Will you be my tomorrow?

WYBMT 07

"I LIKE you, Vana. I like you a lot."

Para akong nabato sa kinauupuan ko. My heart's beating fast because of what she said.

No, no, no, no.

This can't be. Magda-dalawang buwan pa lang kami magkakilala. Shit.

"What do you mean, Syf? Finish your food then we'll talk." I said and starts eating.

When I look at her, I saw how she secretly wipe her tears. Kumirot ang puso ko roon dahil hindi ako sanay na makitang umiyak ang mga taong special sa akin.

She's a great woman, really. But I believe that like and love takes time. I guess she only likes me 'cause we're always together.

Mabilis lang din natapos ang lunch namin. We still have time to talk and we're currently on a wide space. I'm standing beside my car and she's just looking at me.

"Speak, Shannon."

"I already said that I like you, Vana. What else can I say?" mas lalong bumilis ang tibok ng puso ko dahil doon.

"Maybe you're just confused by my presence that's why your mind is saying that you like me." I said looking straight to her eyes.

She looked so confused by that. "What are you saying, Vanadis?"

"To make it simple, Shannon, it's too early to like me." God, forgive me for saying those words that may sound offensive for her.

"Fucking too early. Lahat kayo sinasabi na maaga pa para magustuhan kita. Hindi pa ba enough ang 1 month before I realize that I like you?!" she screamed at me while crying. Sinapo niya ang mukha niya at tumalikod sa akin.

Rinig na rinig ko ang hagulgol niya. Hindi ko na lang namalayan na tumulo na pala ang luha ko dahil sa pag-iyak niya. Mabilis ko 'yong pinunasan at nilapitan siya.

"Shannon." tawag ko rito.

"Those kisses, hugs and sweet words, wala lang ba 'yon sa 'yo?" liningon niya ako at kitang-kita ko ang pulang mukha niya dahil sa pag-iyak.

"Shan-"

"Fuck you for giving me mixed signals!" pinagsusuntok niya ang braso ko and all I can do is to close my eyes tightly to endure the pain.

Bumuntong hininga lang ako at hinawakan ang magkabilang braso niya, "Hey Sha, I'm sorry, okay? I didn't mean to offend you. Sige, gusto mo ako, but let me develop my feelings for you. Wait for me, Sha."

She hugged me and I can still hear her sobs. What have you done, Vanadis? Kawawa 'yong bata.

Inuwi ko na siya sa bahay nila. Binuhat ko pa dahil tulog. Alam kong malalim ang tulog niya dahil naririnig ko ang snores niya. Pinaakyat naman ako ng nanay niya para ibaba sa kwarto niya.

I kissed her forehead, "I'm sorry, Shannon." I left her room and I saw her mother waiting outside the door.

"Do you love my daughter?" bungad nito sa 'kin.

"I don't know Ma'am."

Ngumisi ito at sinamaan ako ng tingin. "What do you mean you don't know? I saw how you kissed and hugged her, yet you still don't know if you love her or not? Pathetic."

"I'm sorry Ma'am."

"You should be! Don't come here nor see my daughter. Ayokong nasasaktan ang anak ko sa fact na hindi mo siya gusto pagkatapos ng ginawa mo. Go home, baka gabihin ka pa rito."

Mabigat ang loob ko na umalis sa bahay nila. Pinuntahan ko muna ang trabaho ni Shannon.

"Hi, good afternoon. I'm Vanadis Vephyrin, Shannon is not feeling well today. Half day lang muna sana siya, is that okay?" tanong ko sa empleyado rito na nakatitig lang sa akin.

Tumikhim siya at ngumiti. "Of course Ma'am. Sasabihin ko po mamaya sa manager. Btw, I'm Christine!"

She offered her hand to me. "A'right, nice meeting you. Papasok bukas si Shannon, don't worry." nakipag-shake hands muna ako bago umalis at pumasok sa kumpanya.

Bumungad sa akin ang may-ari ng firm at iba lang Engineers na nakasama ko rin noon.

"Vephyrin, we need you."

NAG-INAT ako pagkagising. Tiningnan ko ang orasan at nakitang 8 pm na. Pipikit pa sana ako nang maalala kong may pasok pa ako. Agad akong bumaba at nakita sila mommy na nanonood sa sala.

"MA, HINDI MO AKO GINISING! MAY PASOK PA AKO!"

"Sus, pinuntahan ka no'ng katrabaho mong si Christine at may binigay na pagkain. Nagpunta raw si Vanadis doon at inexcuse ka sa trabaho."

Sinapo ko ang puso ko nang maalala 'yong nangyari sa confession ko. Gagang 'yon. Nakita ko naman sa lamesa ang isang slice ng sans rival at frappe na hindi ko alam kung dark chocolate or mint chocolate.

Inakyat ko 'yon sa kwarto ko. May dala rin akong ilang chips and water para sa movie marathon ko. 5 feet apart ang papanoorin ko kasi broken ako at kailangan kong ilabas ang sakit sa kaibunturan ng aking puso. Ay, ano sinasabi mo Anteh?

Nasa kalagitnaan pa lang ako ng movie ay sumisinghot na ako at nag-uunahan nang tumulo ang luha ko.

Napagitla ako nang tumunog ako phone ko. Bumilis ang tibok ng puso ko at nararamdaman kong namumula ang mukha ko dahil tumatawah si Vana sa 'kin.

"H-hello" sagot ko

[Hey, Shannon. Hindi kita mahahatid at masusundo bukas 'cause I need to go to work at exactly 5 o'clock in the morning.]

"I understand. Ingat ka sa work."

[I'm sorry, Shannon. I love you.]

"You don't have to say that you love me, Vana. I completely understand that you can't love me back." pasimple kong pinunasan ang luhang tumulo sa isang mata ko.

[Shannon.]

"Sleep ka na. Maaga ka pa bukas, 'di ba?"

[Uh huh. Goodnight Shannon. Again, I'm sorry.]

"I love you." I ended the call and I cried.

Ang akala ko kasi gusto niya rin ako that's why I have the courage to confess. But it turns out that one-sided love lang 'yon.

Masakit nga pala talaga ang makakuha ng mixed signals. Red flag ka sa 'kin. Pero feel ko color blinded ako hehe.

Maaga rin akong nagising dahil nga maaga ako natulog at suki na ako ng tulog kahapon. Kasalukuyan akong nag-aayos ng buhok ko. Nagdadalawang isip pa nga ako kung magba-buns, ponytail or lugay lang ako.

I end up having a ponytail hair style, as usual, naka-purple ako ngayon. Dala ko rin ang bag na binigay ni Vana para I can feel that she's with me. Hala si Anteh, ang corny!

"GOOD MORNING!" bungad ko sa mga kasamahan ko na nasa labas ng café. Maaga pa kasi kaya wala pa 'yong may hawak ng susi.

"Uy, Syfery! Reto mo naman ako kay Vanadis."

Unti-unting nawawala ang ngiti ko dahil sa sinabi ni Christine. Anytime p'wede ako maging criminal dahil sa babaeng 'to.

Pabiro ko siyang sinakal, "Bawiin mo sinabi mo. Sinasabi ko sa 'yo ayaw ko ng karibal na katrabaho ko."

Naramdaman ko naman ang paglunok niya dahil doon. "W-wait lang. Joke lang naman, eh. Hindi ka naman mabiro." para na siyang naiiyak kaya tumawa na ako. Nakita ko pa ang paghinga niya nang maluwag dahil doon.

"Tandaan mo, Christine, may manika't karayom ako. Decide wisely." tinapik ko ang balikat niya.

Kinuha ko naman ang earphones ko at lumayo sa kanila. I played the song Terrified by Katharine McPhee. Unti-unting bumabalik ang memories ko kay Vanadis habang pinapakinggan namin ang song na ito.

Hinimas ko ang strap ng bag ko na may pangalan kong nakakabit ang apilyido ni Vanadis. Tumingin ako sa taas na kasabay ng pagtulo ng mumunting luha ko.

"I miss you."

---
Kapag kami nag-cb kada chapter puro kilig moments ano ano ano