Jongens worden niet verliefd

28/09/2022 15:06

Liam

Zou ik het nu doen of wachten tot vanavond. 'Nee' zei ik tege mezelf 'je moet het nu doen.'

Ik liep met al mijn moed de trap af. Op zoek naar mama. Ik had een moment gekozen dat mijn vader niet thuis was. Anders ging ik nooit gedurfd hebben.

'Mama,' zei ik met een klein stemmetje. 'Ik ben hier.' Antwoorde ze terug vanuit de keuken.

'Ik moet je iets vertellen.' Zei ik terwijl ik een handdoek nam en meehielp met de afwas. En ik dacht aan meteen de korte pijn dus ik zei in één ademteug. 'Ik ben geselecteerd om mee op uitwisseling te gaan met school naar Italie. Maar ik mag niet mee van papa. Maar ik wil super graag mee gaan.' Ik was opgelucht dat het eruit was.

'Dat is toch goed nieuws dat je mee mag. En waarom zou je niet mee mogen. Je kan perfect mee gaan. Je zal misschien deze winter niet de nieuwste kleren hebben. Maar je kan perfect mee. Wanneer is dat?' Vroeg ze terwijl ze een glas nam.

'Van 10 oktober tot 14 oktober.'

'Amai, dat is wel snel.'

'Ja, ik weet het. Maar zo hebben we genoeg tijd om achteraf alle lessen in te halen. Of om op voorhand te maken.'

'Waar kan ik je inschrijven?'

'Ik ben eigenlijk al ingeschreven. Ik heb enkel het geld nodig en een handtekening van jou.'

'Tegen wanneer heb je het geld nodig?'

'Zo snel mogelijk. Maar ik wil het gerust ook wel betalen. Ik kan gaan helpen bij de bakker in de ochtend. Ik heb gezien dat ze daar nog iemand nodig hebben om te verkopen.'

'Dat hoeft toch niet. Wij betalen het wel. Maar voor één ding ben ik wel niet verantwoordelijk.' En ze stopte haar zin.

'Voor wat wel?' vroeg ik dan.

'Voor het getreur van Laure als je moet vertrekken. Maar voor de rest wil ik wel zorgen. En ik zal er nog eens over praten met je vader. Is het goed?'

En ik knikte. Ik was zo blij dat het mocht.