THE PRESIDENT'S DAUGHTER.

TPD. 6 (Realization?).

RAFAEL'S POV.

" Mahal mo ba si Mommy Daddy?"

"I Do Love your Mom, She's My Home" tinititigan naman niya ako habang kumakain ng Ice Cream meaning She wants to hear more.

"You know Raffa I was the luckiest Man to have your Mom And also The Proudest.
Nung naging lawyer siya sobrang Proud ako na boyfriend kasi finally na achieve na niya yung dream niya. Hangang sa tumaas nang tumaas ang mga na A-achieve niya sa buhay Proud na proud Parin ako. Pero Anak ganon talaga eh kahit Mahal na mahal mo yung tao kung hindi na kaya mag work ng relationship niyo bibitaw ka talaga e"

"Mahal? pero bakit lagi po kayo nag aaway? Lumaki ako na hindi kayo magkasundo" malungkot na saad naman niya.

"Your Mom never loved me, She used to Loved someone kahit nung Bf niya pa lang ako"

"Hindi ko maintindihan mag kasintahan kayo pero never ka niyang minahal?"

"Panakip butas lamang ako Anak, pero totoong mahal ko ang mommy mo."

"Bakit po kayo nagpakasal kung alam niyo namang hindi kayo mahal ni Mom?"

"Kailangan lang namin magpakasal dahil meron nang ikaw sa buhay namin"

Natigilan naman siyang kumain nang marinig ang nga sinabi ko.

"Anak halika na it's already late na, 9:20 na baka pabalik na si Mommy mo" pag iiba ko na lang ng topic kasi ayaw ko na maalala.

Nag nod lamang siya bilang sagot.

Habang na sa sasakyan naman kami pansin ko naman tahimik siya at hindi kumikibo.

"I want you to grow up na may Buo at masayang Pamilya ka but I'm so sorry Anak we failed to do that" pag hingi ko naman nang tawad sa kanya.

Alam ko kasi na simula pagkabata niya eh siya na ang pinaka apektado kapag nag aaway kami ni Leonor, I failed to Protect Her from pain, I failed to Protect My Family.

Tumingin naman siya sakin at umiiyak.

"Thank you for loving me unconditionally Daddy." and then she kissed me on my cheek.

"Always Remember this Raffa, hindi man naging masaya ang pagsasama namin ni Mommy mo. pero lagi mong tatandaan na ikaw ang pinaka mahalagang tao sa buhay naming dalawa.
Mahal na mahal ka Namin ni Mommy mo Raffa." and I kissed her forehead.

Naihatid ko na siya sa bahay pero bago yun sinigurado ko muna na wala pa si Leonor alam ko kasing hindi ito nagpaalam sa Mommy niya.

Len's POV.

"Len?"

"Hmm?"

"Mukhang malalim ang iniisip mo? "

Nasa sasakyan kami ngayon ni Risa yung anak niya naman sumabay na sa kanila Pia.

"Nakita ko si Raffa kanina kasama ang Daddy niya" Simpleng sagot ko naman.

"Talaga? Eh bakit hindi mo pinuntahan?"

"Ayaw kong sirain ang moment nila, Ang akin lang sana hindi siya nag sisinungaling "

Sa totoo lang hindi ko alam kung ano ba ang mararamdaman ko kanina.
Nakita ko sila na magkasama sa sea side at kumakain lang nang Ice Cream Parang bumalik sakin ang mga memories nung bata pa si Raffa.

Flashback.

"Daddy I want Ice cream "

"Ask Mommy first"

"Mommy can i Eat Ice cream? Pretty Please? " pagpapacute naman nang mata niya, How Can I resist her cuteness?

"Ok but there's no Donut na ah"

"Aww" parehas naman na sambit nilang mag ama.

"Fine but only One Donut"

"Ok thank you so much Mommy"

End of Flashback.

Napangiti na lamang ako nang mga alala na iyon, Mga panahon na abot ko pa ang anak ko, ngayon kasi kahit nasa tabi ko lang siya pakiramdam ko napakalayo na niya sakin.

"Anong iniisip mo? " Pagtatanong naman ni Risa sakin.

"Iniisip ko lang bakit ganon yung nangyari? Kasama ko nga si Raffa pero parang sobrang layo naman niya sakin"

" A little conversation will work" anya naman ni Risa

"Conversation? Ayaw nga akong kausapin eh natututo pang mag sinungaling sakin"

"Gave her a little time samahan mo na din ng pasensya"

Hinawakan naman niya ang kamay ko at ngumiti, hays pampakalma ko talaga tong si Ri.

" I just don't know what to do pilit kong hinahabol pero parang napakalayo na niya talaga sakin"

"Sasabihin ko sana na A little gift is enough, but I remembered that Raffa is not a child anymore. May itatanong ako sayo"

"Anu yun?" pagtatanong ko na naman.

"Kailan mo ba huling nakita o nakasama ang anak mo sa hapag kaininan? "

Napaisip ako bigla sa tanong ni Risa. Kailan nga ba? Ever since that she was a child parang hindi ko pa siya nakakasama sa hapag kaininan.

"See hindi ka makasagot"

"Ayun ba ang sagot sa tanong ko? Kung bakit napaka layo na sa akin nang Anak ko?"

"Yun din ang sagot kung bakit mas mahal niya ang Daddy niya to think na mag sisinungaling siya sayo para makasama ang Daddy niya."

"Pero G-Ginagawa ko naman ang lahat para mapalapit sa kanya" naluluhang sagot ko.

"Like what I said Gave her a Little Time to adjust sa mga nangyayari sa paligid niya"

Hindi na ako muling sumagot pa sa kanya kasi ngayon nag s-Sink in sakin bakit ayaw niya sakin.

RAFFA'S POV.

"Anak buti nakauwi ka na, kinakabahan ako akala ko mauuna pa mommy mo" pag aalalang tugon naman ni Nana.

"Nana" malungkot na saad ko at niyakap siya.

"Bakit anak may nangyari ba sa dinner niyo nang Daddy mo? "

Umiling lang ako bilang tugon.
"Wala Nana pagod lang po ako sige po tulog na po ako"

"Sige anak matulog ka na, dadalhan na lang kita nang warm milk para mahimbing ang tulog mo "

"Opo Nana salamat po"