမီးလေးမို့ လိမ္မာတာလေ''

''အမလေး.... ဟုတ်ပါပြီရှင်...အာ့ကြောင့်
မေမေက ချစ်နေရတာ''

''ဟီးဟီး...ရိပ်လည်းချစ်တယ် မေမေ''

''မေမေက ပိုချစ်တာပေါ့ သမီးရယ်''

''မေမေ... ရိပ်အတွက်လေ အချိန်လေးတရက်လောက် ပေးပါလားဟင်။ရိပ်မေမေနဲ့အတူ လျှောက်လည်ချင်လို့''

မျက်လုံးလေးများ အရောင်လတ်ကာဖြင့် တောင်းဆိုလာ
သည့်ရိပ်အား ကြည့်၍ဒေါ်မေနန်း စိတ်မကောင်းဖြစ်ရသည်။
အလုပ်တဖက်နှင့်မို့ သမီးဖြစ်သူအား အချိန်မပေးနိုင်ခြင်းကိုလည်း မျှော်လင့်နေသော မျက်လုံးကလေးများကြောင့်
ပြောမထွက်ခဲ့။

''အင်းပါ ရိပ်ရယ် ''

ဒေါ်မေနန်း၏ အဖြေကြောင့် မျက်လုံးကလေးများ ပိတ်သွားသည်အထိ ပြုံးပြလိုက်၏။ထို့နောက် ရိပ်လည်း သူမ အမေအား ကန့်တော့ကာ အခန်းသို့ ပြန်လာခဲ့သည်။ အိပ်ယာထဲတွင် ဘယ်လှည့်လိုက် ညာလှည့်လိုက်ဖြင့် လူးလှိမ့်ကာဖြင့်
ဂနာမငြိမ်ဖြစ်နေ၏။အကြောင်းမှာတော့ကျောင်းက အဖြစ်အပျက်များအား ပြန်တွေးကာ ပျော်ရွှင်မှုတွေ လွန်ကဲနေခြင်းဖြစ်သည်။

••••••••••••••••••••••••••••••

ကျောင်းတက်တာ တလစွန်းစွန်းရှိလာပြီး နောက်
ရိပ်လည်း အတော်လေးနေသားကျလာပြီ။
ဝေယံဆိုသည့် (A)ခန်းမှ အချေကျောင်းသားသည်
ရိပ်အား အမှန်တကယ် ပင်ပိုးပန်းနေခြင်းဖြစ်သည်။
သို့သော် ရိပ်ကတော့ ရှိသည်လို့တောင် မသတ်မှတ်။
သူ့ဘဝတွင် သူမ အဖေ၏လုပ်ရပ်ကြောင့် ဘယ်ယောကျာ်းကိုမှ အယုံအကြည်မရှိ။ထိုနေ့သည် ရိပ်တို့ရဲ့ အသင်းနေ့ဖြစ်သည်မို့ ကျောင်းသို့စောစောလာခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ရိပ်က နှင်းဆီအဖြူပန်းစည်းလေးကို ကိုင်ပြီး သံစဥ်ကတော့ပန်းအိုးလေးကိုကိုင်ကာ ဘေစင်ရှိရာဆီ ထွက်လာခဲ့သည်။

''ဟွန်း...ရိပ် ရေမလာဘူးဟ''

''ဟယ် အဲ့ဒါဆို ဘယ်လိုလုပ်ကြမလဲ''

''နားနေခန်းရှေ့က ဘေစင်တော့ လာမယ်ထင်တယ် ရိပ်ရဲ့''

''အင်း အာ့ဒါဆို အဲ့ကိုသွားမယ်လေ''