Mektup

234 20 19
                                    

~3 yıl sonra~

Sakura: Sasuke kun!
Artık gitmeliyiz!

Sasuke: Gelirim birazdan

Sakura odanın kapısını kapatıp gider

Sasuke'nin ağzından

3 yıl oldu..
Onsuz geçen 3 yıl
Bu oda sen yokken o kadar solgun ki
ne saçmalıyorum ben onun olmadığı her yer solgun benim için..

Elini masanın üstünde gezdirerek yürümeye devam eder
Bu odanın her yerinde hatıran var..
Odada doğru düzgün durmuyordun bile her gece yanına geldiğimde...
Yıldızlara bakıp
"Sasuke yıldızlar bugün çok güzel değil mi"
"Baksana gök yüzü çok güzel görünüyor"
"Biri bana daima gökyüzüne bakmam gerektiğini söylemişti"
Hiç bir zaman neden bu kadar çok gökyüzüne bakmayı sevdiğini anlayamadım.

Biraz daha yürüdükten sonra elimin bir çerçeveye çarpmasıyla yere düşüp parçalandı

Ohh olamaz-

Bu da ne?

Çerçevenin arkasında bir mektup vardı eline aldığım gibi yatağa oturup okumaya başladım

Bu mektup 5 yıl önce yazılmış!


Mektup

Benim adım Naruto Uzumaki bu mektubu neden yazdığımı ben de bilmiyorum ama içimden yazmak geldi. Şu anda Konoha Kasabasındayım burası çok güzel bir yer önceden kaldığım yeri..
Ben de bilmiyorum aslında hep odamda olduğum için galiba ama yine de çok kötü değildi sonuçta yine bana iyi davranan değerli kişiler vardı..
Ama Konoha'nın benim için yeri ayrı orada çok değerli arkadaşlarım var
Ama özellikle benim için önemli olan iki kişi vardı Sakura Chan ve Sasuke..
Sakura Chanı çok seviyorum o çok iyi ve çok tatlı bazen sert olabiliyor gerçi ama benim için çok değerli
Onu ilk gördüğümde gözleri çok hoşuma gitmişti çok güzel yeşil gözleri vardı
Boş vakit buldukça yanıma gelip kendi yaptığı tatlılardan getirirdi tadları o kadar güzel di ki anlatamam ama benim için ilk sırada ramen vardı tabii hayatımda yediğim en güzel yemek diyebilirim.
Benim yanında olan herkesi çok seviyorum gerçi Sai'ye bazen uyuz oluyorum ama onun da benim için uğraştığının farkındaydım.
Gökyüzüne, yıldızlara bakmayı çok seviyorum aslında bununla ilgili bir anım da vardı..
Konohaya gelmeden önce daha ben küçükken odamdan gizlice dışarı kaçtığımda genç bir bayanla karşılaşmıştım. Beni gördüğünde yanına çağırdı ve şunları söyledi:
"sen yıldızlara bakmayı sever misin?"
"Evet! Hem de çok"
"Hmm sana bir sır vermemi ister misin?"
"Evet çok isterim abla çok güzelsin!"
"Hahahaha"
"Neden güldün ki?"
"Bana buralarda abla diye seslenilmez de ondan"
"O zaman nasıl sesleniyorlar?"
"Bana Falcı derler"
"Falcı mı? O nedir?"
"Geleceği gören, insanlar hakkında kehanetler söyleyen kişiye denir"
"Woahhh çok havalı!"
"Öyle değil mi senin geleceğin hakkında da bir şeyler görüyorum"
"Gerçekten mi!"
"Evet"
"Ama insanlar geleceği göremezler ki"
"Sen belirli kişiler tarafından izin almadan dışarı çıkamıyorsun değil mi çünkü sen özelsin.."
"Bu doğru!"
"Şimdi sana söyleyeceklerimi iyi dinle bir gün biriyle tanışacaksın ve o kişi seni bu hapishane hayatından kurtaracak seni çok sevip sana değer verecek biri fakat.."
"Fakat?"
"O kişi seni bırakıp gidebilir bu yüzden o kişiyi keşfetmen gerekiyor"
"Gerçekten mi! Ama o kişinin geleceğini nasıl anlayacağım?"
"Gökyüzündeki yıldızlara birlikte baktığınızda anlarsın..."
Söyledikleri sadece bu kadardı başlarda buna çok inanmıştım öyle ki gökyüzünden gözümü alamıyor hatta geceleri uyumuyordum gittikçe umudumu kaybedip bunun bir yalandan ibaret olduğunu düşündüm ta ki onunla tanışana kadar..
Sasuke ile
Onunla ilk tanıştığımda onun ukalanın teki olduğunu düşünmüştüm fakat sonra tanıdıkça ne kadar iyi biri olduğunu anladım.
O benim yanımdayken kendimi çok iyi hissediyordum güvendeymişim gibi hep mutlu olacakmışım gibi hissediyordum
Onu her gördüğümde her yanıma gelişinde tüm dertlerimi üzüntülerimi unutuyordum..
Ve bir gün yanımdayken yıldızlara baktığımda o kadar farklı görünüyordu ki yıldızlar adeta tüm güçleriyle ışıldıyorlardı gök yüzü tüm mükemmelliğiyle gözlerimin önünde şarkı söylüyorlarlardı sonra Sasuke'ye dönüp baktım..
O da ışıl ışıldı kalbindeki sıcaklığı adeta kalbimde hissediyordum söylesene Sasuke acaba sen de böyle hissediyor muydun?
Sende beni her gördüğünde iyi hissediyor muydun kalbin delicesine çarpıyor muydu?
Gözlerin beni her görüşünde ışıl ışıl parlıyor muydu?
Bunu biliyorum o kişi sendin Sasuke...beni kendinle birlikte özgürlüğe, mutluluğa kavuşturacak kişi ama...
Sen beni bırakıp gittin Sasuke..
Neden beni bırakıp gitmek zorundaydın ki..
Sensiz geçen günlerin benim için bir anlam ifade etmediğini her gün odamın penceresinden gelmeni beklediğimi biliyor musun?
Eğer geri dönersen bu sözcükleri gözlerinin içine bakıp söyleyeceğim Sasuke..

"Seni seviyorum"

...



Gözlerinden akan göz yaşları kâğıdı ıslatırken kâğıdı eliyle sıkıp göğsüne sol tarafına koyup kendini yatağa onum yatağına her bir köşesinde onun kokusunu taşıyan yatağa kendini bırakarak sonsuz pişmanlıkla ağlamaya devam etti...



...

Her güzel başlangıcın güzel bitmesi beklenemez..
Hissedilen duyguların karşı tarafa aktarılması, evet zordur fakat anlatılmaması da büyük bir pişmanlığa neden olabilir...


~Son~




___________________

Ö̴l̴ü̴m̴ü̴ A̴r̴z̴u̴l̴a̴m̴a̴k̴Where stories live. Discover now