Secretly Married: MISERY

Chapter 2

There are so many ugly faces I am seeing right now. Mga mukhang manyak. I am seriously, trying my best not to give them an ewe look. I badly want to go home. Hindi ko masikmurang tignan ang big screen while flashing the images for Playboy Italia. What scared me the most ay ang makita ko ang mga kalalakihan, fantasizing my images. Ang iba nga ay tinitignan ako na at feeling ko ay hinuhubaran na nila ako sa isip nila. I need an escape plan. Gusto ko sanang idahilan na nahihilo ako or may sakit ngunit masyado nang gasgas ang excuses ko na yan.

I've been the cover girl of Playboy Italia for 3 consecutive years already. At lagi akong umuuwi ng maaga because I am ill kahit na hindi naman. "Lae, help me" bulong ko kay Lae kahit siya alam kong gustong gusto na din niyang umalis dito. I can't stand here anymore. Nakakairita ang tingin na itinatapon nila sa akin. I sipped my red wine to calm my nerves. "Hello, Isabelle" isang baritonong boses ang tumawag sa akin. Nilingon ko ito only to see an old british man. "Oh, hi"

He was talking ngunit hindi ko maintindihan ang mga pinagsasabi niya. "Excuse me, Sir. Washroom" I said. There are several men who tried to talk to me ngunit ginawa kong dahilan ang call of nature. Nagiging master of lies na talaga ako. I called Lae ngunit hindi niya sinasagot ang tawag ko. I am wondering kung asan ang fire exit dito...

Naglakad ako pakaliwa to check baka the fire exit is just near ngunit wala akong makita. Kairita. "Isabelle..." napalingon ako sa tumawag sa akin only to see a green eyed monster, I mean green eyed man eyeing me intently. "Roger" I said disgustly. What the hell is he doing here? "I'm sorry," nagulat ako sa paghingi ng tawad niya. I am not expecting a sorry from him. Hindi ako umimik bagkus ay tinignan ko siya if he is sincere at sa tingin ko ay sincero naman ito sa paghingi ng tawad. "Don't do it next time" Matigas kong sabi bago ko siya tinalikodan.

"Lae! I saw Roger here! What the hell is he doing dito? And what shock me more ay he said sorry!" I sent to Lae. Ngunit gaya kanina ay wala pa din itong reply.

***

"Sold out!" Halos masira ang tenga ko sa kakasigaw ni Lae. What the fuck? It's still early in the morning ngunit binulabog niya ako! Wala akong schedule ngayon it's my free day mula sa napakahaba kong gabi. "Stop it" I said groggily. Ngunit hindi pa din siya tumitigil sa pagtalon-talon sa kama ko. "Lae!" Hindi na ako nakapagpigil itinulak ko siya. "Bitch!" sigaw niya sa akin habang hinimas himas ang kanyang balakang. "Ang sakit..." reklamo niya ngunit imbes na humingi ng tawad ay tinaponan ko siya ng unan. You deserve it..

"Ano ba kasi ang kailangan mo?" tanong ko sa kanya habang inaayos ko ang kama ko and now she is giving me a cold shoulder. Kanina pa ako nagtatanong sa kanya ngunit parang wala siyang naririnig. She's busy watching spongebob! Naiirita ako sa boses ni Spongebob! "Patayin mo nga yan! Don't watch cartoons, pambata lang iyan." Gaya kanina ay parang wala itong naririnig. Bahala ka riyan..

Inopen ko ang cellphone ko to check my social accounts ngunit walang interesting akong nakita. Aside sa trending ang pangalan ko sa buong Italy. Sold out pala ang Magazine. Makaligo nga...

Kanina ko pa sinusundot sundot ang right cheek ni Lae ngunit hindi niya pa din ako pinapansin. Mas naffrustrate ako sa hindi niya pag-pansin sa akin! "Uy" tawag ko sa kanya. "Ano ba!" sa irita ko ay sinagawan ko siya. Ngunit still no reaction! "Bahala ka diyan! Matawagan nga si Leon!" padabog kong sabi at kinuha ang cellphone ko. "DON'T!" Nagulat ako sa sigaw ni Lae at agad niyang inagaw ang cellphone sa akin. Sana kanina ko pa siya tinakot na tatawagan ko si Leon.

"I hate you!" sigaw niya sa akin at ngumuso. "I love you too!" I said at niyakap siya. I wouldn't survive this long. I wouldn't endure the pain for this long kung hindi dahil sa kay Lae... "Thank you" I whisphered.

"Ang weird mo talaga, Isa..." saad niya habang nakakunot ang noo. Ngunit binigyan ko na lang siya ng makahulugang ngiti. "Asan pala si Tito Louie?" Tanong ko sa kanya. Mula noong nagretiro si Tito sa pagiging Manager ay si Lae na ang pumalit sa kanya. Tito Louie is Lae's Dad, ngunit isa itong bakla. According kay Lae, her mother and father are bestfriends at dahil sa kalasingan ay may nangyari sa kanila kaya Lae is here. "Nasa boylet niya siguro" humalukipkip ito habang nakakunot ang noo. "Hindi ba siya uuwi ngayon?" ngunit iling lang ang itinugon ni Lae at busy sa pagtitipa ng kanyang telepono.

"Pupunta daw si Tasing..." pahayag ko kay Lae at tumango naman ito. "Order ako ng foods..."

"Anyways, grabe 'yung ginawa mo kagabi!" pahayag ni Lae at ngumiti ng parang asong ulol. Ipinakita niya ang mga litrato ko habang binubuhat ako ni Fabio. Ang photographer sa magazine. Napangisi naman ako sa naalala ko.

Pabalik na ako sa loob ng venue when I saw Fabio heading towards me. May ideya tuloy na pumasok sa isip ko. Tumakbo ako papunta sa kanya at pinadaos-dos ko ang aking heels para ito ay masira. "Ouch" I said habang nakayaka sa sahig at hinilot hilot ko ang ankle ko. "Are you okay?" tanong sa akin ni Fabio at tinulungan niya akong makatayo. Umiling ako at umakto na naiiyak. "Ouch. It hurts!" saad ko at kitang kita ko naman ang pagaalala sa mga mata niya.

"Miss Isabelle, are you okay?" tanong sa akin ng baklang organizer. Hindi ko siya sinagot bagkus ay nagpapanggap ako na sumasakit ang ankle ko at hindi makalakad ng maayos. "She need to be check." Fabio said at tumango naman ang organizer. Kahit nagdadalawang isip siya ay umo-o na lamang ito... "Do you want me to carry you?" tanong ni Fabio at tumango naman ako. Pinalibot ko ang aking paningin at kitang kita ko ang pagaalala ng mga guest sa akin. May mga bulong bulongan din...

Binuhat ako ni Fabio ala bridal style. Nang makarating na kami sa kanyang sasakyan ay dali dali akong bumaba mula sa kanyang pagkakabuhat at tinanggal ang aking heels. Paalis na sana ako...Nakita ko naman ang gulat sa kanyang mukha. "Thank you for saving me from that boring party." I kissed his cheek at tumakbo ako papunta sa van ko hoping na walang nakakita sa akin. Oh well, I don't care naman kahit na may makakita na nagpapanggap lang ako.

"Mabango siya ah, infairness" ang nasabi ko kay Lae at natatawa pa din ako kapag naalala ko ang reaction ni Fabio. He didn't see it coming eh? He should've known kasi...this is life. Puno ng kasinungaling at pagpapanggap ang buhay lalo na sa showbiz. Well, he is not in the showbiz after all, isa siyang photographer they are behind the magazines to be successful.

Tinapunan naman ako niya ako ng unan habang tumatawa. "Ang sama mo talaga! Ang dami mo nang pinahamak na tao" Natigilan naman ako sa sinabi ni Lae. Kung hindi ikaw mismo ang hahamak, e ikaw ang ihahamak. Kaya why would I allow them to used or hurt me when I can do it to them without hurting myself? I smiled bitterly. "Well..that's life" ang nasabi ko. Natahimik kami ni Lae at naramdaman ko na saka lang nagsink in sa kanya ang nasabi niya. I heard her murmur something ngunit nagulat kami sa sunod sunod na pag ring ng doorbell. It must be Tasing or the delivery man.

Tumayo agad ako para buksan ang gate ngunit nagulat ako sa mukhang bumungad sa akin...Harley. Nakakabinging katahimikan ang umalingawngaw. "Babe!" but behind Harley is Natasha she's smiling widely "This cutie told me he knows you when you're still in the Philippines...So I brought him here pere mekayte me siye" gusto ko sanang matawa sa sinabi ni Natasha ngunit Harley's present struck me most. "Phoebe" halos manigas ako sa sinabi niya. After long years, I heard someone called me Phoebe. And that someone is from my past.