At Gun Point duologie: Boek 1 - Room 301

Dag 4 - 10:19

Een mechanische stem stijgt op vanuit het apparaat als een centralist veel te kalm de opties voor doorverbinden noemt.

'Politie,' antwoordt Fynn gehaast. Als ze een ding niet hebben is het tijd. Vroeg of laat komt Brombeer er achter dat zijn telefoon mist en als ze dit apparaat dan nog in hun handen hebben, zitten ze diep in de problemen.

'Een moment geduld alstublieft,' klinkt de stem dan. Dan wordt de lijn verbroken en doorverbonden met de politie. Ook al duurt het slechts enkele seconden, het lijkt een eeuwigheid te duren. Nerveuze blikken worden uitgewisseld. Ze kunnen nu nog terug. Ze kunnen nu nog doen alsof er niks gebeurd is.

Zodra de lijn over gaat, noemt Fynn de naam van de school en hun lokaal. 'Kom ons helpen. Ze vermoorden ons,' fluistert hij in de telefoon. Zijn stem slaat over alsof dat uitspreken de gebeurtenissen echt maakt.

'Rustig aan, jongen,' zegt de diepe stem aan de andere kant van de lin. Een stem die Amelia teveel doet denken aan Brombeer. Een schok gaat door haar heen. Wat als hij... Wat als hij degene is die antwoord.

Nee. Nee, dat kan niet. Brombeer spreekt hun taal nauwelijks. Nee, dit is Brombeer niet.

De man aan de andere kant van de lijn gaat ongestoord verder. 'Wat is er aan de hand? Wat is je naam?'

'Een gijzeling, maar dan vermoorden ze echt mensen.' Fynn kijkt de anderen aan. 'Fynn, maar ik ben hier met de hele klas.' De jongen slikt. 'Bijna de hele klas.'

De stilte is overweldigend. Niet alleen aan de andere kant van de lijn is het stil, alsof het plotseling tot de man is doorgedrongen wat Fynn heeft gezegd, maar ook de klas is doodstil. Is dit hun redding?

De toon van de man verandert direct, van verveeld naar bloedserieus. Dan volgt er een bijna onophoudelijke serie met vragen. Fynn probeert ze hopeloos te beantwoorden terwijl het zelfvertrouwen als regen van zijn gezicht druipt, tot er tranen over zijn wangen kruipen. Het is bijna alsof de hoop van zijn gezicht wordt gewassen. Ze komen hen niet helpen, dringt ook tot Amelia door. Nog niet.

'Jullie komen niet, of wel?' doorbreekt Sages stem de vragen stroom Zijn handen zijn tot vuisten gebald en zijn kaak staat strak.

'We proberen jullie te helpen,' is het antwoord. De stem van de man heeft weinig emotie. Hij doet een poging om nog een vraag te stellen, maar Sage onderbreekt hem.

'Doe dan verdorie wat. Denken jullie nou echt dat vragen stellen ons gaat helpen? Wat moet-'

'Stil!' sist Luke plotseling die bij de deur wacht had staan houden. 'Ik hoor iets op de gang. Voetstappen!'

Hun ogen schieten naar de deur Fynn laat de telefoon zakken en probeert hem snel in zijn zak te stoppen, maar voor dat zijn trillende vingers dat voor elkaar krijgen vliegt de deur open. De lucht ontsnapt met een klap uit Amelia's longen.

'Well, well,' zegt the Joker die langzaam het lokaal binnenstapt, gevolgd door zijn trouwe waakhonden Brombeer en Mankepoot. 'You probably thought you were very clever. I must give it to you, it was a bold move. Congrats.' Hij klapt langzaam. Zijn blik en alles doorpriemende ogen glijden door het lokaal.

De andere leerlingen schieten achteruit, bang dat zij de schuld krijgen. Amelia's blik schiet even naar Luanna, maar haar vriendin maakt geen oogcontact. Op de achtergrond klinkt de zachte stem van de centralist, zijn vragen blijven nu onbeantwoord.

'But we can't have this. What would a world be, without rules? Well?' Hij wacht op een antwoord dat nooit zal komen. 'Chaos of course. I thought I was very specific, I do not condone anyone breaking my rules and you, my dear friends, are no exception. So...' Weer gaan zijn ogen door de ruimte, die iets langer blijven hangen bij de jongens. 'Which one of you good fella's is Fynn?' Hij vouwt zijn armen over elkaar en tikt met zijn voet op de grond.

Fynn slikt moeizaam, zijn lippen komen niet van elkaar.

The Joker begint te lachen. 'You should see the look on your scared faces. I'm not going to kill you!' zegt hij met een opgewekte kakel, gevolgd door een lage. 'Yet.'

Fynns ogen schieten van Amelia naar Sage. Zijn vriend vormt met zijn lippen het woord nee.

'Well if it makes it any easier,' zegt hij als het stil blijft. 'I will kill the girls one by one, until Fynn decides enough blood has been shed in his name. So... let's start with this lovely young lady.' Hij maakt een hoofdgebaar en direct schiet Brombeer naar voren, trekt zijn wapen en drukt het tegen het hoofd van Lily. Ze krimpt ineen en een traan ontsnapt haar ooghoek.

Direct zet Fynn een stap naar voren. 'Please, leave her out of it!'

'Fynn, idioot,' sist Sage zacht, maar hard genoeg voor Amelia om het te horen.

'Ah, i knew that would do it,' zegt the Joker met een enge grijns op zijn gezicht. Hij strekt zijn hand uit. 'Give it back.' Zijn gezicht is emotieloos. Amelia kan niet inschatten wat hij gaat doen en dat maakt hem zo gevaarlijk. Wat als hij Fynn... Nee, daar wil ze niet aan denken.

'You have the wrong one, I'm Fynn,' roept Sage gefrustreerd.

Een lach verschijnt op het gezicht van The Joker. 'Cute.' Hij gebaart naar zijn mannen. 'Take that phone from the real Fynn and disconnect it.'

Mankepoot loopt naar voren, grist de telefoon uit Fynns hand en smijt hem op de grond. Stukjes glas en telefoon vliegt door de ruimte. Om nog even kracht bij te zetten, plant de man zijn hak in de telefoon, tot er niks meer over is dan gruis en draadjes die nergens meer aan verbonden zijn.

Amelia staart er met grote ogen naar. Daar gaat hun enige verbinding met de buitenwereld. Al deed de man niets meer dan vragen stellen, het voelde iets minder alleen. Nu staan ze in dezelfde ruimte als het monster. Fynn vermoord worden, hij gaat vermoord worden en ze kunnen niks doen.

'Now, what are we going to do with you?' zegt hij, met zijn tong klikkend. 'Do we silence that clever brain of yours with a bullet? Or would a warning suffice?'

Brombeer loopt van Lily naar Fynn en grijpt de jongen bij zijn schouder. Hij werpt Sage een waarschuwende blik toe, waarna hij hem naar het midden van de klas trekt.

'It would be such a waste to decorate these beautiful portraits with your brain.' Zijn blik gaat naar het bord waar de gezichten van dode klasgenoten hem aanstaren. 'As much as I love rules, I can appreciate your attempt. However we can't have others getting any ideas from this action. It would become a huge mess if everyone just steals phones from my men. So I will have to make an example out of you. We could just chop off your hand. It's a pretty fair punishment for thiefs.'

Fynn staat hem met grote ogen aan. Zijn schouders beginnen te schudden. Zijn blik schiet even naar Luanna, maar die kijkt hem niet eens aan.

'It wasn't just him,' zegt dan Sage. 'I stole the phone. It was my idea.'

'My dear boy...' zegt the Joker met een zucht. 'You really should learn when to take responsibility and when its not yours to take.' Hij maakt weer een hoofdgebaar naar zijn mannen. 'But if you so desperately want to take the fall... I guess you can split the price.'

Luke pakt Sages arm vast en trekt hem achteruit. Hij fluistert iets onverstaanbaars in zijn oor. Sage kijkt hem woest aan en rukt zich los. 'Then we split it.'

'Foolish boy,' lacht the Joker. 'Have it your way.' Dan richt hij zich op Brombeer en Mankepoot. 'Grab them and make sure they know that I cannot be messed with.'

Een schok gaat door Amelia heen. Dit is haar schuld. 'Fynn,' piept ze zacht. Proberend hem hier te houden. Ze had iets moeten zeggen, iets moeten doen. Dit verdienen ze niet.

Mankepoot trekt Sage uit het lokaal, gevolgd door brombeer die Fynn ruw meesleurt. De jongen strompelt mee. Zijn blik ontmoet die van Amelia voor de deur met een klap dichtgeslagen wordt. Een paar betraande ogen blijven in haar hoofd geprent.

'Het spijt me,' fluistert ze tegen een dichte deur.