THE PRESIDENT'S DAUGHTER.

TDP 24. Ending.

(last part).

Tatlong taon, tatlong taon na pala ang nakalipas nang makilala kita at nang mawala ka din sa'kin.

Madami akong pinagsisihan nang araw na yon, sana binigyan kita ng chance, sana hinarap kita at nakipag usap sa'yo, sana tinugon ko ang mga hiling at kagustuhan mo pero wala sarili ko lang ang iniisip ko nang mga panahon na yon.
Kung ginawa ko yan noon sana nandito ka padin sa amin ngayon Calyx sana kasama pa kita pero wag ka mag alala matatag na ako ngayon, patapos na din ako ng college tinutupad ko yung gusto mong maging architech sa future.

"Raffa nandito ka din?" saad ng lalaking familiar sa akin.

"Terrence?" galak na saad ko.

Ngumiti siya sa akin at niyakap ako.

"It's been years kamusta ka na?" he asked.

"Ito nag aaral, nag bakasyon lang ako dito sa Pilipinas dahil death anniversary ni Calyx pero babalik din ako agad."

"Grabe ano hangang ngayon hindi ko pa din matanggap na wala na siya" saad niya

"Ako din parang kasalanan ko kasi lahat eh" Malungkot maman na saad ko.

(Flashback).

(phone rings)

"Hello?"

"Hello Miss Raffa?"

"Yes speaking"

"pwede po ba kayo pumunta sa hospital? Nurse po ako kayo po kasi ang nasa phone call ng patient"

"Huh? Sinong pasyente?"

"Yung boyfriend po ninyo, he is dead on arrival po naaksidente po ang pasyente Calyx Navarro po ang name"

Agad kong nabagsak ang phone ko ng hindi ko namamalayan.

Kanina lang nandito siya eh, kanina lang magkausap kami sa phone! A-anong nangyari?

Agad agad naman ako nagmadali para puntahan ang Hospital na sinabi ng nurse, pagkadating ko doon nadatnan ko ang isang Calyx Navarro na nakabalot sa puting tela.

Dahan dahan ko siyang nilapitan.

"Calyx, I'm sorry dapat kinausap na lang kita, dapat hinarap na lang kita sana hindi na tayo umabot dito. Calyx mahal na mahal kita"

Pero wala kahit anong iyak at pagsisisi ko wala na, wala na ang taong mahal ko!

(end of flashback).

"wag mo sisihin ang sarili mo Raffa aksidente yun, at hindi siya matutuwa kung ganyan ang nararamdaman mo"

"I know, kaya nga pinili kong maging malakas matapang para sa kanya tinutupad ko din ang pangarap niya para din sa baby namin"

"may baby na kayo?!"

"Yes nalaman ko din na buntis ako nung panahon nawala siya sa amin"

"Kaya pala wala ka nung nilibing siya at umalis ka pa America"

Tumango lang ako bilang sagot sa kanya.

"Ikaw kamusta ka na?"

"Ito gaya mo estudyante din single inaantay ka bumalik charot"

Inirapan ko na lang siya at puro kalokohan nanaman ang nasa utak!

"Charot lang tol" pagbati naman niya sa puntod ni Calyx.

"Pero kung meron man hiling si Calyx ay yun yung mapabuti ka" wika ng isa pang babae. Si Tita Risa.

"Tita k-kayo po pala kamusta na po kayo? Si Mommy po?"

"I'm good Iha ang Mommy mo andon busy makipaglaro sa apo namin"

Of course naging sila, pwede naman e hindi naman real Son ni Tita Risa si Calyx pero syempre parehas padin nilang Apo si Emily.

Muli niyang tinugon ang sarili sa anak niyang naka himlay.

"Mahal ka nya Raffa, wala siyang ibang inisip kundi ang kapakanan mo, ngayon siguro mahihiling non ay mapabuti ka at ang anak niyo"

"Alam ko tita kaya gagawin ko lahat para kay Emily siya ang palatandaan na mahal namin ang isa't isa"

Life is really too short, Don't waste your time in anger mahalin mo ang gusto mong mahalin at hangang kaya mo magpatawad ka at mag mahal ka.
Hindi mo alam ang kinabukasan baka ngayon nandito siya bukas wala na.-Raffaella.