"လက္႐ုံး မေန႕ကစၿပီး အလုပ္ဆင္းတယ္ဆို အလုပ္မလုပ္ရရင္ မေနနိုင္ဘူးထင္ပါ့ ငါနဲ႕မ်ားကြာပါ့ကြာ...ဟားးး "
"အဲ့လိုလည္းမဟုတ္ပါဘူး...ကြၽန္ေတာ္က
မေနတတ္႐ုံပါ "
"ဘာေတြမ်ား ကြာသြားလို႔လဲကြာ.."
"ဟုတ္...ဒါနဲ႕ ကိုဘလွ မေန႕ကခြင့္ယူတာ ဘာကိစၥရွိလို႔လဲ ေနမေကာင္းျဖစ္လို႔မ်ားလား..ေနမေကာင္းရင္လဲ မ်ားမ်ားနားလိုက္ပါ.."
"ငါက ေဒါင္ေဒါင္ျမည္ပါကြာ...အိမ္က အိမ္သူက ေမြးဖြားခါနီးမို႔ မေန႕ကခ်ိန္းရက္ေလ အဲ့တာဆရာ၀န္ သြားျပရတယ္ေလ..အဲ့တာပါပဲ"
"ဟုတ္လား..ကိုဘလွ ဇနီးေမြးရင္ လာလည္ပါအုံးမယ္ဗ်ာ..ခုေတာ့ က်န္းမာတယ္မလား "
"အကုန္အဆင္ေျပပါတယ္ကြာ.. ေက်းဇူးပါပဲ..
မင္းသာ အကူအညီလိုတယ္ဆို ငါ့ကိုေျပာ..
ငါတတ္နိုင္သေလာက္ေတာ့ ကူပါ့မယ္ကြာ..ၿပီးေတာ့ မိုးေဇာ္လုပ္လိုက္တဲ့ကိစၥေၾကာင့္ မင္းလည္းေတာ္ေတာ္လန႔္သြားမယ္ထင္တယ္ ..စိတ္မေကာင္းပါဘူးကြာ ဒီေကာင္ ဒီလို ခ်ဳံကြယ္ရာလက္သီးပုန္းထိုးတတ္လိမ့္မယ္လို႔ ထင္မထားမိဘူးကြာ..."
"ဟုတ္ ကြၽန္ေတာ္အခု အကုန္အဆင္ေျပေနပါၿပီ..
ကိုဘလွကိုေတာ့ ထပ္ၿပီးေက်းဇူးတင္ပါတယ္"
"မလိုတာကြာ... ကဲ ငါလဲ ဂိုေထာင္ထဲအလုပ္ဆက္လိုက္အုံးမယ္..ေအာ္ ဒါနဲ႕ ဖိုးေထာင္မရွိပါဘူး ဘယ္ေတြသြားေနလဲ.."
"ခုခ်ိန္ဆို ကိုျမင့္နိုင္တို႔အဖြဲ႕နဲ႕ အဖြဲ႕က်ေနေရာေပါ့.."
"ေအးကြာ...သြားေတာ့မယ္"
"ဟုတ္"
ခ်ပ္!
ကိုဘလွ ျပန္ထြက္သြားၿပီး တံခါးဖြင့္သံႏွင့္အတူ ၀င်လာသော အန္တီခင္ထား...
အန္တီခင္ထားက ဒီကိုဘယ္တုန္းကမွ မလာဖူးေတာ့ လက္႐ုံးအံ့ဩေနမိသည္။
"ေအာ္...အန္တီခင္ထား ဦးမာန္ရွိန္ဆီလာတာလားဗ် ..ဦးမာန္ရွိန္က ခ်ိန္းထားတာ ရွိတယ္ဆိုၿပီး ထြက္သြားလိုက္တာ မရွိဘူးဗ်.."
လက္႐ုံးလည္း ဦးမာန္ရွိန္ကိုလာရွာသည္မွာ ျဖစ္နိုင္ေျခအရွိဆုံးမို႔ ေမးလိုက္မိသည္။
YOU ARE READING
မောင့်ရဲ့နှိုင်း (သို့မဟုတ်)နှိုင်းတုမမှီ [COMPLETED]
Short Story"ထွက်သွားခိုင်းလဲ ထွက်မသွားမယ့် ကျွန်တော်မလို့ အကိုသာ ခါးသိမ်သိမ်လေးတွေကို မတွန့်တိုကြေး"
![မောင့်ရဲ့နှိုင်း (သို့မဟုတ်)နှိုင်းတုမမှီ [COMPLETED]](https://img.wattpad.com/cover/317528845-64-k240391.jpg)