drug lord

'21 : Beni kendine alıştırdın.

Bağırmasıyla ben bile irkildim. Onunla geçen günlerim bana gerçek kişiliğini unutturmuştu. O bir mafyaydı. En önde gelen mafyalardan biri. Herkesin ondan tir tir titrediği bir mafya. Herkesin tanıdığı mafyaydı. Uyuşturucu baronu ya da mafya. İkisi de onun işiydi.

Gerçek yüzünü bir kez daha görmüştüm sayesinde. Eğer onu istemeden de olsa bırakıp gidersem, bana da böyle yapar mıydı? Bana böyle vurur muydu? Gereksiz yere çöken hüzünle ayağa kalktım.

Sesten dolayı arkasını döndü. Donuk bakışlarını üzerimden çekmeden, hareketsiz duran babamın üzerinden kalktı. Bana sarılan Caesar kendini geriye çekerken kafasını neredeyse kapı girişine vuracaktı. Ona bakmaktan yanıma kadar gelen Taehyung'u görünce kafamı istemsizce eğdim.

Bu korkunç hali ve bakışları beni ürküttüğünden midir nedir.. Ağırlık vardı. Bedenimi istala eden bir ağırlık. Ayakta zor durduğumdan beni kendine çekti. Sürtünen bedenlerimizi görmezden geliyorum, ona bakmamakta ısrar ediyordum. "Bana bak." Dediğinde duymamazlıktan geldiğimde, kanlı elini yanağıma değdirdi. Yüzümü ondan tarafa doğru çevirirken göz yaşlarım hâlâ akmaya devam ediyordu. "Bebeğim. Bana bak."

Yerde yatan babam gözüme ilişince hemen bakışlarımı oradan çektim. Koyulaşan yeşillere döndüğümde kalbimin durduğunu sansamda deli gibi çarpıyordu. Daha dün gece gülen suratı gözümün önüne geliyordu. Şimdiyse hiç alışık olmadığım bir yüz ifadesiyle beni sakinleştirmeye çalışıyordu. "O herife baba demek istemiyorum, ama bana kızma. Kayıtsız kalamazdım. Hiç üzgün değilim. Seni korkuttuysam özür dilerim."

Gayet sakin bir tonda düşüncelerini dile getirirken elimi tutttu. Avuç içime bastırdığı yumuşak dudaklar, tenime nüfus edince alev aldım. O ufak baskısı beni heyecanlandırmıştı. "Caesar, yerde yatanı al ve götür. Ne kadar istiyorsa ver, sonra siktir olup gitsin." Caesar yerde yatan babamı tek eliyle kucakladı. Kapıdan çıkmadan önce Taehyung'a döndü. "Buraya başka bir şey için gelmiştim. İşin bitince yanıma uğra." Taehyung tamam anlamında kafasını salladıktan sonra Caesar babamla beraber odadan çıktı.

Taehyung'un para teklifi benim başımı eğmeme sebep olmuştu. Beni korumak istese de bu benim için utanç vericiydi. Babam olacak adam her şeyi mahvetmişti yine. "Jungkook." Çeneme değen ıslaklık beni iğrendirdi. Her ne kadar kurumuş kan da olsa o soğukluk benim gerilememi sağlarken bir anda onu yeniden bedenine sürterken buldum. Gözleri bana aşık gibi bakmıyordu. "Ne hakla geriye çekilirsin?" Çenemi o kadar sıkı tutuyordu ki kırılacak sanarken gözlerimi yeşillerinden çekmedim. "Taehyung. Canım yanıyor."

Öfkesini benden çıkarıyordu resmen. "Jungkook acıttıysam özür dilerim. Benden gitme bir daha. Olur mu?"

"Senden gittiğim yok. Sadece.." Onu kibarca itip etrafımda döndüm. Sabah sabah yaşanan gerginlik bana ağır gelmişti. Kafa dinlemeye geldim, olanlara bak. Dünyadan soyutlanmak isterken, somut gerçekler beni yine bulmuştu. "Ben üzülmek istemiyorum artık. Senin gerçek halinin bu olduğunu bilmeme rağmen ben, bana gülen Kim Taehyung'a alıştım. Beni kendine alıştırdın sen. Bir anda böyle görünce seni.. Korktum. Biliyorum sen böylesin ama bana lütfen böyle bakma bir daha. Öfkeli olsan da bana bakışın yumuşasın. Çünkü bana sert bakışının altında ezilmek istemiyorum."

Taehyung benden bu sözleri duymayı hiç akıl edememişti çünkü şuan gözleri dolmuştu. "Bebeğim.." Dedi bana yeniden yaklaşırken. "Sana deli oluyorum." Alnıma yaslandı. Nefesi bir adım uzağımda olmasına rağmen aramızda binlerce adım vardı sanki. Bana görünen Kim Taehyung bir yanda, başkalarına görünen Lord bir yanda duruyordu. Kafamın içini iki farklı kişi ele geçirmişti. Hangisine inansam diye kendimi yiyip bitirmek üzereydim.

Yanağımı usulca öptü. Benden de iri vücuda sokuldum. Ürkek bedenim onun kolları arasına girince huzurlu hissederdi. Ama şimdi karışık duygular vardı. Onu seviyorum ama bana öyle bakınca bir şeyler oldu bana. Hatta bu hareketleri şuan göz yaşı dökmeme sebep olmuştu. "Jungkook ağlama. Ben özür dilerim." Saçlarımda gezinen eli beni yumuşatsa da engel olamadım göz yaşlarıma. Kafamı kaldırıp baktığımda onunda üzüldüğünü hissettim. Bakışlar yalan söylemezdi.